نظرات کاربران درباره کتاب به عبارت دیگر

خودزندگی نامه‌ای که چالشهای پیش روی یک آموزنده‌ی زبان خارجی رو به تصویر میکشه. به قول نویسنده: "آموختن یک زبان تازه، کم و بیش یک زندگی تازه‌ست" و با خوندن این کتاب صدها برابر به اشتیاقت برای آموختن یک زبان جدید اضافه میشه و موانع و ترس‌ها قدرت‌شون رو از دست میدن...

لاهیری تو ۲۵ سالگی با زبان ایتالیایی آشنا میشه، زبانی که تبدیل به زبان سوم اون بعد از بنگالی(زبان مادری جومپا در هند) و انگلیسی میشه. جومپا پس از ۲۰ سال یعنی در ۴۵ سالگی بالاخره تصمیم میگیره زبان ایتالیایی خودش رو تقویت کنه چون در طول این ۲۰ سال به شکلی سطحی این زبان رو آموخته بود. لاهیری برای آموختن این زبان چاره ای جز غرق کردن خودش در اون زبان نمیبینه و حالا برای اینکار به رم مهاجرت میکنه و برای ۳ سال فقط ایتالیایی میخونه. کلی واژه نامه میخونه به کلاس های اموزشی میره با مردم معاشرت میکنه و ... وقتی تصمیم میگیره که به ایتالیایی بنویسه خیلی اذیت میشه، بار ها تلاش میکنه. نوشته هاش پر از اشتباهات دستوری و چون دایره لغات اندکی داره این کار رو بسیار مشکل میبینه چون در انگلیسی تسلط بسیار بالایی داشته اما راز موفقیت لاهیری چی بوده؟ چطور تونسته بالاخره کتابی رو مثل به عبارت دیگر به ایتالیایی بنویسه، یک زندگی نامه که در اون یادداشت ها و تأملات بسیار قشنگی در مورد زبان وجود داره. کتاب مجموعه ای از یادداشت های اون در رم که با جمع آوری و دستی به سرشون کشیدن به این کتاب تبدیل شده. زبان کتاب بسیار خودمونی بود و تونستم کاملا ارتباط برقرار کنم ترجمه آقای حقیقت هم بسیار خوب بود

احساس کردم جای لاهیری هستم و دارم زبان جدیدی را تجربه میکنم.

چالشی که اگر چه واقعیت داره و نویسنده خیلی خود آزاری داشته.زمان میتونسته مسیر هموارتری رو بسازه

کتابی در ستایش یادگیری زبان. به مهاجران، مترجمها، افرادی که مشغول یادگیری زبان هستند و یا حتی خسته و دلزده شده‌اند توصیه میکنم

این کتاب شرح رویارویی جومپا لاهیری نویسنده هندی آمریکایی با زبان ایتالیایی و تلاش برای یادگیری این زبانه خیلی ساده و پیرایه از دغدغه ها و مواجهه با یک زبان جدید حرف زده

این کتاب، شرح رویارویی جومپا لاهیری، نویسندهٔ هندی‌آمریکایی با زبان ایتالیایی و تلاشش برای یادگیری این زبانه. خیلی ساده و بی‌پیرایه از دغدغه‌ها و چالش‌های مواجهه با یک زبان جدید حرف زده و همین روحیهٔ روادارانه و پذیرا باعث شده خودش رو در زبان جدید خیلی غریب حس نکنه و دریچهٔ جدیدی به روی دنیای افکارش باز کنه. خوندن این کتاب برای کسانی که از خوندن روایت‌های مستند و خود‌نوشت لذت می‌برند یا از سفر در زبان‌ها و فرهنگ‌های مختلف کیفور می‌شن، به‌شدت پیشنهاد می‌شه😉👍 اما اگر دنبال روایت‌های مهیج هستید این کتاب خیلی نمی‌تونه راضی‌تون کنه. ویژگی‌های مثبت کتاب از نظر من: ۱. سادگی و شیوایی نثر لاهیری ۲. مبتنی بودن بر واقعیت و بازنمایی اون با لحنی صمیمی ۳. خلق تجربه‌ای منحصربه‌فرد از تعامل بین فرهنگی تنها ویژگی منفی‌ش، اختصارش بود، به نظرم می‌تونست مفصل‌تر باشه.😌 جالبه بدونید لاهیری به‌قدری در یادگیری این زبان پیش می‌ره که کتاب بندها از دومنیکو استارنونه رو ترجمه کرده، کتابی که از نظر خودش بهترین اثر چیره‌دست‌ترین نویسندهٔ زندهٔ ایتالیاست؛ این کتاب هم تو طاقچه موجوده، اگه دوست داشتید بهش یه سری بزنید. ترجمهٔ جناب حقیقت این اثر رو خوندنی‌تر کرده. عمدهٔ کتاب‌های لاهیری با ترجمهٔ ایشون در دسترسه و پیشنهاد می‌کنم هر کتابی رو که اسم ایشون روش بود بااطمینان از دقت و کیفیت ترجمه مطالعه کنید و مطمئن باشید پشیمون نمی‌شید.😊 #چالش_کتابخوانی_۱۴۰۳

کتاب کشش سطحی داره چون از همون ابتدا نویسنده از مشکلات خودش در رسیدن به هدفی که داره میگه که بعد از خواندن چند ورق خسته کننده میشه.از طرفی از استعاره های در متن استفاده میشه ک در نوع خودش جذابه.ولی در کل زیاد جذاب نبود.اگه به کتاب در سبک زندگینامه علاقه دارید بخونید.