کتاب راهنمای عملی بداهه سازی در تئاتر

کتاب راهنمای عملی بداهه سازی در تئاتر نوشتهٔ میک نیپیر و ترجمهٔ فاطمه خسروی است. انتشارات افراز این کتاب در حوزهٔ تئاتر و نمایش را منتشر کرده است.

درباره کتاب راهنمای عملی بداهه سازی در تئاتر

میک نیپیر در کتاب راهنمای عملی بداهه سازی در تئاتر از قوانین و موقعیت‌ها، مشکلات متداول در بداهه‌سازی، بداسه‌سازی پیشرفته سخن گفته است. او در انتهای کتاب حاضر تمرین‌هایی برای بداهه‌سازی در خانه ارائه کرده است. او در این اثر بیان کرده است که بداهه‌سازی روی صحنه شکل می‌گیرد و همچنان‌که شما روی صحنه پیش می‌روید، موقعیت‌هایی را ایجاد می‌کند. به عقیدهٔ او این کار برای بازیگرانِ بزرگ‌سال در عین سادگی فوق‌العاده دشوار به‌نظر می‌رسد. بداهه‌سازی به‌منظور نوشتن مطالب، وسیله‌ای برای تمرین بازیگران و به‌عنوان یک کار اجرایی در سراسر دنیا کاربرد داشته است. گروه‌های بداهه‌ساز در سراسر دنیا مجبورند نسبتاً دقیق باشند تا قدم بعدی را در کارشان به‌دقت بررسی کنند. بداهه‌سازی در قالب بازی‌ها، صحنه‌ها، فرم‌های طولانی، مونولوگ‌ها، آهنگ‌ها و استوپ‌آزاد قرار می‌گیرد. بداهه‌سازی می‌تواند عملی جالب یا آگاهانه جلوه کند، اما متأسفانه اغلب عملی بیهوده و ندانسته فرض می‌شود. برای شناخت بهتر بداهه‌سازی در تئاتر، این کتاب را بخوانید.

خواندن کتاب راهنمای عملی بداهه سازی در تئاتر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به قعالان حوزهٔ تئاتر و نمایش پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب راهنمای عملی بداهه سازی در تئاتر

«- تسلیم انرژیِ اتاق تست نشوید. به‌خود لرزیدن در اتاق تست معمولاً آزاردهنده و دلهره‌آور است. شما نباید تسلیم این انرژی مخرب شوید. اگر تسلیم شوید، هیچ بداهه‌سازیِ شاهکاری خلق نمی‌شود. فقط در صورت اجرا است که می‌توانید یک شاهکار خلق کنید و متأسفانه در تستِ بداهه‌سازی شما باید علی‌رغم این فضا کار شایسته‌ای را ارائه دهید. کار سختی است و اغلب افراد تسلیم این انرژی می‌شوند و کارشان تصنعی به‌نظر می‌رسد. اگر به‌دنبال موفقیت در تستتان هستید، بدون توجه به این انرژی‌ها اجرا کنید و به خاطر داشته باشید که افرادی که تست می‌گیرند، واقعاً خواهان موفقیت شما هستند. آن‌ها با قصد قبلی فضای دلهره‌آوری را ایجاد نمی‌کنند؛ چنین فضایی همیشه خواهد بود و شما هم باید در این موقعیت بازی کنید.

- زمانی که به شما می‌گویند: «شروع کن» با انتخابی قوی وارد صحنه شوید. این امکان را به خودتان بدهید تا پیش از شروع تست به تمام چیزهای ترسناک و آزاددهنده فکر کنید، اما زمانی که به شما ندای شروع صحنه را می‌دهند، با انتخابی قوی وارد صحنه شوید و با انتخاب قوی و گیرایتان همه را شگفت‌زده کنید.

- اگر از شما خواسته شد اسمتان را بگویید، به‌آرامی و بدون ظاهرسازی و بدون این‌که موجب خنده شوید، این کار را انجام دهید. چنین افرادی را دیده‌ام: «سلام، من جان بلوشی هستم، شوخی کردم.» فقط اسمتان را بگویید. اگر خواستند کمی از خودتان بگویید، این کار را صادقانه انجام دهید. چیز عجیب‌وغریبی راجع به خودتان نگویید که موجب خنده شود. اگر حرف جالبی برای گفتن دارید، بیان‌اش کنید، اما از خودتان درنیاورید، چون تصنعی به‌نظر می‌رسد.

- از جان بلوشی بگویید، اما شبیه او لباس نپوشید. لباستان را هوشمندانه انتخاب کنید. ژاکت، کروات بلند، کفش‌های تنیسِ قرمز و شلوار نخی، تکراری و پیش‌پاافتاده هستند، حداقل از نظر من. برای بعدازظهر یکشنبه و جشن عروسی لباس بپوشید.

- به این‌که یکی از افرادی را که تست می‌گیرد می‌شناسید، اعتراف نکنید مگر این‌که اول آن‌ها به شما آشنایی دهند. قدم زدن و گفتنِ «سلام باب، چطوری؟» باب را در موقعیت ناخوشایندی قرار می‌دهد و بر کار شما تأثیر عکس می‌گذارد، چراکه اکنون باب باید نسبت به شما خنثی به‌نظر برسد. بعد از این‌که تست اجرا شد، بی‌جهت پرسه نزنید و دنبال این نباشید که سرِ صحبت را با آن‌ها باز کنید.»