کتاب جغرافیا، ترکیبی نو (جلد اول)

کتاب الکترونیکی «جغرافیا: ترکیبی نو» نوشتهٔ پیتر هاگت و ترجمهٔ شاپور گودرزی‌نژاد، اثری دانشگاهی در حوزهٔ جغرافیا است که نشر سمت آن را منتشر کرده است. این کتاب به‌عنوان منبع اصلی درس «اصول و مبانی علم جغرافیا» برای دانشجویان رشته‌های جغرافیا و علوم اجتماعی در مقطع کارشناسی تدوین شده و مفاهیم بنیادین و اصول اساسی این علم را با رویکردی ترکیبی و تلفیقی ارائه می‌دهد. ساختار کتاب به گونه‌ای است که هم جنبه‌های نظری و هم کاربردی جغرافیا را پوشش می‌دهد و تلاش دارد دانشجویان را با پیوندهای میان جغرافیا و سایر علوم انسانی و طبیعی آشنا کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب جغرافیا، ترکیبی نو (جلد اول)

«جغرافیا: ترکیبی نو» از پیتر هاگت، اثری ناداستان و دانشگاهی است که به‌عنوان یک منبع پایه برای آموزش جغرافیا در دانشگاه‌ها شناخته می‌شود. این کتاب در دو جلد تنظیم شده و جلد اول آن به دو بخش اصلی «چالش محیطی» و «پاسخ اکولوژیکی انسان» می‌پردازد. ساختار کتاب به‌گونه‌ای طراحی شده که دانشجویان را از مفاهیم پایه‌ای و مقدماتی جغرافیا تا درک جامع‌تری از ارتباطات میان انسان و محیط هدایت کند. نویسنده با بهره‌گیری از مثال‌های متنوع، تصاویر، نقشه‌ها و نمودارها، مفاهیم پیچیده جغرافیایی را در قالبی قابل فهم و منسجم ارائه داده است. کتاب با کنار هم قرار دادن سنت‌های مختلف جغرافیا و تأکید بر نقش ترکیبی این علم، تلاش می‌کند مرز میان جغرافیای طبیعی و انسانی را کمرنگ کند و پیوندهای آن با سایر علوم را برجسته سازد. در این اثر، علاوه‌بر مباحث نظری، به کاربردهای عملی جغرافیا در زندگی روزمره و مسائل جهانی نیز توجه شده است. «جغرافیا: ترکیبی نو» با رویکردی تحلیلی و انتقادی، دانشجویان را به تفکر دربارهٔ مسائل محیطی، جمعیتی و منابع طبیعی دعوت می‌کند و زمینه‌ای برای مطالعات پیشرفته‌تر در این حوزه فراهم می‌آورد.

خلاصه کتاب جغرافیا، ترکیبی نو (جلد اول)

این کتاب با مقدمه‌ای دربارهٔ مفاهیم پایه جغرافیا آغاز می‌شود و سپس در فصل اول، با بررسی یک منظرهٔ ساحلی، به تحلیل رفتارهای فضایی و اکولوژیکی انسان‌ها در محیط‌های طبیعی می‌پردازد. نویسنده با استفاده از مثال ساحل، سه پرسش اساسی جغرافیا را مطرح می‌کند: موقعیت، روابط انسان و محیط، و ناحیه‌بندی. این پرسش‌ها در سراسر کتاب دنبال می‌شوند و به‌عنوان چارچوبی برای تحلیل مسائل جغرافیایی به کار می‌روند. در بخش «چالش محیطی»، کتاب به بررسی اکوسیستم‌ها، محیط کرهٔ زمین، تغییرات محیطی، ناپایداری‌ها و بلایای طبیعی می‌پردازد. مفاهیمی مانند سیستم‌ها و پس‌خورندها، بازدهی اکوسیستم، نقشه‌های حاصلخیزی، نواحی محیطی عمده، نوسانات اقلیمی، چرخه‌ها و ادوار کوتاه‌مدت و بلندمدت، و تأثیرات ناگهانی اقلیم و وقایع ژئوفیزیکی از جمله موضوعات این بخش هستند. در بخش «پاسخ اکولوژیکی انسان»، مباحثی مانند رشد جمعیت، فشار بر اکوسیستم‌ها، مداخلات انسانی در محیط، آلودگی، حفاظت از منابع طبیعی و نقش انسان در تغییر چهرهٔ زمین مطرح می‌شود. نویسنده با تحلیل تاریخی رشد جمعیت جهان، به بررسی چگونگی تأثیر انسان بر محیط و منابع طبیعی می‌پردازد و راهکارهایی برای حفاظت و بهره‌برداری پایدار از منابع ارائه می‌دهد. در نهایت، کتاب با تأکید بر نقش انسان در تغییر چشم‌انداز زمین و اهمیت تفسیر داده‌های جغرافیایی، دانشجویان را به درک عمیق‌تر از روابط پیچیده میان انسان و محیط فرا می‌خواند.

چرا باید کتاب جغرافیا، ترکیبی نو (جلد اول) را بخوانیم؟

این کتاب با ارائهٔ رویکردی ترکیبی و تلفیقی به جغرافیا، امکان درک عمیق‌تر و چندبعدی‌تری از این علم را فراهم می‌کند. خواننده با مطالعهٔ این اثر، نه‌تنها با مفاهیم پایه و نظری جغرافیا آشنا می‌شود، بلکه می‌تواند ارتباط میان انسان، محیط و فضا را در مقیاس‌های مختلف تحلیل کند. استفاده از مثال‌های ملموس، تصاویر و نمودارها، فهم مطالب را تسهیل کرده و به دانشجویان کمک می‌کند تا مسائل پیچیدهٔ جغرافیایی را به‌صورت کاربردی بررسی کنند. این کتاب به‌ویژه برای کسانی که به دنبال شناخت جامع و تحلیلی از جغرافیا و نقش آن در مسائل محیطی و اجتماعی هستند، منبعی ارزشمند به‌شمار می‌آید.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای دانشجویان رشته‌های جغرافیا و علوم اجتماعی در مقطع کارشناسی، پژوهشگران حوزهٔ محیط زیست و علاقه‌مندان به تحلیل‌های فضایی و اکولوژیکی مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال درک ارتباط میان انسان و محیط و تأثیرات متقابل آن‌ها هستند، این اثر توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب جغرافیا، ترکیبی نو (جلد اول)

«جغرافی‌دانان سه کلمهٔ «فضا»، «موقعیت» و «مکان» را فراوان به کار می‌برند. این کلمات در زبان روزمره نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند و بنابراین، لازم است از چگونگی کاربرد آن‌ها در این کتاب مطلع و مطمئن شویم. فضا به معنای حوزه یا ناحیه‌ای بزرگ است و معمولاً برحسب سطح زمین نشان داده می‌شود و به مفهوم فضای خارج (مثل مرکز فضایی ناسا) یا به معنای تنظیم شسته‌رفتهٔ ... موقعیت به معنای جایی خاص در درون فضا بوده و معمولاً محلی است در سطح زمین و مانند کلمهٔ فضا در مقایسه با کلمهٔ سوم بیشتر معنای مجرد دارد. مکان نیز جای خاصی است در سطح زمین، ولی برعکس اصطلاح موقعیت مفهوم مجمل مجرد ندارد؛ بلکه محدود به موقعیتی است با هویت و قابل شناسایی که ارزش‌های ویژه و معینی با خود دارد. بنابراین هرگاه موقعیت حاوی اطلاعات معین و خاص باشد و هویت پیدا کند به مکان مبدل می‌شود. گاهی یک واقعیت فیزیکی به خود می‌گیرد؛ مثلاً عرض جغرافیایی ۲۷۳/۵۹ شمالی و طول جغرافیایی ۸۶۲/۵۶ شرقی، یک موقعیت مطلق و مجرد است و فقط وقتی مفهوم مکان دارد که بدانیم ارقام مذکور جایگاه کوه اورست یا بلندترین نقطهٔ سطح خشکی کرهٔ زمین را توضیح می‌دهد. در موارد دیگر، محتوای اطلاعات شامل تجربهٔ انسانی است.»