کتاب امانتی

«امانتی» نیم‌نگاهی است به زندگی و اوج بندگی سردار شهید سیدمحسن موسوی که به کوشش سمانه قائد امینی(-۱۳۷۳) و پریسا اباذری گردآوری شده است. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: حمله ی عراق، خیلی ها را آواره ی این شهر و آن شهر کرده بود. بدتر از آن مردمی بودندکه پذیرای هیچ کدام از آنها نبودند. مدام به آنها زخم زبان می زدند که: چرا شهر تون را ول کردید اومدید اینجا؟ اومدید اینجا که شهر ما را هم خراب کنین؟ شما نحس هستید! از شهر ما برید بیرون!! و... هر که هرچه دم دستش بود آورده بود. یکی با دمپایی، یکی با زیر شلواری و یکی با... آواره بودند، بدون پول و بدون جا. مهاجرهای جنوبی اگر آشنایی در شهر ها داشتند پیش آنها می رفتند و اگر هم نداشتند که آواره ی کوچه ها و خیابان ها می شدند. محسن طبق روال همیشه شده بود امداد رسانشان. علاءالدین هایی که دیگر در خانه ها استفاده ای نداشت و مواد غذایی و لوازم زندگی که اضافی بود را از مردم محل و فامیل جمع می کرد. نمی گذاشت غم غربت، دوری از وطن و بی پولی آزارشان دهد... ناراحت و بغض کرده رسید خانه. خیره شد به محسن و گفت: فلانی بنده خدا بچه اش مفقود الأثر شده... محسن این را که شنید خیلی ناراحت شد، سرش را انداخت پایین و گفت: مامان چرا می گید مفقود الأثر؟؟؟ این شهدا تا ابد زنده اند و اثرشون ماندگاره. - خب مامان جون، پس چی بگیم؟ - نمی دونم هرچی می گید فقط مفقود الآثرنگید ... اصلاً ... اصلاً ... بگید... بگیدجاوید... آره جاویدالأثر! رفت بنیاد شهید و پیشنهاد محسن را مطرح کرد. از آن به بعد دیگر مفقودالآثرها جاوید الأثر شدند...