کتاب صنایع شیطانی

کتاب «صنایع شیطانی» نوشتۀ کیانوش سبزی پور محله تختی و ویراستۀ زهره چگنی است و انتشارات اردوی سوره آن را روانۀ بازار کرده است. 

درباره کتاب صنایع شیطانی

کتاب صنایع شیطانی دربارۀ نوجوانی به نام کیمایا است که به همراه خانواده‌اش در شهر آسمان زندگی می‌کنند. در شهر آسمان مردم به ۳ کار مشغول هستند؛ ‌ کشاورزی،‌ صنعتگری و جنگجویی. کیمایا که از کودکی آموزش صنعتگری دیده حالا به سن نوجوانی رسیده دلش می‌خواهد مثل پدرش یک جنگجو باشد و منتظر یک فرصت است تا این موضوع را مطرح کند. پدرش، لیوا، نام‌آورترین و بزرگ‌ترین جنگجو و فرماندۀ سپاه شهر است. بالاخره روزی هنگام تماشای غروب آفتاب کیمایا دل به دریا می‌زند و به پدر از هدف و آرزویش می‌گوید. اما لیوا آشفته شد و با جدیت به پسرش گفت استعداد او در صنعتگری است و اجازۀ جنگجو شدن ندارد. کیمایا ناراحت به خانه برمی‌گردد و قضیه را برای مادرش تعریف می‌کند که ناگهان هیاهویی از بیرون نظرشان را جلب می‌کند و صداهای وحشتناکی شنیده می‌شود.

کتاب صنایع شیطانی یک داستان تخیلی و هیجان‌انگیز است که اتفاقات آن نه در زمین بلکه در آسمان‌ها رخ می‌دهد. شخصیت اصلی داستان کیمایا نوجوان و پر از آرزو است و رابطۀ پیچیده‌ای میان او و پدرش به چشم می‌خورد. ازیک‌طرف کیمایا عاشق پدرش است، از تماشای او لذت می‌برد و می‌خواهد شبیه او باشد، از طرف دیگر پدر که سلحشورترین جنگجو و فرماندۀ سپاه شهر است، خودش را وقف کارش کرده، برای خانواده‌اش وقت زیادی ندارد و نمی‌تواند به حرف‌های آن‌ها گوش کند همین باعث می‌شود که رابطۀ پدر و پسر با چالش روبه‌رو شود چون پدر فراموش کرده که پسرش دیگر بزرگ شده است و می‌تواند مانند او قهرمانانه با هیولاهای زمین بجنگد.

خواندن کتاب صنایع شیطانی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به علاقه‌مندان به ادبیات داستانی معاصر پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب  صنایع شیطانی

«لیوا هم صنعتگر و هم جنگجویی قابل بود. ولی جز خوردن هیچ از کشاورزی نمی‌دانست. مردمان شهر آسمان زمین‌های زیادی برای کشاورزی نداشتند. زمین‌های موجود برای سیرکردن یک‌سوم از اهالی شهر هم کافی نبود ازاین‌رو جنگجویان شهر آسمان باید مخفیانه به زمین رفته و پس از یافتن مکانی امن به‌وسیلهٔ واگن‌های پرنده که توسط دسته‌ای از کارگران ماهر هدایت و بارگیری می‌شد، خاک و محصولات غذایی که در زمین به‌وفور یافت می‌شد را با زحمت فراوان به مردم شهر می‌رساندند.»