کتاب درباره استوری برد

کتاب درباره استوری برد نوشتهٔ وندی تومینلو و ترجمهٔ مسعود مددی و میترا تیموریان است. انتشارات چتر فیروزه این کتاب آموزشی را منتشر کرده است؛ کتابی حاوی کندوکاوی در چگونگی خلق استوری برد (Storyboard).

درباره کتاب درباره استوری برد

استوری برد یا فیلم‌نامهٔ مصور (storyboard) را پلی میان یک فیلم‌نامهٔ مکتوب و جهان تصویری رسانه‌های بصری دانسته‌اند. اگر داستان به‌شکل فیلم‌نامه نوشته شده باشد، باید بهترین میزانسن برای هر صحنه طراحی شود. در رسانه‌های بصری بیان داستان با تصویر، گامی لازم است تا کشف کنید که داستان چگونه به فیلم ترجمه خواهد شد. فیلم‌نامهٔ مصور اجازه می‌دهد تا بهترین راه را برای بیان تصویری هر کنش داستان یافت. کتاب درباره استوری برد (Storyboarding)  راهنمایی کاربردی و مؤثر و ترکیبی از تمرین‌های خلاقانه است. مثال‌های واقعی و تصاویر ساده‌ای که در این کتاب گنجانده شده، به شما آموزش می‌دهد که چگونه می‌توان مهارت‌های داستان‌نویسی خود را با استفاده از طراحیِ هر صحنه از داستان، برای انواع رسانه‌ها از جمله فیلم‌های سینمایی، تلویزیون، انیمیشن و دیگر رسانه‌های تعاملی توسعه داد. وندی تومینلو این کتاب آموزشی را در ۱۵ فصل نوشته است.

خواندن کتاب درباره استوری برد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران خلق استوری برد (Storyboard) پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب درباره استوری برد

«پیش از آنکه تولید آغاز شود لازم است اهداف پروژه توسط کارگردان فیلم یا انیمیشن، طراح مسابقه یا طراح هنری مشخص شوند. ضروری است که کارگردان یا طراح پروژه نسبت به نحوهٔ برنامه‌ریزی کلیت سبک بصری پروژه تا هدف هر نما در درون هر قاب بینش دقیقی داشته باشد. جان وو، کارگردان تغییر چهره، هریک از فیلم‌هایش را طوری طراحی می‌کند که انگار شعر یا نقاشی خلق می‌کند.

کارگردانان و طراحان امروز باید احساس و حال‌وهوا را از طریق چگونگی چیدمان عناصر تصویر نمایش دهند تا پیام موجود در تولید را به پیش ببرند.

عناصر بصری

عناصر بصری شامل خط، شکل، ارزش،‌ بافت و رنگ هستند. آن‌ها با یکدیگر ترکیب‌بندی را شکل می‌دهند. برخی اوقات شگفت‌انگیزترین صحنه‌ها قواعد ترکیب‌بندی را می‌شکنند. با وجود این قبل از آنکه قواعد را زیر پا بگذارید لازم است بدانید عناصر طراحی چگونه ایده‌ها و معانی را منتقل می‌کنند.

چیدمان عناصر بصری، پاسخ‌های احساسی مشخصی را در تماشاگر برمی‌انگیزد. برای مثال یک خط اریب نسبت به یک خط افقی معنای متفاوتی را القا می‌کند یا رنگ قرمز معنی متفاوتی نسبت به رنگ سبز دارد. ضروری است که هنرمند به تأثیرات روانی و عاطفی که قصد دارد توسط نظم‌دادن به چنین عناصری به آن‌ها دست یابد توجه کند. برای مثال اگر عناصر بسیار زیادی درون یک تصویر وجود داشته باشد ترکیب‌بندی گیج‌کننده می‌شود. هرچیزی که حواس را پرت کند تعلیق شکنندهٔ تماشاگر را تخریب کرده و او را سردرگم یا حتی عصبانی رها می‌کند. هنگام طراحی استوری‌بردها، تمام عناصر یک تصویر باید از نظر تأثیر عاطفی و همچنین محل تمرکز توجه بیننده در تصویر مورد توجه قرار بگیرد.

خطوط

ابتدایی‌ترین عنصر طرح، خط است که می‌تواند افقی، عمودی، منحنی، قطور، پیرامونی یا مورب باشد. خطوط می‌توانند جاده‌ها، حصارها، حرکت بدن یا هرچیز دیگری باشند. آن‌ها می‌توانند چشم را هدایت کنند،‌ حرکت را زنده کرده یا فضا را به واحدهایی مجزا تقسیم کنند. همچنین خطوط می‌توانند احساسی از عمق را در تصویر به وجود آورند. عکس (۳-۵)

ترکیب‌بندی یک قاب می‌تواند به‌واسطهٔ هریک از ترکیب‌هایی که خطوط در ارتباط با یکدیگر می‌سازند بیان شود. چشمان ما تمایل دارند در امتداد این خطوط از یک سمت قاب به‌سمت دیگر آن حرکت کنند؛ این به ترکیب‌بندی معنی می‌دهد. اگر پیام شما مهم است و باید به‌سرعت منتقل شود استفاده از خطوط صاف در قاب می‌تواند به انتقال این پیام کمک کند. یکی از صحنه‌های فیلم روانی که به زیبایی ترکیب شده، جایی است که نورمن و ماریون در اتاق مطالعه ساندویچ می‌خورند. هیچکاک شخصیت نورمن بیتس را در میان خطوط تند افقی و اریب قاب کرده است. نوری که صورت نورمن را قطع کرده زاویه‌دار و دراماتیک است که درون شوم او را القا می‌کند. خطوط کلفت قاب عکس‌ها، شمعدان و کمد موجود در تصویر، وجه تاریک نورمن را که به‌طور مؤثر با خطوط منحنی قربانی‌اش ماریون در تضاد است تصویر می‌کند.

خطوط عمودی و افقی

خطوط افقی از چپ به راست یا از سمتی به سمت دیگر تعقیب می‌شوند. خطوط افقی ممکن است پایداری، آرامش یا آسودگی را القا کنند. بسیاری از فیلم‌های وسترن از خطوط افقی قوی برای بیان وسعت و عظمت چشم‌انداز استفاده می‌کنند.

از طرف دیگر خطوط عمودی از قسمت فوقانی به کف قاب یا به‌سمت بالا و پایین کشیده می‌شود. این خطوط قوی‌تر و فعال‌تر از خطوط افقی هستند و اغلب نسبت به سایر خطوط در قاب دارای برتری بصری می‌باشند. برای مثال کاکتوسی در یک چشم‌انداز به‌دلیل عناصر عمودی‌اش توجه بیننده را جلب می‌کند.

خطوط اریب

خطوط اریب خطوط صافی هستند که به نظر می‌آید حرکت دارند؛ زیرا از یک گوشه به گوشهٔ دیگر کشیده می‌شوند. موضوعاتی که در یک ترکیب‌بندی اریب چیده می‌شوند به‌نظر متحرک می‌آیند حتی اگر ثابت باشند. خطوط اریب، کنش، خشونت یا انرژی را القا می‌کنند. آن‌ها ممکن است شخصیتی را که عدم ثبات دارد معرفی کنند یا باعث شوند تماشاگر احساس فشار یا ناراحتی کند.

خطوط منحنی

خطوط منحنی متناسب با شکلشان معانی مختلفی دارند. منحنی‌های تند مانند امواج اقیانوس تلاطم را القا می‌کنند. از طرف دیگر منحنی‌های نرم یک کیفیت آرام‌بخش و شهوانی را القا کرده و بر هارمونی اشاره دارند. شکل دیگر خطوط منحنی، خط منحنی S گونه است که شناور و مسالمت‌آمیز در نظر گرفته می‌شود. منحنی S می‌تواند موضوع اصلی ترکیب‌بندی باشد یا می‌تواند به‌عنوان عنصری برای قاب‌بندی استفاده شده یا خطی هدایت‌کننده باشد. یکی از موارد استفادهٔ رایج منحنی S، انحنای رودخانه در میان جنگل است.

خطوط دندانه‌دار

خطوط دندانه‌دار ترکیبی از خطوط چندگانه هستند مانند ترکیب خطوط عمودی و افقی یا اریب و منحنی. خطوط دندانه‌دار حسی از ناآرامی و تهاجم را منتقل می‌کنند. نور رعدوبرق (خط صاعقه) در آسمان یکی از ابتدایی‌ترین خطوط دندانه‌دار است.»