کتاب مغز وقتی رازهایش را آشکار می کند (کتاب اول)

کتاب مغز وقتی رازهایش را آشکار می کند (کتاب اول) نوشتهٔ عباس پژمان را انتشارات شباهنگ منتشر کرده است. این کتاب به بررسی علمی موضوعاتی مانند حافظه، خواب و ادراک زمان در مغز انسان پرداخته است. نویسنده با تکیه‌بر منابع معتبر نوروساینس و پژوهش‌های روز تلاش کرده است مفاهیم پیچیدهٔ مغز را برای علاقه‌مندان به علوم اعصاب و شناخت قابل‌فهم کند. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مغز وقتی رازهایش را آشکار می کند (کتاب اول)

کتاب«مغز وقتی رازهایش را آشکار می کند (کتاب اول)» (حافظه، خواب‌هایی که می‌بینیم، زمان) بخشی از مجموعه‌ای است که به‌تدریج منتشر می‌شود و هدف آن ارائهٔ تصویری روشن از موفقیت‌های مغز در شناخت خودش است. «مغز وقتی رازهایش را آشکار می‌کند» در جلد اول خود سه موضوع حافظه، خواب و زمان را بررسی می‌کند. «عباس پژمان»، نویسندهٔ کتاب، با رویکردی مستند به منابع دانشگاهی و پژوهش‌های علمی تلاش کرده است تا مفاهیم بنیادین نوروساینس را به زبان قابل‌درک برای طیف وسیعی از مخاطبان ارائه دهد. 

کتاب در فضایی میان‌دانشگاهی شکل گرفته و بازخوردهای اولیه از دانشجویان و علاقه‌مندان رشته‌های مختلف علوم پزشکی و حتی دیگر حوزه‌ها نشان داده که مطالب آن برای افراد با پیش‌زمینه‌های گوناگون قابل استفاده است. این کتاب علاوه‌بر پرداختن به ساختار و عملکرد حافظه به بررسی خواب و ادراک زمان نیز می‌پردازد و نمونه‌هایی از بیماران مشهور و آزمایش‌های تاریخی را برای توضیح بهتر مفاهیم به کار گرفته است. کتاب با تکیه‌بر مثال‌های ملموس و روایت‌هایی از تاریخ علم اعصاب سعی دارد خواننده را با پیچیدگی‌های مغز و فرایندهای شناختی آن آشنا کند.

خلاصه کتاب مغز وقتی رازهایش را آشکار می کند (کتاب اول)

پیام اصلی کتاب بر محور شناخت حافظه و نقش آن در فعالیت‌های شناختی مغز می‌چرخد. نویسنده ابتدا توضیح می‌دهد که حافظه چگونه اطلاعات را دریافت، ذخیره و بازیابی می‌کند و چرا در همهٔ فعالیت‌های شناختی نقشی اساسی دارد. حافظه به انواع مختلفی چون حافظه‌ٔ حسی، کوتاه‌مدت، فعال و بلندمدت تقسیم می‌شود. حافظهٔ بلندمدت نیز به دو دستهٔ باخبری (اپیزودیک و سمانتیک) و بی‌خبری (آماده‌گردانی، مهارت‌ها و رفتارها، یادگیری از طریق تداعی و بدون تداعی) تقسیم می‌شود. کتاب با مثال‌هایی از زندگی روزمره و آزمایش‌های علمی تفاوت این انواع حافظه را شرح می‌دهد و نشان می‌دهد که برخی از یادگیری‌ها و خاطرات بدون آگاهی ما شکل می‌گیرند؛ همچنین نقش ساختارهایی مانند هیپوکامپوس در تثبیت حافظه و تأثیر آسیب به این بخش‌ها بر فراموشی بررسی می‌شود. نویسنده با روایت داستان‌هایی از بیماران مشهور مانند هنری مولیزن و پژوهش‌هایی روی حیوانات آزمایشگاهی به اهمیت سیناپس‌ها و نوروترانسمیترها در شکل‌گیری حافظه می‌پردازد. در بخش‌هایی از کتاب به خواب و نقش آن در پردازش اطلاعات و تثبیت خاطرات اشاره می‌شود و همچنین ادراک زمان و ارتباط آن با حافظه و خواب مورد بحث قرار می‌گیرد.

چرا باید کتاب مغز وقتی رازهایش را آشکار می کند (کتاب اول) را خواند؟

این کتاب با جمع‌بندی پژوهش‌های علمی و مثال‌های واقعی به درک بهتر عملکرد مغز در زمینهٔ حافظه، خواب و زمان کمک می‌کند. خواننده با مطالعهٔ آن می‌تواند با مفاهیم پایه‌ای نوروساینس آشنا شود و بفهمد چگونه مغز اطلاعات را پردازش و ذخیره می‌کند؛ همچنین آشنایی با داستان بیماران خاص و آزمایش‌های تاریخی دیدی عمیق‌تر نسبت به پیچیدگی‌های ذهن و مغز ایجاد می‌کند.

خواندن کتاب مغز وقتی رازهایش را آشکار می کند (کتاب اول) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به علوم اعصاب، روان‌شناسی، دانشجویان پزشکی و کسانی که به دنبال فهم علمی عملکرد مغز و حافظه هستند، مناسب است؛ همچنین برای افرادی که علاقه به شناخت خواب، فراموشی یا یادگیری دارند، می‌تواند مفید باشد.

بخشی از کتاب مغز وقتی رازهایش را آشکار می کند (کتاب اول)

«حافظه چیست؟ وقتی حافظه را در صفحه‌های آینده شناختیم، خواهیم دید حافظه یکی از بخش‌های سیستم شناختی مغز است و کارش این است که اطلاعاتی را که از دنیای اطراف و بدن ما به مغزمان وارد می‌شود کدگذاری کند؛ ذخیره کند؛ و بعد هم با بازیافت یا به خاطر آوردن آن‌ها گذشته را برای ما زنده کند. سیستم شناختی کارش این است که اشیاء، پدیده‌ها و کلاً هر چیزی را که حس می‌کنیم یا به آن فکر می‌کنیم برای ما می‌شناسد یا درباره‌اش برای ما شناخت تولید می‌کند. در واقع حافظه در همه فعالیت‌های شناختی مغز نقش دارد. هیچ فعالیت شناختی در مغز اتفاق نمی‌افتد که حافظه نقشی در آن نداشته باشد. مثل وقتی با شیئی برخورد می‌کنیم و می‌خواهیم آن را بشناسیم: شناختی که ایجاد خواهد شد نتیجه تعامل دو چیز است. اولی تحریکات حسی؛ یعنی اطلاعاتی که چشم، گوش، حس بویایی و دیگر حواس ما از آن شیء به مغز می‌فرستند. دیگری دانشی که قبلاً در حافظه‌مان ذخیره کرده‌ایم.»