کتاب جمهوری کرواسی

کتاب جمهوری کرواسی نوشته احمد علامه فلسفی است. این کتاب به کشور جمهوری کرواسی، ویژگی‌ها و شرایط آن می‌پردازد.

درباره کتاب جمهوری کرواسی

جمهوری کرواسی کشوری است واقع در منطقه بالکان (جنوب مرکزی اروپا) که از شمال با اسلوونی و مجارستان، از شمال شرقی با صربستان، از شرق با بوسنی و هرزگووین و از جنوب با مونته‌نگرو و دریای آدریاتیک هم‌مرز است. زاگرب پایتخت و بزرگترین شهر کرواسی است و دیگر شهرهای بزرگ و مهم کرواسی دوبرونیک، پولا، اسپلیت، واراژدین، رییکا، اوسییک، کارلوواتس، زادار و سیساک هستند. جمعیت کرواسی پنج میلیون نفر است. که اغلب آن‌ها کروات هستند. مذهب رایج این کشور مسیحیت کاتولیک است و زبان رسمی آن زبان کرواتی نام دارد. واحد پول این کشور کونا نام دارد.

کرواسی ۵۶٬۵۹۴ کیلومتر مربع وسعت دارد و بیشتر مناطق آن آب‌وهوای مدیترانه‌ای و قاره‌ای دارند. مناطق مرتفع کرواسی در کوه‌های آلپ دیناری قرار دارد که بلندترین قله آن دینارا با ۱۸۳۱ متر است. این قله در جنوب کشور و در نزدیکی مرز بوسنی و هرزگوین قرار دارد. کرواسی در سواحل دریای آدریاتیک خود بیش از یک هزار جزیره دارد که ۴۸ جزیره آن ساکنان دائمی دارد. بزرگ‌ترینِ این جزیره‌ها کِرِس و کِرک هستند که هریک مساحتی نزدیک به ۴۰۵ کیلومتر مربع دارند.

منابع طبیعی کرواسی که مقادیر آن‌ها برای تولید کافی است عبارتند از نفت، زغال‌سنگ، بوکسیت، کان درجه پایین آهن، کلسیم، گچ، آسفالت طبیعی، سیلیکا، میکا، انواع گِل‌ها، نمک و نیروی برق‌آبی. این کشور ویژگی‌های بسیاری دارد که با خواندن این کتاب درباره آن می‌آموزید.

خواندن کتاب جمهوری کرواسی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به کشورشناسی پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب جمهوری کرواسی

تئوری پیدایش کروات‌ها

یکی از تئوری‌های پرطرفدار درباره منشأ و ریشه کروات‌ها این است که کروات‌های باستانی از جلگه اروپای شرقی ایرانیان یا ایران بزرگ به اروپا وارد شدند. این نظریه از اواخر قرن ۱۸ در حال گسترش بوده و بعد از استقلال کرواسی در سال ۱۹۹۰ بیشترین محبوبیت را کسب کرده‌است. بسیاری از نوشته‌های قدیمی و شباهت‌های مختلف در میان مردم این دو کشور کشف شده‌است که احتمال اینکه کروات‌ها از قبایل ایرانی‌ها بوده‌اند را نشان می‌دهد.

کرواسی در سال ۱۹۱۸ پس از پایان جنگ جهانی اول از امپراتوری اتریش مجارستان جدا شده و در پادشاهی یوگسلاوی ادغام شد. بعد از جنگ جهانی دوم کرواسی یکی از واحدهای مؤسس جمهوری فدرال یوگسلاوی شد. این کشور در ۲۵ ژوئن ۱۹۹۱ از یوگسلاوی جدا شد و اعلام استقلال کرد. جنگ استقلال کرواسی حدود چهار سال طول کشید و با موفقیت استقلال‌طلبان به پایان رسید.

کرواسی در ۲۵ ژوئن ۱۹۹۱ از یوگسلاوی جدا شد و اعلام استقلال کرد. بعد از استقلال از سوی دولت کرواسی تبلیغات علیه صربها و انهدام و ویران کردن مغازه‌ها و منازل صرب‌ها آغاز شد. پس از آن اتفاقات صرب‌ها تصمیم گرفتند در یوگسلاوی بمانند و از کرواسی جدا شدند. بعد از آن جنگ داخلی شروع شد. دولت کرواسی در مه-اوت ۱۹۹۵ دو حمله به منطقه‌ای صرب‌نشین کرد که باعث کشته شدن صرب‌های زیادی شد. صدها هزار صرب مجبور بودند کرواسی را ترک کنند و ارتش کرواسی آنها را با هواپیما بمباران کرد. ارتش کرواسی ۱۸ نفر از نیروهای حافظ صلح سازمان ملل را نیز در جریان این حمله کشت. وقتی ارتش وارد مناطق صرب‌نشین شد همه چیز را سوزاند و ویران کرد. همه دام‌های صرب‌ها کشته شدند و روستاهایشان با استفاده از بنزین سوزانده شد.

دادگاه بین‌المللی لاهه سه ژنرال کرواسی از جمله آنته گوتووینا را به جنایات جنگی علیه صرب‌ها محکوم کرد و ۲۴ سال زندان برای او در نظر گرفت؛ ولی در نوامبر ۲۰۱۲ دادگاه استیناف ژنرال‌ها را بی گناه شناخت. دادگاه فراری دادن مردم غیرنظامی را به عنوان نسل‌کشی تأیید نکرد. دادگاه بر این باور بود که وقتی آدم‌ها را می‌کشند هر کس خودش اختیار دارد چه چیز را انتخاب کند یا بماند یا از محل زندگیش برود و از کشته شدن در امان بماند. دادگاه به تیرباران و کشتار جمعیت غیرنظامی هیچ توجهی نکرد. بدین ترتیب طبق روایت نادرست دادگاه فقط صربها مقصر همه جنگهای بالکان بودند و قربانیانی در میان آن‌ها وجود نداشت. این حکم دادگاه حتی رئیس سابق دادگاه لاهه کارلا دل پونته را متعجب کرد. ژنرالها آزاد شدند و به کرواسی بازگشتند.

هر دو کشور جمهوری اسلامی ایران و جمهوری کرواسی ، روابط دیپلماتیک خود را در ۱۸ آوریل ۱۹۹۲ آغاز کردند، زمانی که ایران به عنوان هفتمین کشور در جهان، اولین در آسیا و اولین کشور مسلمان، کشور تازه استقلال یافته کرواسی را به رسمیت شناخت. کرواسی در تهران سفارت دارد و ایران یک سفارت و یک رایزن فرهنگی در زاگرب دارد. روابط بین دو کشور خوب و دوستانه توصیف می‌شود.