کتاب معجزه عادت

کتاب معجزه عادت نوشتهٔ گرچن روبین و ترجمهٔ مهسار مشتاق است. انتشارات ابوعطا این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب معجزه عادت

کتاب معجزه عادت به بررسی چگونگی شکل‌گیری عادت‌ها و نقش آن‌ها در بهبود زندگی روزمره می‌پردازد. گرچن روبین، که پیش‌تر با کتاب‌هایی مانند پروژهٔ شادی شناخته شده است، در این کتاب تلاش می‌کند به خوانندگان نشان دهد چگونه می‌توانند با ایجاد و پرورش عادت‌های مثبت، به یک زندگی بهتر دست پیدا کنند. کتاب معجزه عادت شامل راهکارها، شیوه‌ها و بینش‌هایی است که به افراد کمک می‌کند عادت‌های بهتری را در زندگی‌شان خلق کنند. روبین در این کتاب توضیح می‌دهد که چرا عادت‌هایی که برای یک نفر مفید بوده‌اند، ممکن است برای دیگری کارساز نباشند، و چگونه می‌توان عادات شخصی‌سازی شده‌ای را برگزید. همچنین چهار دسته شخصیتی را معرفی می‌کند که افراد براساس نحوهٔ واکنش به انتظارات شکل می‌گیرند: پرسشگر، تعهدگرا، موافق و شورشی. این گرایش‌ها به خوانندگان کمک می‌کند تا بفهمند چه نوع عاداتی برای آنها مؤثرتر است. کتاب معجزه عادت حاوی استراتژی‌های شکل‌دهی عادات است؛ یعنی مجموعه‌ای از استراتژی‌ها برای خلق و حفظ عادات، از جمله ایجاد انگیزه، ساده‌سازی، و تصویب تغییرات تدریجی. نویسنده به اهمیت محیط زندگی و چگونگی تأثیر آن بر عادت‌ها اشاره می‌کند و راه‌هایی برای بهینه‌سازی محیط پیشنهادی می‌دهد. هدف روبین از نگارش معجزه عادت، ارائهٔ دستورالعملی عملی برای خوانندگان است تا با شناخت بهتر از خود و محیط پیرامون، مسیر خلق عادات جدید و مثبت را در زندگی هموار سازند. او تأکید می‌کند که تغییر عادات می‌تواند راهی قدرتمند برای بهبود کیفیت زندگی باشد. این کتاب برای افرادی که به دنبال بهبود شخصی و خلق تغییرات مثبت و پایدار در زندگی‌شان هستند، کتابی الهام‌بخش و کاربردی است. گرچن روبین با ارائه تحلیل‌های دقیق و مثال‌های واقعی، قدرت عادت را نشان می‌دهد و مسیر به‌ثمر رساندن آن را هموار می‌سازد.

خواندن کتاب معجزه عادت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران توسعهٔ فردی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب معجزه عادت

«من به اين نتيجه رسيدم كه مهم‌ترين عامل در شكل‌گيري عادت‌ها، تصميم‌گيري - و يا دقيق‌تر بگويم تصميم نگرفتن - است. يك عادت، نياز به تصميم‌گيري من ندارد؛ زيرا من قبلاً در اين مورد تصميم گرفته‌ام. آيا مي‌خواهم وقتي از خواب بيدار شدم، دندان‌هايم را مسواك بزنم؟ آيا مي‌خواهم اين قرص را بخورم؟ من ابتدا تصميم مي‌گيرم و پس از آن، ديگر تصميم نمي‌گيرم؛ ابتدا آگاهانه و سپس بدون فكر. من نبايد نگران انتخاب‌هاي درست باشم. من بايد يك بار تصميمي درست بگيرم و پس از آن ديگر دست از انتخاب بردارم. اين رها كردنِ خود، از قيد و بندِ تصميم‌گيري، اهميت بسيار دارد. زيرا وقتي ناچار به تصميم‌گيري هستم - كه اين كار مستلزم مقاومت در برابر وسوسه‌هاست - از خويشتن‌داري‌ام مايه مي‌گذارم.

من از خودم مي‌پرسيدم: «چرا عادت‌ها به افراد امكان تغيير مي‌دهند؟ من پاسخ اين سؤال را يافتم.» عادت‌ها، ما را از تصميم‌گيري و خويشتن‌داري مي‌رهانند و بدين ترتيب امكان تغيير را برايمان فراهم مي‌كنند.

هرگاه شرايطِ مناسب فراهم باشد، ذهن، يك رفتار را به يك عادت تبديل مي‌كند و همين كار، انرژي و توان‌مان را اندوخته مي‌كند و در نتيجه انرژي بيشتري براي رويارويي با مسائل پيچيده، تازه و ضروري‌تر خواهيم داشت. عادت‌ها بدين معنا هستند كه خودمان را درگير تصميم‌گيري و انتخاب‌ها نمي‌كنيم. در چنين شرايطي زندگي ساده‌تر مي‌شود و بسياري از موانع و مشكلات زندگي از بين مي‌روند. زيرا ديگر مجبور نيستيد حتي در مورد كوچك‌ترين مسائل هم فكر كنيد؛ در عوض، اين انرژي را به مسائل بزرگ‌تر و مهم‌تر اختصاص مي‌دهيد.

عادت‌ها همچنين باعث آرامش مي‌شوند. تحقيقات نشان مي‌دهد افراد هنگامي‌كه برحسبِ عادت، رفتاري از خود نشان مي‌دهند، آرامش بيشتري احساس مي‌كنند. هنگامي‌كه استرس داريم، به عادت‌هايمان، چه خوب و چه بد، بر مي‌گرديم. در يكي از تحقيقات مشخص شد دانش‌آموزاني كه به خوردن صبحانه‌ي سالم عادت داشتند، در مدت امتحانات نيز به خوردن چنين صبحانه‌اي تمايل بيشتري داشتند. به همين دليل شكل دادن به عادت‌هاي خوب ضرورت دارد تا در وضعيت پرتنش نيز كارهايي انجام دهيم كه وضعيت را بهتر مي‌كنند، نه بدتر.

اما عادت‌ها - حتي عادت‌هاي خوب - مشكلاتي به همراه دارند. عادت‌ها باعث مي‌شوند تا زمان سريع‌تر سپري شود؛ زيرا هنگامي‌كه روزها شبيه هم هستند، تجربه‌ي تازه‌اي كسب نمي‌شود. در مقابل، هنگامي‌كه عادت‌ها متوقف مي‌شوند و ذهن به پردازش اطلاعات جديد مجبور مي‌شود، زمان به‌كندي سپري مي‌شود. با گذشت زمان، عادت‌ها بي‌اثر مي‌شوند. عادت به خوردن يك فنجان قهوه در ابتداي روز در سال‌هاي اول براي من بسيار لذت‌بخش بود، اما حالا ديگر برايم لذت گذشته را ندارد. اما اگر قهوه‌ي صبحم را نخورم، عصبي مي‌شوم.»