نظرات کاربران درباره کتاب آفتاب‌پرست‌ها

ایده ی جذابی داشت داستان از دید یک افتاب پرست روایت میشد که با یک زال زندگی میکرد. زال شغلش رویا فروشی یا به عبارتی گذشته فروشی بود. به آدم هایی که میخواستن گذشته‌شونو دور بریزن و یک نسب پرطمطراق برای خودشون داشته باشن پیش زال میرفتن و پایان غافلگیر کننده ای داشت خوندنش خالی از لطف نیست:)

شما در این کتاب، برای رسیدن به پایان غیرمنتظره و غم انگیز داستان، راه دشواری را در پیش دارید. خیل عظیم اسامی مکان های نا آشنا و نام های طولانی اسپانیایی و پرتغالی و آفریقایی که مدام باید روی شمارشون بزنید تا بفهمید کی هستند،چی هستند یا چجور تلفظ میشوند، سرعت خواندن را کمی کند میکند. همینطور داستان از ابتدا در ابهام آغاز میشود، یکم طول میکشه تا هم دستتون بیاد قضیه چیه و هم به سبک نوشته عادت کنید. البته بگم براتون که اواسط داستان، بالاخره همونجایی هست که میتونید با کتاب ارتباط برقرار کنید و اونو خواندنی توصیف کنید ولی از همون شروع داستان، زیاد انتظار نداشته باشید بتونید باهاش ارتباط برقرار کنید. یه قسمت هایی هم هست تو کتاب که به نظرم بی ربط به داستان اصلیه و اوردنشون تو کتاب تنها تلاشیه برای مبهم تر کردن داستان و بیشتر گیج کردن خواننده، که آخرشم وقتی همه گره های داستان باز میشه، بازم این قسمتا مبهمه و من فایده ی وجودشونو نفهمیدم.(آخه بعضی از ابهاما جذابن و آدم دوست داره همینطور در اونها بمونه ولی این ابهامات حتی جذاب هم نیستند) مثل وقتایی که آفتاب پرست درحال رویا دیدن یا تعریف گذشته ی خود است. دوستان عزیز زیاد به این قسمتا توجه نکنید قرار نیست چیزی از اونا دربیاد، البته به عقیده نویسنده این آفتاب پرست نماد خورخه لوئیس بورخس هست.(من نمیفهمم آخه تو داستانی که کمترین ارتباطی به بورخس نداره چرا باید یه آفتاب پرست بیچاره تجسم بورخس باشه؟😐) خلاصه کلام:کتابی با موضوعی که قابلیت این را دارد شما را با درگیر کردن در خود سرگرم ساخته یا به فکر فرو برد اما متاسفانه خوب نوشته نشده.

موضوع کلی کتاب رو بسیار دوست داشتم ، یعنی ساختن یک گذشته‌ی جدید... جمله‌هایی من رو خیلی به فکر فرو برد و اینکه کلا از داستان هایی لذت میبرم که کاملا واضح نیستند ، باید بخش های مختلف کتاب رو در کنار هم قرار بدی تا متوجه بشی... بنظر من کتاب عالی‌ای بود!!

بیشترشو خوندم ولی چیزی نفهمیدم خیلی مبهم و گنگ بود😑

کارهای اگوآلوسا واقعا ارزش خواندن دارد و همواره با طرحی بدیع به مسائل سیاسی، اجتماعی و اخلاقی می‌پردازد و با وجود ترجمه نه چندان روان مهدی غبرایی به‌نظرم این داستان را باید خواند! "دروغ همه‌جا هست. حتی خود طبیعت هم دروغ می‌گوید. مثلا استتار جز دروغ چیست؟ آفتاب‌پرست خودش را به شکل برگی درمی‌آورد تا پروانه بینوا را فریب دهد. به دروغ به او می‌گوید، نگران نباش، عزیزم، نمی‌بینی برگ سبزی هستم بازیچه نسیم، بعد در ثانیه‌ای زبانش را ۶۲۵ سانت پرتاب می‌کند و می‌خوردش." (ص۱۴۲. آفتاب‌پرست ها)

حیف که این کتاب به دست یک مترجم بد ترجمه شده، خیلی گنگ و سخت خوانه، جمله ها انسجام ندارن، و به یک متن بریده بریده شبیهه تا به یک رمان

بنظر من جالب نبود …