کتاب وصیت ها و دوراندیشی های ام ابیها (س)

کتاب وصیت ها و دوراندیشی های ام ابیها (س) اثری است به کوشش زهره برقی در انتشارات نور علم چاپ شده است. این کتاب شرح خطبهٔ حضرت فاطمه (س) با زنان مهاجر و انصار است.

درباره کتاب وصیت ها و دوراندیشی های ام ابیها (س)

کتاب «وصیت‌‌ها و دوراندیشی‌های اُمّ اَبیها (سلام اللّه علیها)» شرح و احساسی است که نویسنده از دومین خطبهٔ حضرت زهرا (سلام اللّه علیها) که سرشار از حکمت، بلاغت، حزم، سیاست و دوراندیشی است، داشته است. این خطبه را حضرت (سلام اللّه علیها) در حضور جمعی از زنان مهاجر و انصار در بستر بیماری و به‌منظور روشنگری و پرده‌‌برداشتن از انحرافات فکری، سیاسی و عقیدتی ایراد فرمودند.

این خطبه در کتب عامه و خاصهٔ ذکر شده است. از جمله احتجاج طبرسی، بحارالانوار علامه مجلسی، معانی‌الاخبار صدوق، شرح نهج‌البلاغه ابن ابی الحدید و بلاغات النساء احمد بن ابی طاهر مشهور به ابن طیفور که نشانگر اعتبار این خطبه است.

این خطبه ویژگی‌‌های آموزندهٔ فراوانی دارد یکی از مهم‌ترین آن‌ها استفاده از استشهادات قرآنی به‌منظور روشنگری و جلوگیری از انحرافات فکری و عقیدتی است. با وجود اینکه حضرت در بستر بیماری بودند خطبه صریح و کوبنده و با لحن تأثیرگذار و سوزناک بیان شده است.

کتاب وصیت ها و دوراندیشی های ام ابیها (س) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به افرادی که مایل هستند دربارهٔ اندیشه‌های حضرت فاطمه (س) اطلاعات بیشتری کسب کنند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب وصیت ها و دوراندیشی های ام ابیها (س)

«مگر نه اینکه رسول خدا (ص) خورشید هدایت و نور عالم تاب مهربانی بود؟ مگر او برانگیخته نشده بود برای اعلای بالاترین مدارج اخلاقی در پرتو علوم وحیانی تا از سرچشمهٔ زلال وحی و منبع علم لایزال الهی، آب گوارای هدایت و آرامش و دوستی و عشق را بر همگان بچشاند؟ ساقی اعظم (پیامبر (ص)) خود به دستورخدای سبحان، جام را به دست ساقی دیگر (علی ابن ابیطالب (ع)) سپرد و در کنار برکهٔ غدیر عهدش را بر امتّش بر وفاداری بر او محکم نمود، پس این امت چگونه پس از او با بی‌مهری عهدش را شکستند و پیمانها را فراموش کردند. وقتی ریشه‌های رقابت و کینه های دیرینه در قلب‌ها از آبشخور دوست داشتن ریاست و زیاده خواهی سیراب شده باشد، مقدّس°ترین ارزش‌ها و شایسته ترین دانسته‌ها نیز فراموش خواهد شد. ۷ اصلا پیمان سر سپردن به ولایت علی (ع) را نادیده بگیریم، مگر بارها حضرتش در جمع و خلوت نفرمودند: دخترم فاطمه پارهٔ تن من است هر که او را بیازارد مرا آزرده و هر که مرا بیازارد خدا را آزرده است. چگونه جرات کردند بر دختر پارسا و متّقی رسول خدا آن پارهٔ تنش دست بلند کرده و بر در منزلش هجوم بیاورند. چه حافظه‌های کوتاهی! چه اندیشه های پستی! و چه قلب‌های مملو از عشق دنیای فانی!! آنان سخنان بر حق و مستدل و محکم حضرت مادر، در مسجد پیامبر (ص) را شنیدند، کمی وجدانها و عقلهای خفته شان را تکان داده بود، کم مانده بود تا مردان حیران و سرگردان، کمی حرکت کرده و از خواب سنگین غفلت بیدار شوند، حتی خلیفهٔ اول نیز تصمیم گرفت فدک (هدیه‌ای که پیامبر (ص) در زمان حیاتش به دختر پارسا و زاهدش بخشیده بود و او نیز تمام عواید و منافع آن را بین مسلمانان مستمند تقسیم می‌نمود) را به حضرت زهرا (س) برگرداند.»