کتاب خرد مردان قورباغه ای

کتاب خرد مردان قورباغه ای (چه کسی جسارت پیروزشدن دارد) نوشتهٔ ویلیام هری مک‌ و ترجمهٔ فرزانه سعاتمند و ویراستهٔ قاسم دهقان است. انتشارات اسپینا این کتاب در حوزهٔ موفقیت و خودیاری را منتشر کرده است.

درباره کتاب خرد مردان قورباغه ای

ویلیام هری مک‌ در کتاب خرد مردان قورباغه ای ۱۸ مورد از گفته‌هایی را که در طول زندگی حرفه‌ای راهنمایش بوده‌اند، جمع‌آوری کرده‌ است: شعارها، تمثیل‌ها، اعتقادات و داستان‌هایی که هنگام شروع یک وظیفه جدید یا چالش‌های دشوار رهبری به‌درستی به او خدمت کرده‌اند. کتاب حاضر در ۱۸ فصل نگاشته شده که این هجده فصل، ترکیبی از شرح ویژگی‌های شخصی و اقدامات حرفه‌ای هستند. رهبری که عملکرد خود را خوب می‌پندارد، نیازمند ویژگی‌های خاص است که در زندگی‌شخصی‌اش هم مشهود هستند، اما برای دستیابی به موفقیت داشتن شخصیت قوی به تنهایی کافی نیست. به عقیدهٔ نویسنده به‌عنوان رهبر باید اقداماتی برای تدوین برنامه مناسب انجام داد، هدف را اعلام کرد و سپس پیشرفت‌ها را بررسی کرد. او به رهبران توصیه می‌کند که از افراد (و خودشان) انتظار پاسخ‌گویی و مسئولیت‌پذیری داشته باشند. ویژگی‌ها و اقدامات در کنار هم، اجزای سازندهٔ رهبران بزرگ هستند. برای شناخت این ویژگی‌ها و اقدامات کتاب حاضر را بخوانید.

خواندن کتاب خرد مردان قورباغه ای را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران آثار توسعهٔ فردی و موفقیت پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب خرد مردان قورباغه ای

«فرآیند تصمیم‌گیری نظامی، مهمترین ابزار در دست افسران است و از آن، هنگام تهیه طرح عملیاتی نظامی استفاده می‌کنند. این فرآیند دارای هفت مرحله است که عبارتند از: دریافت مأموریت، تجزیه و تحلیل مأموریت، توسعه راهکار، مقایسه راهکارها، تأیید راهکار، تدوین و اطلاع‌رسانی دستورات. متغیرهای زیادی در این فرآیند وجود دارند. تفنگداران نیروی دریایی از فرآیند برنامه‌ریزی واکنش سریع استفاده می‌کنند. نیروی هوایی و سایرین از سیستم برنامه‌ریزی مشترک بهره می‌برند. و البته، اکثر شرکت‌های بزرگ برای تعیین سطح آمادگی در مواجهه با بحران‌های مالی از تست‌های استرس گوناگون استفاده می‌کنند. تست‌هایی مانند مونت کارلو، تست استرس عملکردی داد ـ فرانک، یا تحلیل و بررسی سرمایه جامع. در همه این موارد، برنامه‌ریز موظف است طرح را بررسی و گزینه‌ها را توسعه دهد، سپس همه گزینه‌ها را در برابر بدترین سناریو آزمایش و اطمینان حاصل کند که تمام پرسنل از آموزش و تجهیزات لازم برای اجرای آن گزینه‌ها برخوردار هستند. اگرچه آنچه می‌خواهم بگویم بخشی از ماهیت فرآیند برنامه‌ریزی نیست، اما بهتر است گزینه‌ها را تمرین و تکرار کنید تا زمینه‌های خطرآفرین بالقوه و احتمالی شناسایی شوند ـ سپس برنامه نهایی را برای کاهش هر چه بیشتر خطرات اصلاح کنید.

مشکل اصلی فرآیند تصمیم‌گیری نظامی، مونت‌کارلو یا تست استرس عملکردی داد ـ فرانک این است که نیازمند زمان و تعداد نفرات فراوان هستند. علاوه بر این، اگر با فرضیات اشتباه شروع کنید، گرفتار احساس امنیت کاذب خواهید شد چون تصورتان این است که همه نگرانی‌های مربوط به خطرات را در نظر گرفته و برطرف کردید. اما جدا از همه این نگرانی‌ها، اگر مأموریت یا مشکلی که در شرکت دارید واقعآ مهم است، برای رسیدگی به آن تلاش بیشتری کنید.

پس از فاجعه دریایی اکسون والدز در سال ۱۹۸۹، هیأت ملی ایمنی حمل و نقل گزارش داد که برنامه‌ریزی‌های اضطراری انجام شده توسط شرکت خط لوله آلاسکا، اکسون و دفاتر فدرال و ایالتی ناکافی بوده‌اند. آنها به این نتیجه رسیدند که بسیاری از ناظران «روی احتمال کم (این رویداد) تمرکز کرده بودند، و به خودشان امید داده بودند که پیامدهای بسیار ناگوار هرگز اتفاق نخواهند افتاد و در صورت وقوع حادثه، طرح‌های واکنش متعدد در اختیار داشتند که هیچ یک آزمایش نشده بودند.» این رویکرد برای تنظیم طرح دوم اشتباه مهلک است.»