کتاب لژیون

معرفی کتاب لژیون

کتاب الکترونیکی «لژیون» (Legion) نوشتهٔ ویلیام پیتر بلاتی با ترجمهٔ مصطفی دباغ و ویراستاری ملیحه یحیی، توسط نشر راه طلایی منتشر شده است. این رمان دنباله‌ای بر داستان «جن‌گیر» است و در ژانر جنایی، معمایی و وحشت قرار می‌گیرد. داستان حول محور قتل‌های زنجیره‌ای و تقابل خیر و شر می‌چرخد و شخصیت‌های اصلی آن درگیر معمایی پیچیده و رازآلود می‌شوند. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب لژیون

«لژیون» در سال ۱۹۸۳ منتشر شده و ادامه‌ای بر رمان مشهور «جن‌گیر» است. این کتاب در فضای دهه‌های پایانی قرن بیستم آمریکا می‌گذرد و با الهام از فضای تیره و پرتعلیق داستان‌های جنایی و روان‌شناختی، به بررسی مفاهیمی چون شر، ایمان، و معنای رنج انسانی می‌پردازد. داستان با قتل‌هایی هولناک آغاز می‌شود که نشانه‌هایی از یک قاتل زنجیره‌ای قدیمی به نام «جمینی» را در خود دارد؛ قاتلی که سال‌ها پیش مرده است. کارآگاه «کیندرمن» که پیش‌تر در «جن‌گیر» نیز حضور داشت، بار دیگر درگیر پرونده‌ای می‌شود که مرز میان واقعیت و ماوراءالطبیعه را محو می‌کند. فضای کتاب آمیخته با تردیدهای فلسفی، گفت‌وگوهای عمیق دربارهٔ ایمان و اخلاق، و توصیف‌های دقیق از زندگی روزمرهٔ شخصیت‌هاست. «لژیون» علاوه بر جنبهٔ معمایی و جنایی، به دغدغه‌های وجودی و پرسش‌های بی‌پاسخ دربارهٔ خیر و شر نیز می‌پردازد و خواننده را به تامل دربارهٔ ماهیت انسان و جهان دعوت می‌کند.

خلاصه کتاب لژیون

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!داستان «لژیون» با کشف جسد یک پسر نوجوان سیاه‌پوست به نام توماس کینتری آغاز می‌شود که به شیوه‌ای وحشیانه و با نشانه‌هایی خاص به قتل رسیده است. کارآگاه کیندرمن، که سال‌ها پیش با پروندهٔ قاتل زنجیره‌ای «جمینی» روبه‌رو بوده، بار دیگر با قتل‌هایی مواجه می‌شود که امضای همان قاتل را دارند؛ در حالی که جمینی مدت‌هاست مرده است. کیندرمن در جست‌وجوی حقیقت، با مجموعه‌ای از شخصیت‌ها از جمله کشیش دایر و همکاران پلیس روبه‌رو می‌شود و در دل تحقیقاتش، با پرسش‌هایی دربارهٔ ماهیت شر، وجود خدا، و معنای رنج انسانی دست‌وپنجه نرم می‌کند. روایت داستان با توصیف‌های دقیق از صحنه‌های جرم، بازجویی‌ها و زندگی شخصی کارآگاه پیش می‌رود و مرز میان واقعیت و امور فراطبیعی را بارها به چالش می‌کشد. در طول داستان، قتل‌های دیگری رخ می‌دهد که همگی به نوعی با گذشتهٔ جمینی و وقایع «جن‌گیر» پیوند دارند. کیندرمن تلاش می‌کند با کنار هم گذاشتن سرنخ‌ها، پرده از راز این قتل‌های هولناک بردارد و در عین حال با تردیدها و بحران‌های شخصی خود نیز روبه‌رو می‌شود. داستان تا انتها در فضایی پرتعلیق و رازآلود باقی می‌ماند و خواننده را با پرسش‌هایی دربارهٔ سرشت انسان و نیروهای پنهان در جهان تنها می‌گذارد.

چرا باید کتاب لژیون را خواند؟

«لژیون» اثری است که فراتر از یک رمان جنایی یا وحشت صرف، به لایه‌های عمیق‌تری از روان انسان و پرسش‌های فلسفی دربارهٔ خیر و شر می‌پردازد. این کتاب با ترکیب فضای معمایی، عناصر ماورایی و گفت‌وگوهای فلسفی، تجربه‌ای متفاوت برای علاقه‌مندان به داستان‌های رازآلود و روان‌شناختی رقم می‌زند. روایت چندلایه و شخصیت‌پردازی دقیق، مخاطب را به تامل دربارهٔ معنای رنج، ایمان و مسئولیت انسانی وا می‌دارد. همچنین پیوند داستان با رمان «جن‌گیر» برای دوست‌داران آثار بلاتی جذابیت ویژه‌ای دارد.

خواندن کتاب لژیون را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های جنایی، معمایی و وحشت، کسانی که به داستان‌های روان‌شناختی و فلسفی علاقه دارند و مخاطبانی که از آثار پیچیده و چندلایه لذت می‌برند مناسب است. همچنین برای کسانی که دغدغه‌هایی دربارهٔ معنای شر، ایمان و پرسش‌های وجودی دارند، «لژیون» می‌تواند اثری تاثیرگذار باشد.

بخشی از کتاب لژیون

«او غوطه‌ور در افکار عذاب‌آورش به مرگ فکر می‌کرد. به این که آزتک‌ها چگونه زنده زنده قلب انسان‌ها را بیرون می‌کشیدند و کودکان سه ساله را زنده‌به‌گور می‌کردند. به این فکر کرد که شاید خداوند موجودی فضایی و یا بسیار ستمگر و بیرحم باشد.اما بعد به بتهوون. کتاب هورا برای کارامازوف اثر داستایوفسکی اندیشید و به این نتیجه رسید که چیزهای خوبی هم در این دنیا وجود داشته‌اند و دارند. او به خورشید که در حال طلوع بر فراز آسمان شهر بود خیره شد. خورشید با شکوه بسیار رودخانهٔ پوتوماک را غرق در نور نارنجی رنگ خود می‌کرد و بعد از پیمودن مسیر قوسی‌اش در افق از نظرها محو می‌شد. کمی بعد مرد با وحشت به زیر پایش خیره شد. اتفاق بدی بین انسان و خالقش افتاده بوده و شواهد آن اتفاق درست همان‌جا و در قایق‌خانهٔ اسکله قرار داشتند.«فکر کنم پیداش کردن. سروان»«ببخشید؟»«چکش. اونا پیداش کردن»«چکش. درسته. بله»کیندرمن سعی می‌کرد وقایع پیرامون را درک کند. او افراد بخش آزمایشگاه جنایی را می‌دید که مشغول کار در اسکله بودند. آنها با موجین چیزهایی را برمی‌داشتند. لوله‌ها و اتصالات را بررسی می‌کردند، از همه چیز نت‌برداری می‌کردند. لوکیشن را طراحی و از همه چیز فیلم‌برداری می‌کردند. آنها بسیار آهسته و فجواگونه حرف می‌زدند. بعد از اتمام کارشان، مانند ارواحی خاکستری در مه غلیظ، خیلی بی‌سر و صدا آنجا را ترک کردند.»