کتاب آخرت در دنیا

کتاب آخرت در دنیا به‌قلم علی راجی را انتشارات زائر آستانه مقدسه منتشر کرده است. این کتاب به بررسی آیات و روایت مربوط معاد و سرای آخرت و چگونگی آمادگی برای زندگی حقیقی اخروی می‌پردازد.

درباره کتاب آخرت در دنیا

مسئلهٔ معاد و آخرت‌اندیشی ازجمله نکات موردتوجه تمامی ادیان توحیدی علی‌الخصوص اسلام است. اما چگونه می‌توان در کنار زندگی در این دنیا و بهره‌گیری از نعمات و مواهب آن به فکر زندگی اخروی نیز بود و برای آن سفر مهم و سرنوشت و بازگشت نزد مخلوق توشه‌ای اندوخت؟ علی راجی کوشیده است تا در ۳ فصل و با استناد به آیات قرآن کریم و روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام راه‌های سعادت در زندگی دنیوی و اخروی و دوری جستن از رذایل و بهره‌گیری از فضایل را به خواننده بیاموزد.

خواندن کتاب آخرت در دنیا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به مطالعهٔ کتاب‌های مذهبی در مورد معارف اسلامی و طلاب و دانشجویان و پژوهشگران الهیات و مطالعات ادیان از خواندن این کتاب لذت خواهند برد.

بخشی از کتاب آخرت در دنیا

«تعلقات مادی و اعتباریات و «ما» و «من»هایی که آدمی را به گناه وادار می‌کند. ۹دنیا به معنی تعلقات در فرهنگ قرآن با تعابیر ، بازیچهٔ لهو ، زینت تفاخر و تکاثر در اموال و اولاد است. طبق آيه (اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَوةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَو وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرُ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرُ فِي الْأَمْوَلِ وَالْأَوْلَد قسمتی از حیات دنیا دوران کودکی است که انسان، مشغول بازی است، امام صادق فرمود: «کودک خود را تا هفت سال به بازی رها کن؛ قسمتی از آن دوران نوجوانی است که با لهو و سرگرمی سپری می‌شود؛ قسمتی دوران جوانی است که با زینت و آرایش و لباس و مو و.... سپری می‌شود؛ قسمتی از حیات دنیا تفاخر و فخرفروشی به دیگران است که من فلان املاک را دارم فرزندانم در کدام کشور تحصیل می‌کنند و....؛ قسمتی تکاثر و جمع کردن و ذخیره نمودن مال دنیا و به رخ دیگران کشیدن است. هر آن چه که انسان را از خدا دور و غافل کند دنیاست و مذموم است، به همین دلیل در کلام امیرالمؤمنین آمده که فرمود: «دُنْيَاكُمْ هَذِهِ أَزْهَدَ عِنْدِي مِنْ عَفْطَةِ عَنْز؛ دنیای شما در نظر من بی‌ارزش‌تر از آبی است که از بینی بزی بیرون آید و یا فرمود: «يَا دُنْيَا يَا دُنْيَا إِلَيْكِ عَنِّىى أَبِي تَعَرَّضْتِ أَمْ إِلَى تَشَوقت ای دنیا از من دور شو گفتنی است که دنیا را از آن جهت که نسبت به آخرت پست‌تر و ناچیزتر است دنیا می‌نامند. پس دنیای مذموم همان اوهام و خیال‌بافی‌ها برتری‌جویی‌ها افتخار به ثروت، مقام، لقب تكاثر تفاخر زینت تعلقات و هر «من» و «ما»یی است که مثل سراب واقعیتی ندارد و انسان را از یاد خدا غافل می‌کند و به گناه می‌کشاند.»