نظرات کاربران درباره کتاب وقتی خورشید خوابید

کتاب ۳۶۴ از کتابخانه همگانی ، داستان خوب و پر کششی بود البته در انتها همه ی معما حل نشد و پایان بندی کتاب می توانست خیلی بهتر از این باشد.

بیشتر یه رمان روانشناختی خیلی ضعیف محسوب میشه تا جنایی. خبری از کند و کاو و کاووش نیست. نویسنده حتی زحمت نداده به خودش که بازجو رو یه کم تکون بده. کلی کار بود که میشد انجام داد اما انجام نشد و یه پایان چرت. من کلی کتاب خوندم اما این یکی واقعا پایانش چرت بود.

تودر تویی از داستان ها یا آدم هایی پر از داستان . شخصیت هایی که به خوبی از پس ماجراهایی که از سر گذرونده بودند دیده می شدند. فضاسازی محیط روستا به اندازه داخل پاسگاه و یا خانه خان نبود اما شخصیت ها به تنهایی آنقدر حرف برای گفتن داشتند که کمتر درگیر فضا میشدم. البته که داستان پر از ناگفته هایی هست که ممکنه هزچندوقت یکبار یادشون بیافتم و ذهنم رو مشغول کنه که خب اگه فلانی نکشته بودش پس اون حرفها چی بود؟ یا عاقبت فلانی پیدا شد یا نه؟

توی این داستان فقط سرهنگ در حال بازجویی از افراد مختلف هستش. میتونست خیلی بهتر این ایده رو عملی کنه ولی فقط در حال بازجویی بود. شاید اگه گشت و گذار بهش اضافه میشد بهتر می شد. در کل کتاب بدی نبود ولی شاید اولاش چیزی ازش متوجه نشید. وسط داستان تازه متوجه اصل داستان بشید

داستان خیلی جذابی داره، من این دوره ی تاریخی رو خیلی دوست دارم تو کتابها بخونم. جناب سرهنگی که برای حل یه پرونده ی بغرنج به روستایی دورافتاده فرستاده میشه. در طول داستان او از افراد مختلفی بازجویی میکنه و خواننده همراه با او سعی میکنه حقیقت رو کشف کنه. البته به آخر کتاب انتقاد دارم. سوال ها و ابهامات خواننده حل نشده باقی ماند

بددد نبود با اینکه تا یه جاهایی خوب پیش رفت، ولی آخرش 😩 شخصیت پردازی ها نسبتا خوب بود.. البته محمدتقی خیلی خوب بود .. ولی خود سرهنگ مختاری اصلا جالب نبود، بخصوص جاهایی که با خودش صحبت میکرد، انگار یه دختربچه داشت با خودش حرف میزد. خود داستان هم که خب ...

ماجرای داستان یک قتل که معمای پیدا کردن قاتل داستان را جذاب و پرکشش کرده است. آدمهایی با نگاهی متفاوت به زندگی و تعاریفی عجیب و جالب از دنیای پیرامونشان. داستان جاهایی مرا به یاد فضای داستانهای بهرام صادقی می انداخت البته نه به شدت استعاره ها و نمادهای بهرام صادقی..

داستان جذاب و مرموزی داره

😦😦