کتاب زندگی سیاسی دعبل خزاعی و بررسی گزیده اشعارش

کتاب زندگی سیاسی دعبل خزاعی و بررسی گزیده اشعارش نوشتهٔ محمدجواد گودینی است و نشر میراث ماندگار آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب زندگی سیاسی دعبل خزاعی و بررسی گزیده اشعارش

دعبل بن علی خزاعی شاعری نامدار و متعهد و از برجسته‌ترین و پرآوازه‌ترین شاعران اهل بیت عصمت و طهارت شمرده می شود که سروده‌های نیکو و زیبایش به‌ویژه در ستایش اهل بیت نام او را در آفاق بر سر زبان‌ها انداخت و او را به یکی از شخصیت‌های مشهور عصر عباسی بدل ساخت. دعبل شاعری سترگ به شمار می‌رود که اشعاری دلپذیر در ستایش اهل بیت از خود به یادگار گذاشته است و معروف‌ترین آن، قصیدهٔ معروف وی با نام مدارس آیات است که این قصیدهٔ زیبا و شاهکار ادبی را در محضر امام هشتم شیعیان حضرت علی بن موسی الرضا (ع) در سرزمین خراسان خواند و از صلهٔ امام نیز برخوردار گردید. دعبل که در دلدادگی به گفتمان اهل بیت از سرآمدان روزگار خویش بود، پس از شهادت امام رضا نیز با شجاعت بسیار به رثای امام پرداخت و در اشعاری زیبا و دلنشین، زبان به مدح امام هشتم گشود و سروده‌های تاثیرگذاری در رثای امام رضا برجای گذاشت.

در این کتاب زندگانی سیاسی دعبل خزاعی به عنوان یکی از برجسته‌ترین و نامدارترین شاعران عصر عباسی بررسی شده و به تحلیل مهم‌ترین رویدادهای زمان حیاتش می‌پردازد. دعبل خزاعی در عصری می‌زیست که تحولات و رویدادهای شگرف تاثیرگذاری در جهان اسلام رخ داد و از این رو، زندگی پرفراز و نشیبی داشت. به همین دلیل زندگی سیاسی وی در خور توجه پژوهشگران است.

در فصل دوم نیز گزیده‌ای از مهم‌ترین و مشهورترین سروده‌های دعبل خزاعی مورد ترجمه، شرح و تحلیل قرار گرفته و تلاش شده نکات ادبی و تاریخی مرتبط با آن بیان شود.  بیشتر سروده‌های دعبل خزاعی در ستایش اهل بیت سروده شده و مشهورترین قصاید وی عمدتا قصایدی است که به مدح یا رثای اهل بیت اختصاص دارد.

خواندن کتاب زندگی سیاسی دعبل خزاعی و بررسی گزیده اشعارش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به کسانی که به شعر و ادبیات عرب علاقه دارند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب زندگی سیاسی دعبل خزاعی و بررسی گزیده اشعارش

دِعبِل بن علی بن رزین خُزاعِی از قبیلهٔ بنی خُزاعة که به مضر بازمی‌گردد، در سال ۱۴۸ هجری (۷۶۵ میلادی) در شهر کوفه دیده به جهان گشود. پدر بزرگ دعبل (رزین) نیز از شاعران عصر خویش به شمار می رفت. دعبل به معنای شتری است ک فرزندش همراه اوست. همچنین گفته شده به معنای شتری سالخورده است. وی از قبیلهٔ خزاعه بوده و ادیبان و شاعران چندی ازجمله ابوشیص خزاعی، عبید الله بن طاهر، عوف بن محلم خزاعی و ... با او هم قبیله بوده‌اند. دعبل نیز از سرایندگان برجستهٔ قبیلهٔ خویش بوده است.

دعبل که به یکی از شاعران سترگ و نامدار عصر عباسی بلکه همهٔ ادوار شعر عربی تبدیل می‌گردد، در عنفوان جوانی به بغداد پایتخت دولت نوپای عباسی آمد و در شهر بغداد با شاعر بزرگ و بلندآوازهٔ عصر عباسی مسلم بن ولید مشهور به "صریع الغوانی" آشنا گردید.