کتاب کودکی یک رئیس

کتاب کودکی یک رئیس اثری از ژان پل سارتر با ترجمه محمدعلی سپانلو است. این کتاب رمانی کوتاه درباره قشری رئیس مآب است که با عقده‌ها و سنت‌های خاص رشد می‌کنند و چیزی به جز خشونت در قاموسشان جای ندارد. 

درباره کتاب کودکی یک رئیس

ژان پل سارتر که نویسنده‌ای پیرو مکتب اگزیستانسیالیسم بود، در کتاب کودکی یک رئیس، خشونت و عقده‌های روانی فرویدی و سرخوردگی را به تصویر کشیده است و نگاه روانکاوانه فروید در تمام کتاب ملموس است. در این داستان با خانواده‌ای آشنا می‌شویم که چیزی جز خشونت نمی‌شناسند. این خانواده کودکی تربیت می‌کنند که سرشار عقده و مشکل است و بناست در آینده رییسی بی‌رحم باشد. 

در این کتاب داستان لوسین فلوریه را از چهار سالگی تا اوایل جوانیش می‌خوانیم. او که در خانواده‌ای ثروتمند به دنیا آمده است، در جستجوی هویت و معنا برمی‌آید بلکه متوجه شود چه اشکالاتی در وجودش هست؟ او برای این کار به سراغ روانکاوی فرویدی می‌رود، با یک شاعر ارتباطی نزدیک اما گذرا برقرار می‌کند و... اما در نهایت به عضوییت سازمانی فاشیستی درمی‌آید و مردی یهودی را به قتل می‌رساند.

در سال ۲۰۱۶ بردی کوربت بر اساس این کتاب فیلمی با نام (The Childhood of a Leader‎) ساخت که موفق شد در هفتاد و دومین جشنواره فیلم ونیز برنده جایزه بهترین کارگردانی و جایزه بهترین فیلم اول شود.

کتاب کودکی یک رئیس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

کودکی یک رئیس اثری است برای تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی معاصر و دوست‌داران مکتب اگزیستانسیالیسم.  

درباره ژان پل سارتر

ژان-پل شارل ایمار سارْتْرْ (۱۹۸۰-۱۹۰۵)، فیلسوف و نویسنده فرانسوی است. سارتر یکی از مهمترین فیلسوفان اگزیستانسیالیسم و یکی از رهبران اصلی فلسفه در قرن بیستم در فرانسه بود. سیمون دوبووار، فیلسوف، نویسنده و فمینیست فرانسوی همراه و همدم مادام‌العمر سارتر بود. او پس از آشنایی با سارتر به شدت دلبسته‌اش شد و تا آخر عمر همراه وی می‌ماند؛ هر چند هرگز ازدواج نمی‌کنند و این رابطه در سال‌های پایانی عمر سارتر تا حدودی ضعیف می‌شود.

سارتر علاقه فراوانی به نوشتن داشت، اما نوشته‌هایش را هیچ ناشری قبول نمی‌کرد. سرانجام با نوشتن کتاب «تهوع» در سال ۱۹۳۸، موفق شد به شهرتی فراگیر دست یابد. در این رمان تکان دهنده، از دلهره وجود و بیهودگی ذاتی هستی با جسارتی بی‌سابقه سخن گفته است. سارتر از طرفداران کمونیسم بود، هرچند هرگز به‌طور رسمی به عضویت حزب کمونیست فرانسه درنیامد. وی بیش‌تر عمر خویش را صرف مطابقت دادن ایده‌های اگزیستانسیالیستی‌اش کرد.

سارتر معتقد بود انسان باید خود سرنوشتش را تعیین کند. وی همچنین، مطابق با اصول کمونیسم، باور داشت که نیروهای اقتصادی-اجتماعی جامعه که از کنترل انسان خارج هستند، نقشی حیاتی در تعیین مسیر زندگی اشخاص دارند.

در ۱۹۶۴ جایزه ادبی نوبل به او تعلق گرفت، ولی از پذیرفتن این جایزه سر باز زد.

درباره محمدعلی سپانلو

محمد علی سپانلو، شاعر، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و مترجم و ملقب به شاعر تهران، ۲۹ آبان ۱۳۱۹ در تهران متولد شد و ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۴ بعد از تحمل و مبارزه با بیماری سرطان ریه، در تهران دار فانی را وداع گفت. او تحصیلاتش را در دانشگاه تهران در رشته حقوق کامل کرد و از اولین اعضای کانون نویسندگان ایران بود. ازدواج او با پرتو نوری‌علا که شاعر و نویسنده بود به جدایی منجر شد. اما دو فرزند به نام‌های سندباد و شهرزاد به آن‌ها هدیه کرد. 

از میان مجموعه اشعار محمدعلی سپانلو می‌توان به کتاب‌های رگبارها، پیاده‌روها، نبض وطنم را می‌گیرم، تبعید در وطن، ساعت امید، فیروزه در غبار، پاییز در بزرگراه، و قایق‌سواری در تهران اشاره کرد. او همچنین به کار ترجمه مشغول بود و آثار نویسندگان بزرگی مانند آلبر کامو و ژان پل سارتر را هم به فارسی ترجمه کرده است.

آرش سنجابی فیلم مستند ۹۰ دقیقه‌ای درباره زندگی او ساخته است. این فیلم «نام تمام مردگان یحیی است» نام دارد. چهره‌های مشهوری مانند مسعود کیمیایی، آیدین آغداشلو، شمس لنگرودی، حافظ موسوی، علی باباچاهی، جواد مجابی، ناصر تقوایی در این فیلم از زندگی، آثار و فعالیت‌های محمدعلی سپانلو، صحبت می‌کنند.