کتاب رقص موج ها

کتاب «رقص موج ها» نوشتۀ سمیه جهانگیری زرکانی است و انتشارات نسل روشن آن را منتشر کرده است. مجموعۀ رقص موج‌ها، ۶ داستان کوتاه خواندنی را در برمی‌گیرد. 

درباره کتاب رقص موج‌ ها

می‌دانیم که داستان کوتاه به داستان‌هایی گفته می‌شود که کوتاه‌تر از داستان‌های بلند باشند. داستان کوتاه دریچه‌ای است که به روی زندگی شخصیت یا شخصیت‌هایی و برای مدت کوتاهی باز می‌شود و به خواننده امکان می‌دهد که از این دریچه‌ها به اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، نگاه کند. شخصیت در داستان کوتاه فقط خود را نشان می‌دهد و کمتر گسترش و تحول می‌یابد. گفته می‌شود که داستان کوتاه باید کوتاه باشد، اما این کوتاهی حد مشخص ندارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم میلادی خلق شدند، اما پیش از آن نیز ردّپایی از این گونهٔ داستانی در برخی نوشته‌ها وجود داشته است. در اوایل قرن نوزدهم «ادگار آلن پو» در آمریکا و «نیکلای گوگول» در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود. از عناصر داستان کوتاه می‌توان به موضوع، درون‌مایه، زمینه، طرح، شخصیت، زمان، مکان و زاویه‌دید اشاره کرد. تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در جهان «آنتوان چخوف»، «نیکلای گوگول»، «ارنست همینگوی»، «خورخه لوئیس بورخس» و «جروم دیوید سالینجر» و تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در ایران نیز «غلامحسین ساعدی»، «هوشنگ گلشیری»، «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «صادق هدایت» و «سیمین دانشور» هستند.

رؤیاها اولین داستان مجموعۀ رقص موج‌ها دربارۀ دختری به نام نغمه است که تنها زندگی می‌کند، او دانشجوی هنر است و عاشق معلم نقاشی‌اش، آرش می‌شود. آرش می‌خواهد با خانوادۀ نغمه آشنا شود؛ اما او فقط مادری دارد که بعد از جدایی از پدرش ازدواج کرده و به نظر می‌رسد دغدغۀ زندگی دخترش را ندارد. علت این بی‌تفاوتی به‌زودی در داستان مشخص می‌شود. مجموعه داستان‌های رقص موج‌ها، قصه‌ها با شخصیت‌های متفاوت را روایت می‌کند، سختی‌ها، پستی و بلندی‌های زندگی آن‌ها را نشان می‌دهد و خواننده را برای مدتی با خود همراه می‌کند. رقص موج‌ها شامل ۶ داستان کوتاه می‌شود. عناوین داستان‌ها کتاب عبارت است از: «رؤیاها»، «روزهای ابری»، «خاکستر»، «شیفت ظهر»، «آقازاده»، و «مدافع».

سمیه جهانگیری زرکانی در مقدمۀ کتاب رقص موج‌ها نوشته است: «زندگی همچو دریای عظیمی‌ست که گاه زیبا و خیره‌کننده و گاه پرخروش از موج‌هایی ویران‌کننده. باید دل به دریا زد، باید با حرکت موج‌ها پرواز کرد و رقصید. زندگی آوای خشمگینی‌ست به دنبال ویران‌سازی. گاهی زندگی مرداب عمیقی‌ست که آرام و یواش در آن فرومی‌روی. در گردش روزگار باید ایستادگی کرد، پابه‌پای سختی‌ها و مشکلات همراه با موج‌های خشمگین باید پرواز کرد و رقصید. همچون بالرین‌های قصر یخ، سرود زندگی را زمزمه کرد.»

خواندن کتاب رقص موج ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران داستان کوتاه و آثار ادبی ایرانی پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب رقص موج‌ ها

«قلم رو روی بوم به پرواز درمی‌آرم. صدای آرامش‌بخشش، حس و حال خوبی بهم می‌ده؛ لبخند روی لبام می‌شینه، بوی رنگ حالم رو خوب می‌کنه و استاد قلم رو ازم می‌گیره و به بازی در میاره. لبخندم پررنگ‌تر می‌شه؛ هاله‌ای از رنگ قرمز به نقاشی ساهم اضافه می‌کنه و می‌گه اینجوری بهتره. قلم رو در دستم جا می‌ده، غرق رؤیا می‌شم. از وقتی دیدمش ازش خوشم میومد و از اینکه توی این رشته ثبت‌نام کردم خیلی خوشحالم.»