کتاب وقتی که عاشق می شوی

کتاب وقتی که عاشق می شوی سرودهٔ عرفان یادگاری است. انتشارات سروشگان این مجموعه شعر معاصر را منتشر کرده است.

درباره کتاب وقتی که عاشق می شوی

کتاب وقتی که عاشق می شوی یک مجموعه شعر معاصر را در بر گرفته است. عنوان برخی از شعرهای کتاب حاضر عبارت است از «اگه چشماتو رو عشقم ببندی»، «تنهاترین عاشق»، «کی فکرشو می‌کرد»، «زندگی همینه» و «وقتی که عاشق می‌شوی».

می‌دانیم که شعر فارسی عرصه‌های گوناگونی را درنوردیده است. در طول قرن‌ها هر کسی از ظن خود یار شعر شده است و بر گمان خود تعریفی از شعر به‌دست داده است. حضور شعر در همهٔ عرصه‌ها از رزم و بزم گرفته تا مدرسه و مسجد و خانقاه و دیر و مجلس وعظ، همه و همه گویای این مطلب است که شعر، بی‌محابا، زمان، مکان و جغرافیا را درنوردیده و در هفت‌اقلیم جان و جهان به دلبری پرداخته است. آمیختگی شعر با فرهنگ مردم و اندیشه‌های اجتماعی، این هنر را زبان گویای جوامع بشری ساخته است؛ بدان‌گونه که هیچ جامعه‌ای از این زبان بارز، برای انتقال اندیشه‌هایش بی‌نیاز نبوده است. گاهی شعری انقلابی به پا کرده است و گاه انقلابی، شعری پویا را سامان داده است.

شعر نو فارسی با وانهادن قالب‌های شعر کلاسیک در قرن ۱۴ هجری به‌وجود آمده است. این گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می‌دهد. شعر نو به لحاظ محتوا و جریان‌های اصلی ادبی حاکم بر آن کاملاً با شعر کلاسیک فارسی متفاوت است و به‌لحاظ فرم و تکنیک ممکن است همانند شعر کلاسیک موزون باشد یا نباشد یا وزن آن عروضی کامل باشد یا ناقص. استفاده از قافیه نیز در شعر نو آزاد است. معمولاً شعر نو فارسی را به ۳ دستهٔ اصلی شعر نیمایی، شعر سپید و موج نو تقسیم می‌کنند و پدر شعر نوی ایران را نیما یوشیج (علی اسفندیاری) می‌دانند. احمد شاملو، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، هوشنگ ابتهاج (سایه)، نادر نادرپور، فریدون مشیری و محمدرضا شفیعی کدکنی بعضی از شاعران مشهور ایرانی هستند که در قالب شعر نو می‌سروده‌اند.

خواندن کتاب وقتی که عاشق می شوی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران شعر معاصر ایران پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب وقتی که عاشق می شوی

«غمگین و افسرده بودم

غرق دریای نگاهت

تا تو برگردی دوباره

تا بشم بازم پناهت

تا یه روز تو اومدی باز

من مغرورو ببینی

من همون مرد قدیمم

با همون حس قدیمی

می‌دونم بازم یه روزی

می‌ری و تنهام می‌ذاری

من برات بازیچه بودم

این تویی که موندگاری

دیگه غم نمونده واسم

نه دیگه جونی ندارم

تو بمون واسم همیشه

باز نرو تنها نذارم

یه نفر، یه حس دیگه

جامو تو قلبت می‌گیره

اون کسی که روزی رفته

اگه باز بتونه می‌ره

کل این احساس دوری

توی گوشم داره می‌گه

دائماً تکرار و تکرار

جرم عاشقی همینه»