کتاب تسلی بخشی های فلسفه

خلاصه‌کتاب تسلی بخشی های فلسفه نوشتهٔ آلن دوباتن و گزینش و ترجمهٔ رضا اردلان است و شنیدار آن را منتشر کرده است. با فلسفه آرام بگیریم!

درباره خلاصه‌کتاب تسلی بخشی های فلسفه

فلسفه تحمل تلخی‌های زندگی را آسان می‌کند.

فلسفه یک درس دانشگاهی سخت نیست. فلسفه در عمیق‌ترین، زخمی‌ترین و تنهاترین حالت‌های وجودمان جا خوش کرده است. زندگی روزمره ما پر از مشکلاتی است که اگر عمیقاً فلسفه را فهمیده باشیم، به‌راحتی می‌توانیم با آن‌ها کنار بیاییم. البته نگران نباشید؛ آلن دوباتن و شش نابغهٔ فلسفه قرار است در این راه و با کمک کتاب تسلی‌بخشی‌های فلسفه همراهتان باشند.

وقتی احساس می‌کنید هیچکس حرفتان را نمی‌فهمد و در گردابی از حماقت اطرافیانتان دست و پا می‌زنید، با فکرکردن به سقراط آرام خواهید گرفت. زمانی که از مشکلات مالی، زندگی بدون لذت و کمبودهایتان شاکی هستید، دوست خوبی مثل اپیکور به کمکتان خواهد آمد. وقتی دیگر هیچ راهی برای فرار ندارید، سنکا را به یاد آورید و با شجاعت تسلیم شوید. وقتی از خودتان خجالت می‌کشید، از آینه متنفر می‌شوید و حس می‌کنید بی‌ارزش هستید، دومونتنی کمک می‌کند نقابتان را به راحتی کنار بگذارید.

در آخر، اگر فکر می‌کنید دیگر طاقتی برای تحمل تمام این سختی‌ها ندارید، نیچه دستان شما را می‌گیرد و برای ادامه‌دادن کمکتان خواهد کرد.

خواندن خلاصه‌کتاب تسلی بخشی های فلسفه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران کتاب‌های «فلسفه به زبان ساده» پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از خلاصه‌کتاب تسلی بخشی های فلسفه

«سقراط نزدیک به پانصد سال قبل از میلاد در آتن به دنیا آمد. در جوانی وارد دنیای فلسفه شد و بعد از هزار سال، هنوز مهم‌ترین شخص در دنیای تفکر است. سقراط برای درس‌هایش پولی از دیگران نمی‌گرفت، ثروت زیادی نداشت، تمام سال ردا می‌پوشید و همیشه پابرهنه راه می‌رفت. او بیشتر وقت خود را بیرون از خانه و با دوستانش می‌گذارند؛ دوستانی که عاشق دانش و شوخ‌طبعی بی‌نظیر او بودند. امّا آنچه سقراط را به یک فیلسوف بی‌مانند تبدیل می‌کند، شوخ‌طبعی، فقر و حتی دانش او نیست؛ سقراط عاشق سؤال پرسیدن بود.

سقراط بدون هیچ نگرانی به مردم نزدیک می‌شد و از آن‌ها می‌خواست که برایش توضیح دهند چرا به فلان ایده باور دارند؟ به نظر آن‌ها معنای زندگی چیست؟ سؤالات سقراط به نظر بسیاری از افراد دیوانه کننده بود، برخی او را مسخره می‌کردند و عده‌ای دوست داشتند او را بکُشند.

او پس از گفتگو با بسیاری از آتنی‌ها به یک کشف بزرگ رسید؛ اینکه مردم واقعاً هیچ چیزی درباره یک زندگی خوب نمی‌دانند. چیزهایی که آن‌ها مطمئن بودند درست و منطقی است، فقط یک باور عامه‌پسند بود. آن‌ها هیچ شکی درباره باورهایشان نداشتند؛ باورهایی که از نظر سقراط کاملاً نادرست بود. در اینجا بد نیست مکالمه سقراط با دو سردار جنگاور را مرور کنیم. این دو سردار اعتقاد داشتند برای شجاع بودن حتماً باید عضو یک لشکر باشند، در جنگ پیشروی کنند و دشمنان را قتل‌عام کنند.»