کتاب طراحان چگونه می اندیشند

کتاب طراحان چگونه می‌اندیشند نوشته‌ی برایان لاوسن و ترجمه‌ی حمید ندیمی، اثری پژوهشی و تحلیلی درباره‌ی ماهیت فرایند طراحی و شیوه‌ی اندیشیدن طراحان است. این کتاب که نشر دانشگاه شهید بهشتی آن را منتشر کرده است، به بررسی ابعاد مختلف تفکر طراحانه، تفاوت‌های میان حوزه‌های گوناگون طراحی و نقش آموزش و فناوری در شکل‌گیری ذهنیت طراحان می‌پردازد. نویسنده با تکیه‌بر تجربه‌ی خود در معماری و روان‌شناسی، تلاش کرده است تا با رویکردی توصیفی و تحلیلی، ابهام‌های رایج درباره‌ی فرایند طراحی را روشن کند و نشان دهد که طراحی صرفاً یک استعداد ذاتی یا فعالیتی شهودی نیست، بلکه مهارتی پیچیده و قابل آموزش است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب طراحان چگونه می اندیشند

کتاب طراحان چگونه می‌اندیشند اثر برایان لاوسن، اثری مرجع در حوزه‌ی مطالعات طراحی است که به بررسی عمیق فرایند طراحی و نحوه‌ی اندیشیدن طراحان می‌پردازد. این کتاب با نگاهی چندجانبه، طراحی را نه‌تنها به‌عنوان یک محصول نهایی، بلکه به‌مثابه فرایندی ذهنی و عملی تحلیل کرده است. لاوسن با بهره‌گیری از تخصص خود در معماری و روان‌شناسی، تلاش کرده است تا مرز میان طراحی به‌عنوان یک مهارت حرفه‌ای و فعالیتی روزمره را روشن کند و تفاوت‌های میان حوزه‌های مختلف طراحی مانند معماری، طراحی صنعتی، طراحی داخلی و حتی طراحی نرم‌افزار را بررسی کند. ساختار کتاب بر پایه‌ی تحلیل فرایندهای ذهنی، نقش آموزش، تأثیر فناوری و تحولات اجتماعی در شکل‌گیری نقش طراحان بنا شده است. نویسنده با مثال‌هایی از تجربه‌های شخصی و پژوهش‌های میدانی، به تفاوت‌های میان طراحی سنتی و حرفه‌ای، نقش نقشه و ترسیم در فرایند طراحی و چالش‌های آموزش طراحی در دنیای معاصر پرداخته است. این کتاب به‌ویژه برای دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های طراحی و معماری، منبعی برای فهم بهتر ماهیت پیچیده و چندلایه‌ی اندیشه‌ی طراحانه فراهم می‌کند.

خلاصه کتاب طراحان چگونه می اندیشند

کتاب طراحان چگونه می‌اندیشند با تمرکز بر فرایند طراحی، تلاش کرده است تا ابهام‌های رایج درباره‌ی ماهیت طراحی و نحوه‌ی اندیشیدن طراحان را روشن کند. لاوسن در ابتدا به تفاوت میان طراحی به‌عنوان محصول و طراحی به‌عنوان فرایند می‌پردازد و نشان می‌دهد که طراحی نه صرفاً یک استعداد ذاتی، بلکه مهارتی است که می‌توان آن را آموخت و پرورش داد. او با مقایسه‌ی حوزه‌های مختلف طراحی، از معماری و مهندسی تا طراحی مد و نرم‌افزار، به این نتیجه رسیده است که هرچند فرایندهای طراحی در حوزه‌های مختلف تفاوت‌هایی دارند، اما اشتراک‌هایی بنیادین نیز میان آن‌ها وجود دارد. در بخش‌های ابتدایی، نویسنده به نقش آموزش طراحی و تأثیر فناوری‌های نوین بر شکل‌گیری ذهنیت طراحان اشاره کرده است. او تأکید کرده است که آموزش طراحی دیگر محدود به کارگاه‌های سنتی نیست و با ظهور فناوری‌های جدید، عرصه‌های تازه‌ای مانند طراحی چندرسانه‌ای و نرم‌افزار نیز به حوزه‌ی طراحی افزوده شده‌اند. لاوسن همچنین به چالش‌های آموزش طراحی در دانشگاه‌ها و تفاوت میان آموزش عملی و نظری پرداخته است. در ادامه، کتاب به بررسی نقش حرفه‌ای شدن طراحی و جدایی آن از فرایند ساخت می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه این جدایی باعث شکل‌گیری نقش‌های جدید برای طراحان شده است. نویسنده با مثال‌هایی از طراحی بومی و سنتی، مانند ساخت کلبه‌ی یخی یا چرخ گاری، تفاوت میان طراحی ناخودآگاه و طراحی آگاهانه را برجسته کرده است. او همچنین به نقش نقشه و ترسیم در فرایند طراحی اشاره کرده و اهمیت گفت‌وگو با نقشه را در شکل‌گیری ایده‌های نوآورانه توضیح داده است. در بخش‌های پایانی، لاوسن به نمودارها و مدل‌های مختلف فرایند طراحی می‌پردازد و نشان می‌دهد که هرچند این مدل‌ها تلاش می‌کنند فرایند طراحی را به مراحل مشخص تقسیم کنند، اما در عمل، طراحی فرایندی پویا، بازگشتی و غیرخطی است که نیازمند بازنگری و تعامل مداوم میان مسئله و راه‌حل است. کتاب با تأکید بر این نکته به پایان می‌رسد که اندیشه‌ی طراحانه مهارتی پیچیده و قابل آموزش است که می‌توان آن را تحلیل، پرورش و تمرین کرد.

چرا باید کتاب طراحان چگونه می اندیشند را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی تحلیلی و توصیفی، به یکی از مهم‌ترین پرسش‌های حوزه‌ی طراحی پاسخ داده است: طراحان چگونه می‌اندیشند و فرایند طراحی چگونه شکل می‌گیرد؟ ویژگی شاخص این اثر، تمرکز بر فرایند ذهنی و عملی طراحی و بررسی تفاوت‌ها و اشتراک‌های میان حوزه‌های مختلف طراحی است. برایان لاوسن با بهره‌گیری از تجربه‌ی خود در معماری و روان‌شناسی، توانسته است تصویری چندلایه و واقع‌گرایانه از اندیشه‌ی طراحانه ارائه دهد. کتاب نه‌تنها برای دانشجویان و پژوهشگران طراحی، بلکه برای هرکسی که به ماهیت خلاقیت و حل مسئله علاقه‌مند است، می‌تواند الهام‌بخش باشد. همچنین، پرداختن به نقش آموزش، فناوری و تحولات اجتماعی در شکل‌گیری ذهنیت طراحان، این اثر را به منبعی ارزشمند برای فهم بهتر پیچیدگی‌های فرایند طراحی تبدیل کرده است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های معماری، طراحی صنعتی، طراحی داخلی، طراحی شهری و سایر حوزه‌های مرتبط با طراحی پیشنهاد می‌شود. همچنین به کسانی که به تحلیل فرایندهای خلاقیت، حل مسئله و آموزش طراحی علاقه دارند، توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب طراحان چگونه می اندیشند

«طراحی مهارتی بسیار بغرنج و پیچیده است. این پدیده استعدادی اسرارآمیز نیست که تنها به افرادی با قدرت‌هایی ناشناخته اعطا شده باشد، بلکه مهارتی است که بسیاری از افراد همانند اجرای ورزش یا نواختن ساز باید تمرین کنند و بیاموزند. به دو پاراگراف زیر توجه کنید: زانوها را قدری خم کنید و ضمن متمایل کردن بالاتنه به سمت توپ از خم شدن بیش از حد در ناحیهٔ کمر خودداری کنید. بازوها کاملاً به سمت توپ باز می‌شوند، البته به‌طور طبیعی و بدون این‌که احساس کشیده‌شدن شدید به آن سمت بکنید... حالا چوب گلف را درحالی‌که دست چپ کشیده شده و آرنج دست راست در جلوی بدن تا شده است به عقب ببرید... سر باید بالای توپ نگه داشته شود... سر محور ثابتی است که بدن و چرخش آن باید حول آن عمل کند. درحالی‌که دهان را با ظرافت بسته نگه‌داشته‌اید، لب‌ها را مثل وقتی که نیم‌لبخند می‌زنید به دو طرف بکشید، و مراقب باشید که ضمن این کار لب‌ها به داخل دهان نگردند. این «لبخندِ» شاید قدری تبختُرآمیز باید گونه‌ها را روی دندان‌های دو طرف چین دهد و عضلات گوشهٔ لب‌ها را سفت کند. حال، با دمیدن در دهانهٔ فلوت به طرف لبهٔ خارجی آن، نفس در بین دو لب سوراخ کوچکی ایجاد می‌کند و، وقتی فوران هوایی که بدین‌گونه ایجاد شده به لبهٔ بیرونی فلوت می‌خورد، از دهانه دیگر ساز صدایی به گوش می‌رسد. این دو نوشته از کتاب‌هایی دربارهٔ مهارت برگرفته شده است. این دو مهارت‌هایی است که من برای یادگرفتن در آن‌ها عمری را ناموفق صرف کرده‌ام: بازی گلف و نواختن فلوت! نسخه‌های به‌کرّات تورق‌شدهٔ من از این کتاب‌ها توصیه‌هایی دارند مبنی بر این‌که توجه خود را باید به چه جهتی معطوف کرد. هر دو نویسنده تأکید دارند به خوانندگان خود بگویند که چگونه می‌توان احساس کرد که کار درست انجام می‌شود. افراد معدودی ممکن است چوب گلف را بردارند و آن را به‌طور طبیعی بچرخانند یا این‌که نوای زیبایی از فلوت بیرون آورند. برای آن‌ها چنین کتاب‌هایی کمک چندانی نمی‌کند، ولی اکثریتی وسیع لازم است ابتدا با دقت در جزئیات مهارت کسب کنند. این در ذات مهارت‌های بسیار پیشرفته است که می‌توان آن‌ها را به‌طور ناخودآگاه اجرا کرد. گلف‌باز مجرب به نحوهٔ چرخش چوب گلف فکر نمی‌کند، بلکه به بازی گلف، به هوا و به رقبا می‌اندیشد. فلوت‌نواز حرفه‌ای برای خوب نواختن باید فن قراردادن لب‌ها بر دهانهٔ فلوت و کنترل نفس و نحوهٔ استفاده از انگشتان را فراموش کند، و بر درک موسیقی، آن‌طور که نویسندهٔ قطعه خواسته است، متمرکز شود. با ذهنی پر از توصیه‌های چپمن درباره لب‌ها نمی‌توان قادر به بیان احساس از طریق موسیقی شد. در مورد طراحی نیز همین‌طور است. هرچه کمتر به شیوهٔ کار خود فکر کنیم کار را بهتر انجام می‌دهیم. با وجود این مبتدیان باید ابتدا عناصر زمینهٔ مهارتی خود را تحلیل و تجربه کنند. باید به‌خاطر داشت که حتی باذوق‌ترین گلف‌بازها یا نوازندگان حرفه‌ای نیز به‌نوعی از درس‌های دورهٔ آموزششان سود می‌برند."