کتاب مارادونا چه گوارای فوتبال

کتاب مارادونا چه گوارای فوتبال نوشتهٔ مهدی بیرانوند است و انتشارات امتیاز آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب مارادونا چه گوارای فوتبال

مارادونا چه گوارای فوتبال است. کسی که هم گل زده، هم اسطوره بوده و هم عصیان‌گر مستطیل سبز بوده است. مارادونا یک جنگجو است، یک شورشی که طعم فقر، کمبودها، حسرت و آرزو را چشید تا به بلندای موفقیت رسید و به سیاست‌های اشتباه جهانی نه گفت و طرفدار محرومین بود. او شاید به خودش باخت اما اتفاقات بزرگی را برای ورزش فوتبال رقم زد و همیشه توان تحمل سختی‌ها را داشت.

بله این دیگو آرماندو مارادونا بود. فوتبالیست کوتاه‌قامتی با موهای فرفری که تیر خلاص را در جام جهانی ۱۹۸۶، با دست به قلب انگلستان شلیک و دار و دسته پیتر شیلتون را مات و مبهوت کرد. گلی که «دست خدا» نام گرفت و قلب میلیون‌ها آرژانتینی را فتح کرد. آرژانتینی که زادگاه بزرگان در آمریکای لاتین بود و قلب آن شخصیت مبارز «ارنستو چه گوارا» را در خود پرورش داده بود.

خودش از ناکامی‌ها هم صحبت کرده و گفته بود که من همیشه یک انسان موفق نبودم و گاهی درگیر کمبود و تبعیض‌ها بود. او مارادونا بود مرد روزهای سخت و دلهره‌آور. فوتبالیستی نخبه در زمین و اسطوره میلیون‌ها دوستدار فوتبال خارج از مستطیل سبز.

این کتاب چهره مارادونا با آن روح شورشی اوست. فوتبالیستی که خودش را چه گوارای فوتبال نامید و بارها از سیاست‌های کشورهای سرمایه دار به رهبری آمریکا انتقاد کرد و محبوب طرفداران تفکر سوسیالیستی بود.

خواندن کتاب مارادونا چه گوارای فوتبال را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مارادونا پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مارادونا چه گوارای فوتبال

«مارادونا هنگامی که کودکی هشت ساله بود با انجام حرکات نمایشی با توپ فوتبال در اماکن عمومی سعی می‌کرد بخشی از خرج خانواده فقیرش را تأمین کند. توپی که از پسرعمو خود هدیه گرفت و سالها آن را مثل عضوی از بدنش نگه‌داری کرد و با آن آینده‌اش را ساخت. روپایی زدن و حرکات نمایشی با توپ روی سر و شانه‌هایش دلیلی شد که مسئولین فوتبال محلی اورا جذب و استعداد ورزشی او را کشف کنند.

دیگو آرماندو مارادونا در آخرین روز اکتبر ۱۹۶۰، در محله فقیرنشین شهر بوئنوس آیرس در یک خانواده کم درآمد به دنیا آمد. دیگو زیاد اهل درس خواندن و مدرسه نبود و تمام دنیایش توپی بود که از پسرعمویش هدیه گرفت و با آن جادو را یاد گرفت. جادویی که دلیلی شد بر جذب او در باشگاه فوتبال آرژانتینوس جونیورس. دیگو برای این تیم ۱۶۷ بازی انجام داد و موفق به ثبت ۱۱۶، گل شد. دیگو اولین بازی خود را در سن شانزده سالگی برای این تیم انجام داد و چشم مسئولین تیم‌های محلی را جذب خود کرد. نبوغ دیگو در بازی فوتبال آنقدر زیاد بود که حرکات ریز و تکنیکی‌اش دلیلی شد بر جلب توجه مدیران تیم بزرگ «بوکا جونیورز» برای جذب او و ثبت یک قرارداد تاریخی در زندگی این فوتبالیست نوپا و سرکش. لباس بوکا برای مارادونا یک افتخار بود و به پوشیدن آن می‌بالید. دیگو در این تیم بهترین بازی‌های دوران جوانی‌اش را انجام داد و توانست در چهل بازی ۲۸ گل به ثمر برساند. دوران حضور در بوکا جونیورز، برای او یک سکو پرتاپ به سوی تیم ملی، شهرت و پیشرفت بود. او با این تیم قهرمان آرژانتین شد و به رویای کودکی خود جامعه عمل پوشاند.»