کتاب آدم اول

کتاب آدم اول نوشتهٔ آلبر کامو و ترجمهٔ منوچهر بدیعی است. انتشارات نیلوفر این زندگی‌نامه را روانهٔ بازار کرده است. آدم اول یک خودزندگی‌نامه دربارهٔ دوران کودکی نویسنده در الجزایر است.

درباره کتاب آدم اول

کتاب آدم اول که در قالب ادبیِ زندگی‌نامه‌نویسی می‌گنجد، قرار بوده به شاهکاری ادبی بدل شود، اما مرگ ناگهانی نویسنده در پی تصادف رانندگی، این کتاب را ناتمام باقی می‌گذارد. پس از مرگ آلبر کامو دخترش «کاترین کامو» دست‌نوشته‌های این کتاب را گردآوری کرده و نزد خود نگه می‌دارد؛ ازآنجاکه در زمان مرگ نویسنده شرایط برای چاپ اثری ناقص از او فراهم نبوده و بیم انتقاد فراوان از سوی منتقدان و جامعهٔ ادبی می‌رفته، کاترین ۳۴ سال از انتشار آن خودداری می‌کنند.

این کتاب داستان زندگی پسری به نام «ژاک» است که همراه با مادر مهربان و برادرش زندگی می‌کند. او پدر خود را در جنگ از دست داده است. شخصیت اصلی داستان، با وجود همه‌ٔ سختی‌هایی که از کودکی متحمل شده، باهوش و باپشتکار است. او در ۴۰سالگی برای نخستین‌بار تصمیم می‌گیرد به مزار پدرش برود. او بر آن می‌شود که درباره‌ٔ پدری که او را به یاد نمی‌آورد، تحقیق کند.

نام کتاب نیز برگرفته از همین نیازی است که ژاک در خود می‌بیند. ژاک آدم اول است؛ چراکه از کودکی بدون پدر رشد کرده، خطا کرده، یاد گرفته و پرورش یافته است. کتاب در خلال داستان ژاک به فرهنگ مردم آفریقا، ارتباطات اجتماعی، تأثیرات جنگ بر زندگی مردم و وضعیت استعماری الجزایر نیز اشاره می‌کند. 

خواندن کتاب آدم اول را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران زندگی‌نامه‌ها پیشنهاد می‌کنیم.

درباره آلبر کامو

آلبر کامو در ۷ نوامبر سال ۱۹۱۳ در خانواده‌ای فقیر در الجزایر متولد شد. آن زمان الجزایر تحت‌استعمار فرانسه بود. پدرش کارگری فقیر بود و مادرش خدمتکار. آن‌ها صاحب ۲ فرزند به نام «لوسین» و «آلبر» بودند. پدرش در جنگ کشته شد و مسئولیت نگهداری ۲ بچه بر عهدهٔ مادرش افتاده بود. کامو به‌خاطر خانواده‌اش مدرسه را رها کرد و به کارگری مشغول شد. معلمش به استعداد او پی برد و او را به ادامهٔ تحصیل تشویق و به او کمک کرد تا بتواند بورسیهٔ تحصیلی شود. بوجود اینکه کامو یکی از متفکران مکتب اگزیستانسیالیسم است، همواره این برچسب خاص را رد می‌کرد. او در دانشگاه الجزیره تحصیل کرد و تا پیش از آنکه در سال ۱۹۳۰ گرفتار بیماری سل شود، دروازه‌بان تیم فوتبال این دانشگاه بود. کامو در بعدازظهر چهارم ژانویهٔ ۱۹۶۰ و در ۴۷سالگی بر اثر یک تصادف در شهر ویل‌بلویل درگذشت.

آلبر کامو در سال ۱۹۵۷ برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات شد. او نخستین نویسندهٔ زادهٔ قارهٔ آفریقا است که برندهٔ این جایزه شده است. بعد از مرگ کامو، همسر و فرزندانش حق تکثیر آثار او را در اختیار گرفتند و ۲ اثر باقی‌ماندهٔ او را منتشر کردند. اولین آن‌ها کتاب «مرگ شاد» بود که در سال ۱۹۷۰ منتشر شد. دومین کتابی که پس از مرگ کامو منتشر شد یک اثر ناتمام به نام «آدم اول» بود که در سال ۱۹۹۵ منتشر شد. آدم اول یک خودزندگی‌نامه دربارهٔ دوران کودکی نویسنده در الجزایر است.