کتاب شعردرمانی و سرطان

کتاب شعردرمانی و سرطان نوشته سحر شریفی شهریور است. کتاب شعردرمانی و سرطان اثری میان‌رشته‌ای است که کمک می‌کند درک بهتری از روند درمان سرطان داشته باشید.

درباره کتاب شعردرمانی و سرطان

سرطان نوعی بیماری است که در آن سلول‌ها توانایی تقسیم و رشد عادی خود را از دست می‌دهند و این موضوع منجر به تسخیر، تخریب و فاسد شدن بافت‌های سالم‌ می‌شود. از اجتماع این سلول‌های سرطانی و تخریب سلول‌های بافت‌های سالم توده‌ای‌ به نام تومور ایجاد می‌شود. اگر تومور به لایه‌ای محدود ختم شود و به سایر بافت ‌ها و ارگان‌ها سرایت نکند تومور خوش خیم (غیر سرطانی) است و اگر تومور گسترده شده یا به طور بالقوه قابلیت پخش شدن‌ و احاطه کردن سایر بافت‌ها و ارگان‌ها را داشته باشد بدخیم یا سرطانی نامیده می‌شود. برخی از شکل‌های سرطان متاستاز می‌کنند، به این معنی که خصوصیت تهاجمی پیدا کرده و به سایر بافت‌های بدن، عمدتاً از طریق خون و لنف، سرایت و تومورهای جدیدی‌ را ایجاد می‌کند.

سلول، واحد اساسی و ساختمانی حیات است که همانند کیسه‌ای حاوی پروتئین‌ها، اسیدهای چرب، کربوهیدرات و ماده حیات به نام دی.ان.ای است. قابلیت رشد، تکثیر و همانندسازی از ویژگی‌های سلول‌های زنده است. ساختار ژنتیکی هر سلول سرعت رشد، تقسیم و زمان مرگ آن را تعیین می‌کند. در حالت طبیعی، جایگزینی سلول‌های جوان از یک برنامه منظم تبعیت می‌کنند و فرایند رشد و تجدید سلولی به طور ثابت در بدن اتفاق می‌افتد. 

این کتاب به ارتباط شعردرمانی و کنترل و درمان سرطان می‌پردازد. این کتاب کمک می‌کند درک منطقی‌ای از این ارتباط داشته باشید.

خواندن کتاب شعردرمانی و سرطان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام روان‌شناسان و روان‌کاوارن پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب شعردرمانی و سرطان

رشد سرطانی یا بدخیم زمانی‌ اتفاق می‌افتد که:

 برخی از سلول‌ها به طور غیر قابل کنترل شروع به تکثیر کنند.

 بخش‌هایی که به طور طبیعی عهده‌‌دار دفاع از بدن هستند مانند سیستم ایمنی‌ بدن قادر به پیشگیری از تقسیم بی‌رویه نباشند.

 تعدادی از سلول‌های غیر طبیعی از نظر اندازه بزرگ و بزرگ‌تر شوند.

در مجموع چهار گروه ژن مسئول تقسیم سلولی به شمار می‌روند:

 آنکوژن‌ها (ژن‌های عامل تومور) که در شرایط عادی در فرستادن پیام به سلول‌ برای تکثیر نقش دارند. اختلال و تغییر در این سلول‌ها منجر به تکثیر نامنظم سلول شده‌ و سلول سرطانی به شمار می‌رود.

 ژن‌های سرکوب گر تومور: این ژن‌ها پروتئین‌های خاصی را تولید می‌کنند که در شرایط عادی وظیفه معکوس آنکوژن‌ها را داشته و به سلول پیام توقف تکثیر می‌دهد. یکی‌ از مهم‌ترین ژن‌های این گروه ژنی به نام ۵۳ P است.

 ژن‌های خودکشی : خودکشی سلول‌های یا مرگ سلول یکی از مهم‌ترین عوامل‌ پیچیده سلولی است که به سلول توانایی خودکشی در شرایط غیر معمول را می‌دهد تا مانع‌ شیوع تکثیر وآسیب ‌دیدگی به سایر سلول‌ها شود. هنگامی که ژن‌های خودکشی آسیب‌ پیدا کنند دیگر قادر به فعالیت خود برای نابود کردن سلول معیوب نبوده و سلول سرطانی‌ محسوب می‌شود. واکنش‌های روانی بسته به ماهیت تجربیات افراد از سرطان متفاوت است. همچنین واکنش روانی به این موضوع که آیا بیماران و خانواده منتظر نتایج آزمایشات تشخیصی هستند یا در مرحله شیمی درمانی یا در دورهی پیگیری به سر می‌برند، بستگی دارد. بعضی از این مشکلات روانی در مراحل خاصی شایعتر هستند و گاهی اوقات از این مراحل با عنوان "سفر سرطانی بیمار" نام برده میشود (اگر چه با اطمینان نمی‌توان گفت که این عبارت همیشه مناسب باشد، زیرا معمولاً فرد با اراده خویش به مسافرت می‌رود). مشکلات روانی در زمان تشخیص بیماری، در طی ماه‌های اول درمان، پایان درمان و هنگام وقوع مجدد سرطان یا تشخیص یک سرطان دیگر شایعتر است (وایت، ۱۳۸۹).