کتاب اخلاق و تفکر در کسب و کار

کتاب اخلاق و تفکر در کسب و کار نوشته یاسین کباری است که در نشر عطران به چاپ رسیده است.

 درباره کتاب اخلاق و تفکر در کسب و کار

در ایجاد هرگونه کسب و کار جدید، اخلاق کار به عنوان تقویت‌کننده و نیز تسهیل‌کننده‌ی هر تلاش و پیشرفتی محسوب می‌شود. هر کسب و کاری به اقتضای حرفه‌ خاص خود، مسئولیت‌های اخلاقی ویژه‌ای می‌آفریند. در واقع از جمله عوامل مهم در مباحث مرتبط با توسعه‌ی اقتصادی و اجتماعی و وضعیت جوامع در حال گذار، وضعیت اخلاقی و ارزش افراد در این جوامع است. دانشمندان در سال‌های اخیر به شدت به لزوم رعایت اخلاقیات در کسب و کار توجه کرده‌اند. از طرف دیگر، کسب و کاری که ارزش‌های اخلاقی در آن حکمفرماست، با ترویج رفتارهای اخلاقی و ایجاد اعتماد توسط ذینفعان مختلف خود فرهنگی سازمانی را که اخلاق‌مدار و مبتنی بر اعتماد است، شکل می‌دهد و محیط سازمانی مثبتی را ایجاد می‌کند. امروزه نقش رعایت اخلاق در تمام شئون سازمان و تأثیر آن بر کارایی و اثربخشی سازمان، مورد توافق محققان قرار گرفته است و رفتار اخلاقی تأثیر چشمگیری بر روی فعالیت‌ها و نتایج سازمان دارد، زیرا بهره‌وری را افزایش داده، ارتباطات را بهبود می‌بخشد و درجه‌ی خطرپذیری را کاهش می‌دهد. اخلاق در هر جامعه، شالوده و زیربنای یک نظام اجتماعی متعادل و پیش‌رونده محسوب می‌گردد .

 اخلاق کسب و کار، عمل به قوانین و استانداردهای حرفه‌ای در فعالیت‌های روزمره کسب و کار شامل تولید کالاها و ارائه‌ی خدمات و رعایت اصول اخلاقی است. یک بُعد اخلاقی احتمالاً به یک جنبه‌ی فزاینده‌ی مهم در توسعه تجزیه و تحلیل کسب و کار تبدیل می‌شود. انتخاب روش ورود یکی از مهم‌ترین و بحرانی‌ترین تصمیمات استراتژیک برای شرکت‌هایی است که به دنبال توسعه و گسترش جهانی‌اند و به انتخاب بازار هدف خود اقدام نموده‌اند . یکی از ملزومات ورود به بازار هدف خارجی در راستای صادرات مطلوب، بهره‌گیری از اخلاق کسب و کار متقارن با آن صنعت یا تجارت است که این مهم در قالب عملکرد صادراتی نمود پیدا می‌کند.

نویسنده در این کتاب اخلاق و اخلاق کسب‌وکار را تعریف کرده و انواع اخلاق در سازمان‌ها را برشمرده است. سپس به اخلاق کار در ایران پرداخته و رایج‌ترین رفتارهای ناشایست اخلاقی در محیط کسب وکار را نیز برشمرده است. 

 مطالب این کتاب به طور کلی در دو فصل اخلاق کسب‌ و کار و تفکر در کسب و کار گنجانده شده‌اند.

 خواندن کتاب اخلاق و تفکر در کسب و کار را به چه کسانی یپشنهاد می‌کنیم

 صاحبان کسب‌وکارهای بزرگ و کوچک مخاطبان این کتاب‌اند.

بخشی از کتاب اخلاق و تفکر در کسب و کار

در جامعه ایران اکثریتی معادل ۸۱.۴ درصد اعتقاد دارند که «روزی هر کس به قدر قسمت اوست» که عامل مهمی در تضعیف اخلاق‬کار محسوب می‌شود. از دیگر باورهای غلط که به کاهش اخلاق‬کار می‌انجامد اعتقاد به قضا و قدر است، ۸۹.۵ درصد ایرانیان به «تأثیر قضا و قدر در زندگی» اعتقاد دارند (محسنی، ۱۳۷۹: ۴۰۴-۴۰۶)، چنین باورهای عرفی به کاهش اخلاق‬کار در ایران می‌انجامد.

در شرایط امروز نگرش‌های منفی نسبت به فرهنگ و اخلاق‌کار ایرانیان وجود دارد و در سالهای اخیر نیز این نگرش از سوی مسئولین جامعه بارها مورد تأکید قرار گرفته و سعی شده راهکارهایی برای تقویت وجدان و اخلاق‌کار به عنوان پشتوانه اصلی توسعه پیدا شود (معیدفر، ۱۳۸۰: ۳۸). در تحقیقاتی که توسط پژوهشگران ایرانی درباره علل ضعف اخلاق‌کار در ایران صورت گرفته است، سه دلیل عمده ذکر شده است:

۱- توسعه برونزا علت اصلی ضعف وجدان‌کاری در ایران: جامعه ایران در برخورد با غرب فرآیند توسعه برونزای خود را تحت تأثیر غرب آغاز می‌کند. برونزایی توسعه موجب شده در اقدامات توسعه‌ای و گسترش سازمانی، ارزش‌های نظام اجتماعی کل، به ویژه نظام سیاسی، گسترش یابد تا ارزش‌های سازمان‬های کار سنتی. توسعه خارج از بستر اصلی سازمان‬های کار سنتی، نه تنها موجب عدم تداوم اخلاق‌کار این سازمان‬ها شده، بلکه عرصه را بر این سازمان‬ها و به تبع آن اخلاق‌کار سنتی تنگ کرده است (معیدفر، ۱۳۸۰: ۳۸).

۲-بیگانگی سیاسی و اجتماعی: جامعه ایران، مانند بسیاری دیگر از کشورهای در حال توسعه، جامعه‌ای در حال گذار از وضعیتی سنتی به مدرن است. این وضعیت خصوصیات و ویژگی‬های خود را دارد؛ از جمله بیگانگی سیاسی و اجتماعی که بسیاری از معضلات فرهنگی جامعه ما، از جمله ضعف وجدان و اخلاق‌کار، از همین موضوع سرچشمه می‌گیرد. بیگانگی ریشه در خصائص دوران گذار دارد که در سطح سازمانی، خود را بصورت ضعف اخلاق و فرهنگ کار، عدم دلبستگی به ارزش‌ها و اهداف سازمان و افسردگی روانی خصوصاً در زمان کار ظاهر می‌سازد (معیدفر، ۱۳۸۶: ۱۷).

۳-اقتصاد مبتنی بر نفت: فرهادی در تحقیقی با نقد اندیشه کسانی که معتقدند در ایران فرهنگ و اخلاق‌کار وجود ندارد و علت توسعه‌نیافتگی ایرانیان ناشی از وجدان ایرانیان است، می‌گوید: توسعه‬نیافتگی ایران ارتباطی با مسائل و موانع فرهنگی ندارد، بلکه واقعیت این است که آنچه گریبان توسعه را در کشورهایی با تمدن کهن و اقتصادی بادآورده، گرفته است، از یک سو شیوه تحمیل شده بر ما و از سوی دیگر، روشی است که ما خود برای زندگی در سایه دکل‌های نفت انتخاب کرده‌ایم. به نحوی که این کار، موجب جداکردن آنها از مجموعه‌های پیچیده ارزشی و هنجاری فرهنگ تولیدی و دانش‌ها و فناوری‌های چند هزار ساله‌شان شده است (فرهادی، ۱۳۷۶: ۸