نظرات کاربران درباره کتاب دوازده صندلی

این حجم از قیمت ها ناعادلانه است قیمت را بالا میزنند بعد کد تخفیف الکی می‌دهند، در نهایت شما پول واقعی همان نسخه را دادید ... با این تفاوت که شما را ترغیب به خرید کرده اند. لطفاً صادق باشید ❤️

داستان درباره دوازده صندلی هست که گنجینه بزرگی از جواهرات در یکی از اون ها قرار داره. چند نفر از جمله آستاپ بندر، ایپولیت و پدر فیودور برای پیدا کردن گنج عازم سفر می شوند تا ما در کنار اون ها شاهد چهره جذاب و دیدنی حکومت کمونیستی شوروی در سال های ابتدایی بعد از پیروزی انقلاب اکتبر باشیم. دقت و نکته بینی دو نویسنده کتاب در به تصویر کشیدن شخصیت های به یاد ماندنی مثل آستاپ بندر، پدر فیودور، پالیسوف تعمیرکار یا حتی آلوچکای آدم خوار واقعا ستودنیه. در کنار این شخصیت های عمیق می تونیم از وضعیت جیره بندی آذوقه، نحوه افتتاح تراموای دولتی، تئاتر کلمب و نمایش عجیب و غریب اون، غارت اموال دولتی و حتی مسابقه شطرنج بین سیاره ای هم که همگی به نوعی تصویری روشن از شوروی در آن زمان هست مطلع بشیم. اگرچه بعضی فصل های کتاب مثل آلوچکای آدم خوار یا شطرنج بین سیاره ای به نظرم واقعا خنده دار هست ولی نوعی نکته بینی و انتقاد به وضعیت حاکم در اواخر دهه ۱۹۲۰ شوروی تقریبا در تمام کتاب مشهود هست. اگر مطالعه یک کتاب طنز نه تنها خنده آور بلکه عمیق و معنادار رو مد نظر دارید به نظرم دوازده صندلی یک انتخاب مناسب هست. تنها نکته ای که به نظرم کمی شتاب زده بود پایان بندی کلی اثر هست که تغییر و تحول یکی از شخصیت های اصلی داستان در اون چندان قابل قبول نیست.

من تعریف این کتاب رو خیلی شنیدم و اینکه بین مردم روس بسیار معروفه و خیلی از جملاتش بسیار تکرار میشه و حتی به صورت ضرب المثل در بین مردم روس استفاده میشه ، کتاب چاپیش رو تهیه کردم و بعد از کتابی که دسته ، خوندنش رو شروع میکنم فقط اولین کتاب طنزیه که می‌خوام بخونم .

از خوندن کتاب خیلی لذت بردم هرچند به دلیل اینکه کتاب ارجاعات خیلی زیادی به رویدادهای اجتماعی و فرهنگی و سیاسی شوروی داره بدون آگاهی از اونها فهم عمیق طنز داستان ممکن نیست. البته مترجم تک‌تک ارجاعات رو در زیرنویس توضیح داده و ترجمه هم روانه.

لطفا به بی نهایت اضافه کنید

یک کتاب فوق‌العاده با داستانی جذاب و پرکشش که باعث میشه هیچ جای کتاب خسته نشین.

طنزجالبی درمورد انقلاب اکتبر روسیه، کتابی که بالذت میخوانیدوفراموشش نمیکنید، عالی بود.

این کتاب یک داستان طنزآمیز بسیار جالب و متفاوت رو روایت میکنه. ترجمه بسیار عالی و روان هست. اگر به ادبیات روسیه علاقه مند هستید پیشنهاد میکنم حتما این کتاب رو بخونید. در پایان کتاب هم یک یادداشت از یوگنی پتروف هست که در اون در رابطه با نوشتن این اثر و همکاری با ایلف صحبت میکنه ک بسیار جالب بود.

من قدری از نسخه‌ی چاپی‌اش را خواندم. شوخی‌هایش به نظر من نخ‌نما و کلیشه‌ای بود... ادامه ندادم.

کتابی طنز

کتاب واقعااااا عالی هست من وقتی ام را خواندم خیلی خندیدم و خوشگذشت

کتاب دوازده صندلی یکی از مشهورترین کتاب‌های طنز در روسیه استبا داستانی پرکشش و با طنزی عمیق به شوروی بعد از انقلاب اکتبر می‌پردازد. کتاب دوازده صندلی به حدی در میان مردم روسیه محبوب است که برخی از جملات و تکیه‌کلام‌های شخصیت اصلی آن به ضرب‌المثل تبدیل شده است. طنز کتاب از نویسنده‌های کتاب شروع می‌شود. دو نفری که در روسیه به عنوان یک نفر شناخته می‌شوند. در واقع در تاریخ ادبیات روسیه «ایلیا ایلف» و «یوگنی پتروف» وجود ندارد بلکه همواره «ایلف و پتروف» وجود دارد که خوانندگان آن را می‌شناسند. آثاری که این دو به تنهایی خلق کردند هرگز با اقبال نوشته‌های مشترکشان روبه‌رو نشد. نکته جالب اینکه خود این دو «ایلف و پتروف» را یک نویسنده می‌دانند که در دو بدن زندگی می‌کند.من قبلا هم کتاب‌های طنز از کشورهای مختلف را خوانده بودم ولی باید بگم طنز آن‌ها را خیلی کم متوجه می‌شدم و به سختی موقع خواندن کتاب لبخند می‌زدم اما باید اعتراف کنم با کتاب دوازده صندلی خیلی بیشتر از آن چیزی که فکر می‌کردم شاد شدم و خندیدم. بنابراین در همین جا به شما اطمینان می‌دهم اگر به دنبال یک کتاب طنز، مفرح و خوش‌خوان هستید، دوازده صندلی یکی از بهترین گزینه‌هاست. ضمن اینکه این رمان فراتر از یک رمان طنز است. داستان طنز کتاب فقط وسیله‌ای است برای وارد شدن به اقشار مختلف جامعه و شرح زندگی مردم پس از انقلاب اکتبر، یعنی زمانی که جامعه یک تغییر بزرگ است و همه باید خود را آماده کنند. دوازده صندلی رمانی است که در هم خواننده را سرگرم می‌کند و هم تصویری دقیق از طبقات مختلف جامعه و ذهنیت آنان به دست می‌دهد. در بخش‌های مختلف رمان ما شاهد نقدی تند در قالب یک طنز قوی هستیم که به موارد مختلف اشاره می‌کند و حکومت شوروی و نظام کمونیستی را هدف قرار می‌دهد که از جمله آن می‌توان به این موارد پرداخت که در آن زمان همه‌چیز ثبت می‌شد و آمار کوچک‌ترین چیزها هم در دست حکومت بود و یا اینکه فردی وجود نداشت که در خطر نباشد. من هم مانند بیشتر افرادی که این رمان را خوانده‌اید و یا در آینده می‌خوانند شیفته شخصیت چند بعدی آستاپ بِندِر شدم. شخصیتی که در ابتدا حضور کم‌رنگی در کتاب دارد و باید اعتراف کنم از دست «ایلف و پتروف» شاکی بودم که چرا دیالوگ‌ها و صحنه‌های زیادی به آستاپ اختصاص نداده‌اند. اما رفته‌رفته حضور او پررنگ‌تر می‌شود و در انتهای کتاب «ایلف و پتروف» هم در مورد این شخصیت توضیح مختصری می‌دهندتکیه کلامی که «ایلف و پتروف» به آن اشاره کردند یکی از بهترین موارد کتاب است که در چندین جا تکرار می‌شود. آستاپ که شخصیتی بی‌پول است و معمولا با حقه‌بازی خرج خود را تامین می‌کند وقتی از این تکیه کلام استفاده می‌کند که طرف مقابل یک خواسته بیش از حد انتظار دارد. اولین جایی که از این تکیه‌کلام استفاده می‌شود زمانی است که پسربچه‌ای به آستاپ نزدیک می‌شود و از او که خود آه در بساط ندارد ده کوپک می‌خواهد. البته آستاپ بنابر همان کدهای اخلاقی خاص خودش در ابتدا تلاش می‌کند به پسربچه کمک کندترجمه خوب کتاب از نکات مهم این رمان است. در قسمت‌هایی از کتاب اگر توضیحات مترجم نبود خواننده معمولی امکان نداشت کنایه‌های موجود در کتاب را درک کند اما مترجم با توضیح‌های دقیق دست خواننده را می‌گیرد. همچنین در آخر کتاب یوگنی پتروف خاطراتی آورده است که نحوه شکل‌گیری و نوشتن رمان را به همراه ماجراهایی از ایلف بیان می‌کند.🍂🥀

لذتبخش و خواندنی