کتاب دین در سده نو

کتاب دین در سده نو نوشته دکتر عبدالحسین فخاری است. کتاب دین در سده نو پژوهشی دقیق در یک قرن اخیر است که اطلاعات کاملی از دین و رویکرد آن در اختیار خواننده قرار می‌دهد.

درباره کتاب دین در سده نو

نگاهی به مهم‌ترين رويدادهای قرن گذشته و شگفتی‌ها و تحولات عظيمی كه در آن رخ داده، ما را بر آن داشت كه يک پيش‌بينی از تحولات در قرن پيش‌رو داشته باشيم. البته می‌دانيد پيشرفت‌های شگفت‌آور در چند دهه اخير، نشان داد كه تحولات با سرعت بيشتری در حال وقوع است و خيلی زودتر از آنچه می‌پنداريم، شرايط و تحولات جديد ما را غافلگير می‌كند كه انتظار وقوع آنها را نداشته‌ايم و برای آنها برنامه‌ريزی نكرده‌ايم. در عين حال پيش‌بينی شرايط آينده با توجه به تجربه‌های گذشته و به نوع آينده پژوهی، دغدغه نظريه‌پردازان جوامع بر اساس معيارهای ملی و بين‌المللی است. به‌ويژه حوزه دين در اين زمينه، از حساسيت بيشتری برخوردار است. تحليل و پيش‌بينی وقايع آينده، جز از طريق شناخت تحولات فكری و اجتماعی قرن سابق امكان پذير نيست. رشد انديشه و دانش بشر و غليان تفكرات جديد در حوزه‌های مختلف از جمله دين، بسياری از تحولات را دامن زد و پايه‌گذار يک نظم جهانی شد. شناخت و ريشه‌يابی اين تحولات در آموزش‌ها و تبليغ‌های دينی و حركت‌های اجتماعی، ضروری است و اين کتاب در اين فرايند می‌تواند راهگشا و راهنما باشد. این کتاب شما را با بخش مهمی از تاریخ آشنا می‌کند.  

خواندن کتاب دین در سده نو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به جامعه‌شناسی دین پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب دین در سده نو

این وضعیت، هفتادسال در قرن چهارده شمسی در جهان ادامه یافت تا اینكه با فرو پاشی اتحاد جماهیر شورو ی سوسیالیستی در نیمه دوم این قرن(١٩٩١م، ١٣٧٠ش)، اركان این سلطه متزلزل شد و ا گرچه هنوز در معدودی كشورها از جمله چین، حزب كمونیسم بر سركار است اما با نفی عملی تئور ی‌های اقتصاد كمونیستی و ایجاد فضای باز برای سرمایه‌گذاری غربی، پایه‌های ایدئولوژی كمونیستی فرو ریخت و دین از زیر فشار دیكتاتورهای وابسته به این اردوگاه خارج گشته و علیرغم ادامه بعضی سختگیری‌ها در چین نسبت به مسلمانان، مجبور به آزادی‌های مذهبی و تظاهر به آن شدند. حتی در اوج سختگیری‌ها در طول همان هفتاد سال نیز بعضی دین‌داران، عقائد خود را حفظ نموده و برای اجرای اعمال مذهبی خود راه‌های مختلف و پنهانی پیدا کردند. به گفته الکسی ملشینکا، جانشین رئیس مرکز کارنگی در مسکو و از متخصصان دین اسلام، مسجدها بسته شد، اما مردم از اطاق‌های سرخی که حزب کمونیست برایشان تهیه کرده بود و بعدها با عنوان خانه‌های لنینی نام گرفت، به جای مسجد یا نمازخانه استفاده می‌کردند. این حالت همیشه، حتی در زمان اوج رژیم کمونیستی نیز وجود داشت و در محله‌ای دوردست و در دهکده‌های کوهستانی آسیای میانه و قفقاز، دین اسلام موجودیت خود را دوام داد و رعایت رسم و رسوم سنتی قطع نشد. هفتاد سال مبارزه برای دورساز ی مردم از دین و اعتقادهایشان، که در زمان شوروی یا در چین با شدیدترین طرز انجام شد، در میان دین‌های موجود در این کشور و كشورهای دیگر در حجم و اندازه‌های مختلف، بی‌تأثیر نبود اما نشان داد كه با فطرت خداجوی انسان‌ها نمی‌توان مبارزه كرد و ممكن است با فشار و اجبار، مدت كوتاهی جلو این میل و گرایش فطری را گرفت اما به محض برطرف شدن فشار و اجبار، دوباره افراد به ندای وجدان خویش به سوی دین باز خواهند گشت و عبادت‌گاه‌ها رونق بیشتری خواهند یافت.