نظرات کاربران درباره کتاب زمستان ۶۲

سلام کتابهای روانشاد اسماعیل فصیح چه در دوره خودش چه حالا بی نظیره من آن زمان که جوان بودم عاشق رمان وادبیات همیشه منتظرنشرکتابهای ایشون بودم پیشنهاد میکنم همه را بخونیدمخصوصا کتابی درباره حافظ دارند که عالیه میبرتت قرن ش ه فک کنم پناه برحافظ باشه عالیه

بسیار عالی نوشته شده و داستان پردازی خیلی خوبی داره ولی به لحاظ موضوع خیلی غم انگیز هست. وقتی که داستان تموم شد، همه وجودم پر از سرما و ناراحتی بود.

از نظر اطلاعات دقیق آن روزگار خیلی خوبه. من قلم فصیح رو دوست دارم. روحشون شاد

داستان جذاب و متن سلیس بود بااینکه من در جنوب نبودم ولی باوصف نویسنده ازمحیط خیلی به اون زمان آدمها وحتی شکل شهروساختمونها آشناشدم و وتوذهنم ساختم .درموردجنگ وایثار خیلی کتاب نوشته شده ولی اکثراکلیشه ای وشعاری ولی این داستان ازنوع غیرشعاری وقابل قبول بود وپایان فوق العاده وغافلگیر کننده بود

کتاب های اقای فصیح تنها کتاباییه که تونویسندگان ایرانی میتونم تااخربخونم بدون اینکه ازچیزی بتونم ایرادبگیرم.

زمستان ۱۴۰۲عه، زندگی دوباره نقاب از چهره برداشته و روی زمخت و کریه‌اش رو برام به تصویر گذاشته. برای فرار از برزخ زندگیم نگاهی به قفسه کتاب‌هام می‌اندازم، مدتیه که دست و دلم به سمت هیچ کتابی نمیره! چشمم میفته به زمستان ۶۲ که دو سه سالی هست یک گوشه‌ای انتظار می‌کشه، برش میدارم و از شر زندگی بهش پناه می‌برم... . برمی‌گردم به ۴۰ سال قبل، توی خاموشی قدم میذارم به خیابان‌های اهواز، کم‌کم با جلال و دکتر یارناصر آشنا میشم و از تیکه و کنایه‌هاشون به خنده میفتم. دیگه خبری از درد توی سینه‌م نیست، زیاد نمی‌گذره که منم شدم عضو ثابت شب‌نشینی‌های خانه‌ی دکتر. بخشی از خودم رو هربار در تکه‌ای از زندگی شخصیت‌ها پیدا می‌کنم و با خاطراتشون زندگی و با دردهاشون رنج می‌کشم. به خودم که میام میفهمم که ذهنم دست از نشخوار خاطرات و پرسیدن سوال‌های بی‌جواب برداشته! . متوجه میشوم که دشمن از چهل سال پیش تاکنون در پای منبرها؛ همواره «زبون و در حال مرگ» بوده و ج.ا در حال فرود آوردن آخرین ضربه! پای ایدئولوژی و حرکت جهادی و پیشرفت‌های سریع و انقلابی که به داستان باز میشه، زمان گذشته و حال مثل یک دایره بهم پیوند میخوره و گذر زمان رو درهم می‌شکنه... . -«در قدیم برای استخدام متخصص کامپیوتر از او آداب غسل جنابت نمی‌پرسیدند.» -«این یه جنبه‌ی غیرلازمه که خودشون هم بالاخره متوجه میشن.»! . «تنها به دلیل این که یک روسری یک کمی عقب رفت، یا یک برادر جقله گفت که روسری‌اش عقب رفته، نباید حق کار و حیات اجتماعی زن را از او گرفت.»! . آه میکشم، درد میکشم، به مراکز آموزش زبان‌ها و کامپیوترهایی فکر می‌کنم که قرار بود روزی جزو بهترین مراکز نه تنها در خاورمیانه بلکه در آسیا باشن! «اگر بتوانیم شعار ندهیم و با واقعیت‌گرایی کار کنیم، معجزه قرن را به وجود آورده‌ایم.» و دست آخر به فرجام منصور که میرسم؛ بغضم می‌ترکه و میزنم زیر گریه... . کتاب رو زمین می‌گذارم، تنها یک روز گذشته و من همچنان محکومم به زندگی. با این تفاوت که حالا اندکی دردم التیام گرفته یا شاید در مقایسه با داغ دل چهل ساله‌ی مردم زمستان ۶۲ قابل تحمل‌تر به نظر می‌رسه!

چقدر این کتاب قشنگ وتاثیر گذار بود وچقدر قشنگ اون روزهای جنگ رو به تصویر کشیده بود ومن چقدر بااین کتاب گریه کردم فکر میکنم این کتاب باید حتما فیلم بشود

کتاب روایتی تلخ و واقع گرایانه از جنگ و مردمی که در بطن جنگ بودن،کتاب جذاب وتلخه و بسیار خوشخوان و روانه

طاقچه جان لطفا از ایگ نویسنده یه کتاب بی نهایت کن

داستان بسیار عالی بود.توصیه میکنم حتما بخونیدش ما همه با پاکتهای مهر و موم شده ی تقدیر حرکت میکنیم و نمیدانیم چه باید بکنیم و چه بر سرمان می آید.

سلام. من کتاب دل کور ایشون رو خونده بودم و حالا این کتاب. بنظرم آقای فصیح روح بزرگی داشتند و دارند.و در پایان این دو کتاب در عین شعاری نبودن بطور غیرمستقیم خوبی را به. انسان القا و گوشزد میکنند. خوشا به سعادت ایشان و روحشون شاد ضمناً من با مطالعه بیوگرافی ایشون فکر میکنم شخصیت خودشون ترکیبی از جلال آریان و منصور فرجام در این کتاب باشه. حمد و اخلاص و صلواتی نثار روح بزرگ ایشان می کنم

کتابی بسیار شیوا و عالی ، میخکوبتون میکنه پای کتاب ، عالی

"زمستان ۶۲" سومین کتاب با نقش آفرینی جلال آریان خیلی کتاب عجیبی بود ؛ حتی صحبت کردن درباره اش هم برام سخته. داستان همونطور که از اسم کتاب پیداست در یک زمستان زمان جنگ رقم می‌خوره و با آشنایی جلال آرین که حالا میانساله با دکتر منصور فرجام در اهواز آغاز می‌شه. نگاه و روایت متفاوتی از جنگ بود ‌. از زبان کسی که به خیلی از ایدئولوژی ها و ارزش های دوران دفاع مقدس بی اعتناست. انگار که یک روایت بی‌طرف رو می‌‌خونین. و منصور فرجام... شخصیتی که تا مدت‌ها فراموشش نمی‌کنین و تو ذهنتون موندگار می‌شه.

با سلام : داستان بسیار عالی و زیبا تصویر سازی شده ، و نویسنده ، جنگ رو با زاویه جدیدی ترسیم کرده ، برای من که اهل اهوازم تمام کلید واژه های داستان و اماکن قابل درکه و حضور خودم رو تو لحظه لحظات داستان حس میکنم ، پیشنهاد میکنم حتما مطالعه بشه با تشکر از طاقچه

من دیشب تقریبا توی ۵ ساعت کتاب ر تمام کردم، ساعت ۴/۵ صبح بعد اتمام کتاب احساس خفگی میکردم، متن ساده و بسیار سلیس بود. پر از نکات ظریف که فرهنگ ان زمان مردم ایران ر بیان میکرد. چقدر از احترام نویسنده به زنان داخل کتاب لذت بردم. خیلی تاثیر عمیق غم انگیزی در من داشت.

کاش میشد فیلمشو ساخت!

فقط میشه گفت فوق العاده، تصویر سازی،شخصیت پردازی،ازهمه مهمتر واقعی وملموس

کتاب قشنگی بودش. به تلاش های انسان در شرایط سخت زندگی می پردازه هرچند به اون صورت عمیق نه، ولی سعی خودش رو می کنه و گاها هم دیالوگ های زیبایی داره. در کل کتاب قشنگیه.

قشنگ بود

افتضاح.بدترین کتابی که در عمرم خوندم.نویسنده هم یه آدم ضد دین و ضد انقلاب هست. واقعا متاسفم برای جمهوری اسلامی که یه همچین اراجیفی رو اجازه چاپ میده.