کتاب سقوط پاریس

کتاب سقوط پاریس نوشتهٔ ایلیا ارنبوگ و ترجمهٔ محمد قاضی است. انتشارات نیلوفر این رمان رئالیستی - اجتماعی را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب سقوط پاریس

کتاب سقوط پاریس یک رمانی رئالیستی (واقع‌گرایانه) است که اولین‌بار در سال ۱۹۴۳ میلادی به چاپ رسید. ایلیا ارنبوگ در این کتاب، علل سقوط پاریس را بر اساس وقایعی که خودش شاهدشان بوده، توجیه می‌کند. این رمان در زمان نخستین انتشارش بسیار پرفروش و بحث‌برانگیز بود و تنها به‌عنوان رمانی اجتماعی شناخته نمی‌شد، بلکه از لحاظ هنری نیز ارزش بالایی داشت. ارنبورگ وقایع اجتماعی و تاریخی سال‌های ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۰ را که خود شاهدشان بوده شرح داده و آن‌ها را به‌عنوان زمینه‌های سقوط پاریس معرفی می‌کند. این رمان به‌نوعی انتقاد از روسیهٔ استالینی است. نویسنده به شرح وقایعی از درون جامعهٔ فرانسه می‌پردازد؛ از بی‌کفایتی مسئولانی می‌گوید که فریب «گوبلرز» را خورده بودند و پس از هجوم آلمانی‌ها به‌سرعت مقام و منصب را رها کرده و فرار کردند و از مردمی می‌گوید که تنها و بی‌پناه ماندند، اما روحیهٔ مبارزه را از دست نداده و تسلیم نمی‌شوند.

خواندن کتاب سقوط پاریس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی اتحاد جماهیر شوروی و قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره ایلیا ارنبوگ

ایلیا ارنبورگ تاریخ‌نویس، روزنامه‌نگار و نویسندهٔ اهل شوروی، در سال ۱۸۹۱ در کیو در امپراتوری روسیه متولد شد. او یکی از بارزترین نویسندگان اتحاد جماهیر شوروی بود. ارنبورگ در دوران فعالیتش بیش از ۱۰۰ اثر از خود منتشر کرد. او در دوران دانشجویی به حزب کمونیست پیوست و به زندان رفت. پس از آزادی تا انقلاب کبیر روسیه به فعالیت سیاسی نپرداخت و تنها روی شعر و ادبیات تمرکز کرد. ارنبورگ برای فعالیت‌هایش در ۳ جنگ، جنگ جهانی اول، جنگ داخلی اسپانیا و جنگ جهانی دوم به‌عنوان روزنامه‌نگار و نویسنده به شهرتی جهانی رسید؛ همچنین مقالاتش دربارهٔ انتقام از ارتش آلمان موجب شد او در میان سربازان خط مقدم شوروی محبوب شود. در سال ۱۹۴۰ ایلیا ارنبورگ به روسیه بازگشت تا جایزهٔ ادبی استالین را دریافت کند. رمان رئالیستی - اجتماعی «سقوط پاریس» یکی از آثار مکتوب اوست.

درباره محمد قاضی

محمد قاضی در ۱۲ مرداد ۱۲۹۲ در شهر مهاباد در استان آذربایجان غربی و در ایران به دنیا آمد. او از ابتدای دههٔ ۱۳۲۰ با ترجمهٔ اثری کوچک از «ویکتور هوگو» به نام «کلود ولگرد»، نخستین قدم را در راه ترجمه برداشت و پس از آن ۱۰ سال ترجمه را کنار گذاشت. در سال ۱۳۲۹ پس از صرف یک‌سال‌ونیم وقت برای ترجمهٔ «جزیرهٔ پنگوئن‌ها» نوشتهٔ «آناتول فرانس»، به‌زحمت توانست ناشری برای این کتاب پیدا کند، اما ۳ سال بعد که این اثر انتشار یافت، به‌دلیل شیوایی و روانی و موضوع متفاوت کتاب، آناتول فرانس از ردیف نویسندگان بی‌بازار که کتابشان را در انبار کتاب‌فروشان در ایران خاک می‌خورد به درآمد. در این‌باره «نجف دریابندری» در روزنامهٔ اطلاعات مطلبی با عنوان «مترجمی که آناتول فرانس را نجات داد» نوشت.

محمد قاضی در سال ۱۳۳۳ کتاب «شازده کوچولو» نوشتهٔ آنتوان دوسنت اگزوپری را ترجمه کرد که بارها تجدیدچاپ شد. او با ترجمهٔ دورهٔ کامل «دن کیشوت» اثر سروانتس در سال‌های ۱۳۳۶ تا ۱۳۳۷ جایزهٔ بهترین ترجمهٔ سال را از دانشگاه تهران دریافت کرد. محمد قاضی در ۱۳۵۴ به بیماری سرطان حنجره دچار شد. هنگامی که برای معالجه به آلمان رفت، بیماری تارهای صوتی و نای او را گرفته بود و پس از جراحی، به‌علت از دست‌دادن تارهای صوتی، دیگر نمی توانست سخن بگوید و از دستگاهی استفاده می کرد که صدایی ویژه تولید می‌کرد؛ بااین‌حال کار ترجمه را ادامه داد و ترجمه‌های جدیدی از او تا آخرین سال حیاتش انتشار یافت. او ۵۰ سال ترجمه کرد و نوشت. نتیجهٔ تلاش او ۶۸ اثر اعم از ترجمهٔ ادبی و آثار خود او به زبان پارسی است.

محمد قاضی در سحرگاه چهارشنبه ۲۴ دی ۱۳۷۶ در ۸۴سالگی در تهران درگذشت و در مهاباد به خاک سپرده شد. فروردین ۱۳۸۶ خورشیدی در کوی دانشگاه مهاباد از مجسمهٔ ۴متریِ این مترجم نامدار ایرانی ساختهٔ «هادی ضیاءالدینی» پرده‌برداری شد.

بخشی از کتاب سقوط پاریس

«لوسین حرف او را قطع کرد و گفت: همه این‌ها را باید صدسالی دور انداخت. دیروز ژانت با آب‌وتاب اعلام می‌کرد: «شما می‌توانید مرا به همسری خود نپذیرید ولی نمی‌توانید مانع از کنیزبودن من بشوید.» میراندا بهتر آنکه خفه شود و حرف نزند: نوبت سخن با رفیق کالیبان است. سیگاری را که شروع به کشیدن کرده بود خاموش کرد. و ناگهان به لحنی ساده‌تر به گفته افزود: من باید با پدرم قطع رابطه کنم. البته این کار آسانی نخواهد بود. ولی پس از سخنرانی امروزم... و علاوه بر این، کتاب تازه من مطرح است که به‌زودی منتشر خواهد شد... باید انتخاب کرد! من از کار آدم‌هایی مثل آندره سر در نمی‌آورم: وقتی بازی بزرگ شروع شده است. نباید آن را ترک کرد.»