کتاب قابی از چهره‌های قرآنی

«قابی از چهره‌های قرآنی» عنوان مجموعه کتاب‌هایی از مدرسه دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران است که با زبان ساده و رویکرد تدبری، به موضوع شناخت شخصیت‌های دینی و قرآنی پرداخته است. کاظم حاجی رجبعلی مؤلف و گویندهٔ این کتاب صوتی است.

درباره کتاب صوتی قابی از چهره‌های قرآنی

این دفتر ۹ نفر از چهره‌های حماسهٔ کربلا را با رویکرد تدبری، در سه قاب بررسی کرده است:

۱- ترسیم شخصیت، که شامل معرفی شخصیت و نکته تاریخی مشهوری در مورد آن شخصیت است.

۲- بوم آیات، شامل بررسی آیات یا سوره‌هایی که می‌تواند شخصیت انتخاب شده را در بستر قرآن، تحلیل کند.

۳- قابی از چهره شخصیت، شامل جمع‌بندی نکات و پاسخ دادن به سوالات رایجی که درباره چهره یاد شده وجود دارد.

ممکن است این سؤال به ذهن متبادر شود که پاسخ این است که گاهی بخشی از محتوای درون در قالب کلمات به وضوح و با اشاره مستقیم خودنمایی می‌کند و گاهی به شرط انس با قرآن می‌توان متوجه حالات و رفتارهای آشنایی شد که دقیقاً انسان را به آیات و سوره‌ها و یا ترکیبی از آنها دلالت می‌دهند. پس با این حساب چهره‌های قرآنی محدود به کسانی نمی‌شود که نامشان در قرآن به لفظ ذکر شده باشد.

کتاب صوتی قابی از چهره‌های قرآنی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به مطالعهٔ بیشتر دربارهٔ واقعهٔ کربلا پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب صوتی قابی از چهره‌های قرآنی

«چنانکه در ترجمه آیات فوق دیده می‌شود، جوانانی که به اصحاب کهف مشهور شدند، دعای ویژه‌ای کردند، و یک نجات مخصوصی خواستند. از خدا خواستند که یک هدیه‌ای به ایشان برساند که از جانب خودش باشد. «مِنْ لَدُنْکَ»؛ از جانب تو؛ خیلی سفارشی؛ خیلی مخصوص. و از خدا خواستند که امرشان را به رشد منتهی کند و به مقصد و عاقبت خوب منجر کند. بعد خدا می‌فرماید آنها را به خواب فرو بردیم. تا سالیان سال خوابیدند. تا ببینیم وقتی که بلند شدند، کدامشان می‌تواند بگوید چقدر خوابیده‌اند. عجب! یعنی خدایا تو اراده کردی و یک عده‌ای را ۳۰۰ سال به خواب فرو بردی که بخوابند تا بعداً که بیدار شدند ببینیم کدامشان می‌توانند درست بگویند که چند روز خوابیدیم؟! نکات ویژه‌ای در این ماجراست. سه چهار تا آیه بیشتر نیست؛ اما سه چهار آیه‌ای که عجیبند و جالب‌تر این است که در عبارت اول می‌گوید این ماجرا عجیب هم نیست. حکایت حبیب و حال و سن او در این آیات قابل ترسیم است.

خود آیات می‌گویند تعجب نکن از ماجرای اصحاب کهف و رقیم، می‌پرسیم یعنی چه تعجب نکن؟. یعنی تعجب کردن ممنوع است؟ یا اینکه «تعجب نکن»را باید با لحنی خاص نزدیک به این تعبیر فهمید که، «یک وقت تعجب نکنی‌ها!»؛ اینطوری اگر در نظر بگیریم لحن این آیه مهم می‌شود. این لحن می‌خواهد بگوید که یک تعجب بکن ولی یک تعجب نکن. یک تعجب در ظاهر عبارت است و یک تعجب در لحن آیه وجود دارد. «أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَالرَّقِیمِ کَانُوا مِنْ آیاتِنَا عَجَبًا» به معنای تعجب کردن ممنوع، نیست این آیه از یک ظرفیتی خبر می‌دهد که برای انسان خواسته شده است. باید برای انسان موضوعاتی وجود داشته باشند که او را شگفت‌زده بکنند. حتی انسان بتواند بی‌نهایت شگفت زده بشود؛ که از اندازه تعجب انسانها می‌شود فهمید ظرفیتشان تا چه اندازه است. بی‌احساس‌ها اعجاب در کارشان نیست؛ هیچ چیز زیبایی آنها را به ستایش وا نمی‌دارد(شروع سوره با حمد خداوند شروع می‌شود که ستایش زیبایی خداست) خدا از ما می‌خواهد ما این ظرفیت را داشته باشیم یعنی با یک اشتهای بی‌نهایت نسبت به موضوعات برخورد کنیم. امکان اعجاب برای ما وجود داشته باشد اما بعد که این اتفاق افتاد و ما بی‌نهایت متعجب شدیم، بعد از درک همه اعجاب با همه بزرگی و عظمتش، بدانیم که در برابر خدا و عظمت او هیچ است. باید اول تعجب بکنی که بعداً به تو بگویند تعجب ندارد.»