کتاب دیوان کامل و جامع هدیه حافظ

کتاب دیوان کامل و جامع هدیه حافظ را عباس عطاری کرمانی گردآوری کرده است،‌ کتاب دیوان کامل و جامع هدیه حافظ با تفال و معنی لغات کلیدی و ابیات مشکل و ترجمه ابیات به زبان انگلیسی منتشر شده است.

درباره کتاب دیوان کامل و جامع هدیه حافظ

حافظ مشهورترین غزل‌سرا بین ایرانیان است که سال‌های سال است شعرهای او با آیین‌ها و زندگی ایرانیان همراه شده است. حافظ یکی از بزرگترین شعرای ایران است. بعد از گذشت هفتصد سال از زندگی او، اشعار حافظ همچنان تازگی و طراوت خود را حفظ کرده‌اند. هرکسی می‌تواند دیوان حافظ را بردارد، غزلی را بخواند و احساس کند که حافظ این شعر را برای او و در وصف حال او سروده است.

اشعارِ حافظ در چهار قالب مثنوی، قصیده، غزل و قطعه هستند. در شعر حافظ از ۲۳ وزن و ۱۰ بحر عروضی استفاده شده است.

از عمده مشخصات شعر حافظ ، طنز موجود در اشعارشان است که آن را در همه بخش‌ها از جمله در زمینه خیالی به کار برده است و در زمینه‌های فکری گاهی به خیام هم فکر می‌کند. به طور کلی در دیوان حافظ می‌توان خلاصه‌‌ای از همه جریانات مهم و عهده ادبیات پیش از او را مشاده کرد. حافظ به شعر همه شاعران بزرگ مخصوصا به شاعران معاصر خود توجه بسیار داشت و بسیاری از غزلیات او از غزلیات آنان نشات گرفته است.

خواندن کتاب دیوان کامل و جامع هدیه حافظ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به اشعار حافظ پیشنهاد می‌کنیم.

درباره حافظ

خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی مشهور به لسان‌الغیب شاعر فارسی‌زبان  متولد ۷۲۷ هجری قمری است. او غزل‌سرای بزرگ و از خداوندان شعر و ادب پارسی است. بیش‌تر شعرهای او غزل است. حافظ از مهم‌ترین اثرگذاران بر شاعرانِ فارسی‌زبانِ پس از خود شناخته می‌شود. 

بیشترِ صاحب‌نظران عقیده دارند که حافظ غزل فارسی را به اوجی رساند که دیگر هرگز تکرار نخواهد شد. شعر حافظ دارای فضای عاشقانه و عارفانه و مدحی است. حافظ پژوهان برجسته‌ترین ویژگی سبکی غزل او را «پریشانی» دانسته‌اند. در اثرپذیری حافظ از قرآن تردیدی نیست. انقلاب حافظ در غزل، که در بالا با نام پریشانی به آن اشاره شد تحت تأثیر سبک قرآن بوده‌است. در عین حال، حافظ فرهنگ باستانی و فرهنگ اسلامی ایران را با دین، کلام، فلسفه و عرفان پیوند داد و در شعرش منعکس کرده است. در گزارشات و تحقیق‌های صورت گرفته درمورد حافظ بیان شده که حافظ از ۲۵ شاعر اثر پذیرفته ‌است. این اثرپذیری‌ها هم جنبه‌های لفظی و هم جنبه‌های محتوایی داشته‌است. سبکی که توسط حافظ بنیان گذاشته شده است، هم در مضمون و هم در محتوا، افزون بر شاعران روزگاران پس از او، بر شاعران دوران خودش نیز اثر گذاشت. شهرت شعر حافظ در زمان زندگی‌اش، به سرزمین‌های دیگر مانند: شبه‌قاره‌ی هند رسید و شاعران آن سرزمین‌ها بسیار سعی کردند تا ویژگی‌های شعر حافظ را به کار برند و بتوانند مانند حافظ مضامین عاشقانه و عارفانه را به‌هم ربط دهند و از صنایع ادبی به‌روش حافظ بهره گیرند. در حوزه‌ی زبان عربی، پس از خیام، حافظ بیشترین اثر را داشته‌است.

«گوته» دانشمند بزرگ و شاعر و سخنور مشهور آلمانی دیوان شرقی خود را به نام حافظ و با کسب الهام از افکار وی تدوین کرد. حافظ در سال ۷۹۲ هجری قمری در شیراز درگذشت. آرامگاه او در حافظیه‌ شیراز زیارتگاه صاحبنظران و عاشقان شعر و ادب پارسی است.

بخشی از کتاب دیوان کامل و جامع هدیه حافظ

روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

می ز خمخانه به جوش آمد و می باید خواست

نوبه زهدفروشان گران جان بگذشت

وقت رندی و طرب کردن رندان پیداست

چه ملامت بود آن را که چنین باده خورد

این چه عیب است بدین بی‌خردی وین چه خطاست

باده نوشی که در او روی و ریایی نبود

بهتر از زهدفروشی که در او روی و ریاست

ما نه رندان ریاییم و حریفان نفاق

آن که او عالم سر است بدین حال گواست

فرض ایزد بگزاریم و به کس بد نکنیم

وان چه گویند روا نیست نگوییم رواست

چه شود گر من و تو چند قدح باده خوریم

باده از خون رزان است نه از خون شماست

این چه عیب است کز آن عیب خلل خواهد بود

ور بود نیز چه شد مردم بی‌عیب کجاست

****

به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دری دگر زدن اندیشه تبه دانست

زمانه افسر رندی نداد جز به کسی

که سرفرازی عالم در این کله دانست

بر آستانه میخانه هر که یافت رهی

ز فیض جام می اسرار خانقه دانست

هر آن که راز دو عالم ز خط ساغر خواند

رموز جام جم از نقش خاک ره دانست

ورای طاعت دیوانگان ز ما مطلب

که شیخ مذهب ما عاقلی گنه دانست

دلم ز نرگس ساقی امان نخواست به جان

چرا که شیوه آن ترک دل سیه دانست

ز جور کوکب طالع سحرگهان چشمم

چنان گریست که ناهید دید و مه دانست

حدیث حافظ و ساغر که می‌زند پنهان

چه جای محتسب و شحنه پادشه دانست

بلندمرتبه شاهی که نه رواق سپهر

نمونه‌ای ز خم طاق بارگه دانست