نظرات کاربران درباره کتاب یک ماجرای خیلی خیلی خیلی سیاه

قابل مقایسه با تریلوژی لی‌نین و مرد بالشی به عنوان بهترین نوشته‌های مک‌دونا نیست. اما چیزی که برام جالب بود خود داستان بود، می‌دونید چرا؟ نمایشنامه‌ی مرد بالشی درباره‌ی دو برادره که به خاطر قتل وحشتناک یک دختر تحت بازجویی‌ان. برادر کوچک‌تر نویسنده و برادر بزرگ‌تر فردی عقب مانده و مبتلا به اختلال یادگیری. این داستان، یکی از داستان‌های برادر نویسنده، یعنی کاتوریان کاتوریان تو اون کتاب بود. اگر نمایشنامه رو خونده باشید می‌دونید‌ نوشته‌های کاتوریان چه نقش پررنگی تو تمام حوادث داستان داشت.

این نمایشنامه از آقای مک دونا درون مایه و زیر متن بسیار بسیار سنگینی دارد که در هیچکدام از آثار قبلی ایشان دیده نشده یا کمتر بوده است ، خواندن این نمایشنامه قطعا برای طرفداران آقای مک دونا و همچنین علاقمندان به نمایشنامه جذاب خواهد بود.

اولین بار که بار قلم مک دونا آشنا شدم، برام عجیب بود و یکم سخت بود درکش. ولی کتابای بعدیش برام آشناتر و مفهوم تر شد و این نمایشنامه ش رو هم دوست داشتم. چیزی که خیلی برای من جالبه این خونسردی شخصیت ها در برخورد باهمه. با همه نفرتی که از هم دارن خیلی راحت مکالمه میکنن

داستان یکم گیج کننده بود ولی به شدت توصیفات صحنه رو دوست داشتم. انگار داشتم یه تئاتر واقعی تماشا میکردم. توصیه میکنم حتما بخونیدش.

قبلا از مک‌دونا نمایشنامه خونده بودم و فیلم‌هاش رو هم دوست داشتم اما با این یکی نتونستم ارتباط برقرار کنم. یکم گیج کننده بود و دنبال کردن داستان برام سخت بود. مطمئنا اگه اجرای رو صحنه‌ش رو می‌دیدم گیج نمی‌شدم اما خوندنش برام سخت بود.

این نمایشنامه برای من با بقیه نمایشنامه‌های مک‌دونا متفاوت بود . فضا همون فضای سیاه همیشگی یود اما تخیل این داستان، زمانش و حضور شخصیت‌های واقعی اما با داستانی که زاییده تخیل نویسنده‌س، تو این اثر مک‌دونا با بقیه آثارش فرق داشت. داستان فضایی رعب‌آور و سیاه داره. هانس کریستین اندرسون و چارلز دیکنز برای نوشتن داستان‌هاشون از دو خواهر کوتوله سیاهپوست کمک میگیرن و اونها رو استثمار کردن. داستان در مورد این استثمار البته به زبانی طنز و کاملا خشن و سیاهه