کتاب آخرین پیامبر

کتاب آخرین پیامبر نوشتهٔ مهدی اقبال را انتشارات شاملو منتشر کرده است. این کتاب به شرح زندگی پیامبر اسلام (ص) از تولد تا وفات می‌پردازد.

درباره کتاب آخرین پیامبر

مطالعهٔ زندگی و روش‌ومنش بزرگان دین و در رأس آنان پیامبر (ص) و اهل‌بیت علیهم‌السلام از آثار تربیتی و معنوی والایی برخوردار است و می‌تواند به خواننده در درک تاریخ اسلام و رخدادهای مهم آن به‌خصوص در سال‌های نخست دعوت پیامبر به یکتا‌پرستی و اثر آن بر وقایع سال‌های بعد کمک کند. کتاب حاضر کوشیده تا زندگی آخرین پیامبر، حضرت محمد (ص) را کاویده و اتقاقات مراحل زندگی ایشان را از تولد تا وفات مورد بررسی قرار دهد.

خواندن کتاب آخرین پیامبر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به مطالعهٔ کتب مذهبی و زندگی‌نامهٔ پیامبران از خواندن این کتاب سود خواهند برد.

بخشی از کتاب آخرین پیامبر

«آخرین پیامبر خدا در کنار کعبه پا به عرصهٔ وجود نهاد. کعبه در شهر مكه (أم القرى) واقع است. این شهر که بعدها مرکز عالم اسلام گردید در دل شبه‌جزیرهٔ عربستان قرار دارد. ازاین‌رو لازم می‌آید قبل از پرداختن به مکه با جغرافیا و تاریخ عربستان آشنایی مختصر به عمل آید. عربستان شبه‌جزیرهٔ بزرگی است به مساحت تقریباً سه میلیون کیلومترمربع در منتهی‌الیه جنوب غربی آسیا که از غرب به خلیج عقبه و دریای سرخ (دریای قُلزُم) از شرق به دریای عمان و خلیج فارس و خاک عراق، از جنوب به اقیانوس هند و خلیج عدن (تنگهٔ باب‌المندب) از شمال به دریای مدیترانه، فلسطین، بحرالميت ، سوریه و کشور نوبنیاد اردن و عراق محدود می‌شود. دریای سرخ در منتهی‌الیه شمالی خود دو خلیج باریک پیدا می‌کند. یکی در شرق به نام خلیج عقبه و دیگری در غرب به نام خلیج سوئز. قطعه خاک میان این دو آب را شبه‌جزیرهٔ سینا می‌خوانند که در تصرف دولت مصر است. رشته‌ای طولانی از کوه‌ها در شمال عربستان از شبه‌جزیرهٔ سینا آغاز می‌شود. در تمامی مرز غربی این شبه‌جزیره به موازی دریای سرخ امتداد پیدا می‌کند و تا جنوب شرقی عربستان به کناره‌های خلیج فارس می‌رسد و یک دیوارهٔ سنگی را به سه طرف عربستان می‌کشد. در فواصل این کوه‌ها، دره‌های فراوانی وجود دارد که عرب‌ها به آن‌ها وادی می‌گویند. این وادی‌ها در بسیاری از نقاط عربستان، محل سکونت قبایل عرب بود که یکی از معروف‌ترین آن‌ها وادی حضرموت در یمن است. وادی‌ها کوه‌ها را از یکدیگر مجزا کرده‌اند. در بعضی جاها کوه‌ها تا لب دریا پیش رفته‌اند ولی در بیشتر جاها میان کوه‌ها و دریا زمین پستی فاصله است که به‌اصطلاح عرب‌ها «تهامه» خوانده می‌شود. کوه‌های عربستان غالباً از سنگ خارا به رنگ سفید یا قرمز است و بعضی هم از آتشفشان‌های باستانی است که «سعیر» نام دارد. در بعضی نقاط زمین‌های پست سیاه‌رنگ پُرسنگی است که عرب‌ها آن را حره می‌نامند. در داخل و مرکز عربستان کوهستان‌های بیابانی عظیمی وجود دارد که به مناسبت ارتفاع آن‌ها از سطح دریا فلات عربستان یا نجد نامیده می‌شود. عربستان دارای ریگزارهای متعدد است. دو ریگزار معروف آن ریگستان نفود در شمال به «بادية‌الشام» بیابان سوریه می‌پیوندد و دیگر ریگستان دَهناء در جنوب که تا نزدیک دریای عمان کشیده شده است.»