نظرات کاربران درباره کتاب در جبهه غرب خبری نیست

ماجراهای کتاب در زمان جنگ جهانی اول اتفاق می‌افتد. هفت جوان ۱۹ ساله به تشویق معلمشان برای رفتن به جبهه داوطلب می‌شوند تا برای کشورشان آلمان بجنگند. یکی از این جوان‌ها به اسم پل بویمر راوی داستان است. داستان از جایی شروع می‌شود که گروهانشان گرسنه از نبرد برگشته و آشپز بهشان می‌گوید باید صبر کنند تا تمام ۱۵۰ نفر برگردند. در همین لحظه یکی از بچه‌های گروهان با ذوق به آشپز می‌گوید یعنی برای ۱۵۰ نفر نان و غذا پخته؟ و از اینکه قرار است غذای بیشتری گیرش بیاید خوشحال است. در این لحظه می‌فهمیم که نصف گروهان کشته شده. در ادامه پُل ماجراهای جنگ و اتفاقاتی را که برایشان می‌افتد روایت می‌کند. اریش ماریا رمارک، نویسنده‌ی کتاب، تجربه جنگ جهانی اول را داشته و در این کتابی به خوبی توانسته صحنه‌های نبرد و رویدادهای جنگ را توصیف کند. نویسنده بدون حاشیه رفتن و با توصیف‌هایی زنده و جاندار، توحش و پوچی جنگ را در روایتش به تصویر می‌کشد. به همین خاطر کتاب تلخی است و خواندنش آسان نیست. به نظرم شاهکاری ضد جنگ است که آدم آرزو می‌کند کاش سیاست‌مدارها این کتاب را قبل از شروع هر جنگی بخوانند. هرچند تجربه‌ی تاریخی کتاب نشان می‌دهد که این اتفاق نمی‌افتد و در زمان به قدرت رسیدن هیتلر، این کتاب در آلمان ممنوع می‌شود و در کتاب‌سوزی‌ نازی‌ها این کتاب هم سوزانده می‌‌شود.

محتوای کتاب در مورد جنگ هست. جنگ جهانی اول، از قول یک جوان ک مثل بقیه به زور به جبهه اورده شده و باید با کسانی بجنگه ک اصلا نمیدونه چرا و به چه علت؟ توی قسمتی از کتاب میخونیم چرا اصلا باید جنگی راه بیفته؟ و اگه قرار هست راه بیفته، بهتره همون سیاستمدارهایی ک جنگ رو راه انداختن، با هم بجنگن و تلفات هم، از بین اونا باشه، نه مردم عادی ک اصلا میلی به جنگ ندارن و دارن زندگی عادی خودشون رو میکنن. حرف اصلی کتاب اینه ک جنگ چه صدمه و لطمه‌ای به مردم میزنه و اونا و زندگی‌شون رو نابود میکنه اما اونایی ک مسبب این همه بدبختی هستن، فقط به عنوان تماشاچی، نگاه میکنن. کتاب با موضوع جنگ زیاد خوندم اما میشه گفت این کتاب، یکی از بهترین کتابهای ضد جنگ بوده ک تا الان خوندم، چون چهره زشت و نکبتار جنگ رو به خوبی نشون میده. امیدوارم هیچ وقت، هیچ جای دنیا جنگی در نگیره و انسانها در صلح و صفا زندگی کنن، آرزویی ک متاسفانه به خواب و خیال بیشتر شبیه هست تا به واقعیت😔

ماجرا ماجرای پل بومر یک پسر ۱۹ ساله آلمانی و رفقای گروهانشه که بعضی‌هاشون همکلاس مدرسش هستن و به تحریک و تشویق معلمشون وارد جبهه میشن. ابتدای کتاب با پخش غذا شروع میشه و هر نفر چند جیره غذا، میتونه بگیره و با جلو رفتن داستان می‌فهمیم که این جیره‌های اضافی حق کشته‌شدگان گروهانه. یک نکته مهم درمورد آثار جنگ اینه که معمولا آلمانیها رو هیولا و مقصر تمام آشوبها نشون میدن در حالی که قطعا تعداد زیادی از این سربازان مثل سربازان دیگر کشورها با دلایل مختلف اعم از دفاع از کشور و میهن، با اجبار، یا به خاطر شور هیجان وارد این جنگها شدند. دقیقا مانند سربازان دیگر کشورها. پس هیولا به تصویر کشیدن همه‌ی اونها اوج بی انصافیه. عاملان جنگ نه سربازها و مردم عادی که یک عده آدم طماع در راس هر کشورند. اخیرا یک کتابی می‌خوندم به اسم «خانواده تیبو» و این کتاب چقدر زیبا نشون می‌داد که جنگ به خاطر زیاده‌خواهی‌های سران کشورها در می‌گیره و جنگ برای مردم عادی همیشه یک بازی دو سر باخته. چه جوانانی که به خاطر این بازی پوچ قدرت، زیر خاک رفتند. چه جوانانی که ماندند اما هیچ فرقی با جوانان زیر خاک رفته نداشتند. چه آرزوهایی که برباد رفت! چه خانواده‌هایی که داغدار شدند! چه آینده‌های درخشانی که تباه شد! راستی که جوانان جنگ نسل سوخته‌اند. نسلی که جنگ رو دیدند چه آسیبهایی که بر روح و تنشون خورد! کسی که جنگ، مردن هر روزه آدمها، لت و پار شدن همرزماش از بین رفتن زمینها، نداشتن امنیت جانی رو دیده و چشیده حتی در دوران صلح هم نمی‌تونه همون آدم سابق بشه. کسانی که قبل از جنگ یک زندگی برای خودشون ساختن شاید، شاید بتونند دوباره به همون زندگی برگردن اما نوجوانانی که قبل از مشغول درس بودند در دوران صلح چه کار می‌تونند بکنند؟ کسی که با صدای تیر و تفنگ و خمپاره به خواب میره، کسی که هر لحظه ممکنه بمیره، کسی که پوچی زندگی رو به چشم دیده آیا می‌تونه دوباره سر کلاس درس بشینه و مزخرفات مدرسه رو تحمل کنه؟ جوانان جنگ نه تنها با مردن که حتی با زنده موندن هم، نابود میشن. و این کتاب چقدر زیبا همه‌ی اینها رو نشون داده. در برنامه‌های کتاب‌خوانی دو ترجمه از این کتاب موجوده، یکی از آقای سیروس تاجبخش و دیگری همین ترجمه از آقای جولایی، من هر دو ترجمه رو بررسی کردم، هر دو روان و بسیار عالی ترجمه شدند. اگر به کتاب‌های ضد جنگ علاقه دارید، جزو بهترین‌هاست.

چقدر خوبه مترجمی کتاب را ترجمه کند که خود سالها در زمینه‌ی کتاب فکر کرده و تعمق داشته است، داستان چگونگی ترجمه‌ی کتاب بسیار مهم و دلنشین است و قطعا در فهم کتاب مؤثر خواهد بود چون با روح و جان خود این اثر را درک کرده و به ترجمه پرداخته است، سپاسگزارم از ایشان

این کتاب یکی از بهترین کتاب‌هایی بوده که تا به حال خوندم. در ابتدا متن کمی خسته کننده است چون تنها از جزییات و اتفاقات ساده صحبت میشه به طوری که خواننده باورش میشه جنگ واقعا چیز راحتیه! هرچی متن جلوتر میره حقیقت ترسناک و هولناک جنگ بیشتر مشخص میشه، از احساسات پوچی که به افراد دست میده، از اینکه انسان‌ها چقدر می‌تونن ترسناک بشن و از اینکه چه بلایی سر جهان اومده و خواهد اومد. متن کمتر به حقایق تاریخی زمان جنگ جهانی اول اشاره می‌کنه منتها فضای خوبی از اون دوران رو توصیف می‌کنه که باعث میشه اشخاص حس کنن دقیقا در اون مکان و اون زمان هستن. اواخر کتاب به قدری غمگین و ناراحت کننده میشه که حتی ممکنه آدم اشک بریزه! و همچنین کتابیه که تا مدت‌ها فراموش نخواهید کرد چون به شدت تاثیر گذار و تکون دهنده است.

داستان کتاب یه جور سرگذشت‌نامه از یک سرباز آلمانی در جنگ جهانی اوله. از سختی‌های دوران جنگ میگه و زشتی و نکبت خود جنگ صحبت می‌کنه. اینکه دو دسته سرباز هم رو تیکه پاره می‌کنن چون یه سری کاغذها امضاء شده و... این رمان رو میشه در دستهٔ ادبیات ضد جنگ قرار داد. نکته جالب این داستان اینه که از زاویه دید یک سرباز آلمانی روایت میشه. همیشه وقتی اسم جنگ‌های جهانی میاد همه آلمان رو مقصر اصلی می‌دونن و خب حقیقت هم همینه. اما آشنا شدن با نوع نگاه خود نظامیان آلمانی هم جالبه. خصوصا اینکه این سرباز دل خوشی هم از جنگ نداره. ترجمهٔ کتاب خوب نیست. انگار از روی ترجمهٔ انگلیسی به فارسی ترجمه شده نه از زبان اصلی. و انگار ترجمه مستقیم از آلمانی به فارسی ازین کتاب موجود نیست. متاسفانه چند جای کار به شکل بسیار ناشیانه‌ای سانسور شده و این توی ذوق خواننده می‌زنه. مشخص نیست مسئولیت این سانسور‌ها به عهدهٔ ناشره یا عزیزان سایت طاقچه! اشتباهات املائی و نگارشی چندین جای کار دیده میشه که کاش به این مورد لااقل رسیدگی بشه. از حیث داستانی کار خوبیه اما اگه نسخه و ترجمهٔ بهتری پیدا کردید اونو مطالعه کنید.

در بین تمام کتاب‌هایی که با موضوع جنگ نوشته شده است بدون تردید کتاب در غرب خبری نیست یکی از بهترین‌هاست. کتابی که به پس از مطالعه احتمالا جزء فراموش‌نشدنی‌ترین کتاب‌هایی خواهد بود که خوانده‌اید. لازم است اشاره کنیم که بر اساس این رمان دو فیلم نیز ساخته شده است. کتاب صحنه‌های جنگ را آنقدر ملموس و واقعی توصیف کرده که در تمام لحظات خواندن، خواننده را نیز درگیر می‌کند. مهم‌ترین جنبه کتاب نیز ضد جنگ بودن آن است، جنگی که آدم‌های بی‌گناه را به جان هم می‌اندازد، جنگی که حتی اگر از آن جان سالم به در ببرید، زخم‌های روحی ناشی از آن هیچوقت خوب نمی‌شوند. هیچ‌کس پس از جنگ دیگر آن آدم سابق نمی‌شود. شخصیت‌های کتاب نیز دقیقاً این مسائل را از سر می‌گذرانند. آن‌ها با اینکه جوان هستند اما هیچ ایده‌ای برای زندگی در زمان صلح ندارند. جنگ همه‌چیز را برایشان تغییر داده و برخی از آن‌ها با خود می‌گویند حتی اگر جنگ تمام شود همچنان به خدمت نظامی ادامه می‌دهند. چون اکنون هویت آن‌ها با جنگ و نظامی‌گری تعریف می‌شود. به طور کلی نیز، این رمان نشان می‌دهد که چگونه از نوجوان‌هایی که از شور و ذوق جوانی و امید به زندگی در مسیر عرق به وطن و ملیت استفاده می‌شود. از ارزش‌هایی که در طول این جنگ دست‌خوش تغییر می‌شود؛ از کتاب‌هایی که به اسلحه تبدیل می‌شود. از ایمان‌ و باورهایی که در طول این جنگ محو و نابود می‌شود. از جوانانی که به سن بیست نرسیده پیر و فرسوده می‌شوند. از بی‌ارزشی جان انسان‌ها در قبال آن‌چه فرهنگ و زبان و تمدن و ملیت نام نهاده شده حال آن‌که همه‌ی این‌ها ابزاری گران‌قدر در دست سرمایه‌داران و جنگ‌طلبان جهانی است سخن می‌گوید. در غرب خبری نیست رمانی است در به چالش کشیدن آن‌چه ارزش انسانی نام‌گذاری شده است. از آن‌چه که جنگ می‌تواند تمامی این ارزش‌ها را زشت و ناپسند کند، که آن‌چه باقی می‌ماند چیزی نیست جز کوفتگی و خستگی جان‌های به‌درمانده از کشت و کشتار. از رنج و فقری که بعد جنگ نصیب جامعه انسانی می‌شود. از سرخوردگی و یأس حاصل از هر آرمان و ایدئولوژی که زندگی جوانان را تباه می‌کند. که آن‌چه در این میان صرفاً به‌چشم می‌آید خون هزاران انسان بی‌گناهی است که به پای ایدئولوژی و قدرت‌طلبی جنگ‌طلبان ریخته شده است. همان‌طور که اشاره شد، داستان کتاب درباره جوانانی آلمانی است که در جنگ جهانی اول شرکت کرده‌اند. جنگی که پس از اتمام آن، آلمان را مجبور کردند خلع سلاح شود و به متفقین خسارت پرداخت کند. اما در کتاب می‌بینیم هزینه‌هایی که آلمان در این جنگ متحمل شد بسیار فراتر از این‌هاست.🧡❤️

داستان توصیفات و صحنه پردازی خیلی خوبی داشت. کاملا وجهه سرد و خشن و تاریک جنگ رو نشون داده بود. احساسات رو به خوبی منتقل کرده بود و واقعا شاهکاری در زمینه ضد جنگ هست. قطعا خوندنش رو تجربه کنید 👌

من کتاب کاغذیش رو سالها پیش خونده بودم فوق العاده لذت بردم خیلی عالی

داستانی بسیارعالی. سرشار از مرگ، زندگی، امید،ناامیدی، نور و تاریکی

روایتِ چهره واقعیِ جنگ از زبان یک سربازِ جوان آلمانی و بسیار تکان دهنده.

پل ، نوجوان کم و سن و سالی که به تشویق معلم مدرسه اش به امید افتخارآفرینی برای آلمان راهی جبهه های غربی در جنگ جهانی اول می شود. روایت جذاب ، پرکشش و صد البته دردناکِ(!) پل از رویارویی خودش و دوستانش با اولین جنگ صنعتی خونین جهان و خسارات روحی و جسمی که این جنگ به چند نسل جوان اروپایی وارد کرد، تا مدت ها ذهنتان را درگیر می کند. چرا این جنگ شروع شد؟ به خاطر خونخواهی یک ولیعهد؟ به طمع کشورگشایی؟ به هدف فروپاشی امپراتوری های عظیم آن روز؟ به خاطر منافع قدرتمندان؟ خلاصه که کتاب خوبی برای شروع مطالعه درباره جنگ بزرگ است :) (تفنگت را زمین بگذار دالتون ترامبو هم پیشنهاد می شه)

در جبهه غرب خبری نیست نوشته ی اریش ماریا رمارک واقعا تصویر زیبایی از جنگ رو به ما نشون میده.این کتاب تصویر واقعی از مردان جوانیه که به اغوش خانواده و مدرسه برمیگردن ولی سایه هولناک جنگ و شکستهاشون و تغییراتی که تو خلق و خوشون و طبیعت شون ایجاد کرده ولشون نمیکنه.این کتاب نگاهی واقع بینانه به ما از جنگ میده. و در کل به کسانی که به رمان ها و فیلم های جنگی علاقه دارن توصیه میشه.واقعا خوندن این کتاب حس خوبی به ادم میده.

چند خط این ترجمه رو با ترجمه ی سیروس تاجبخش مقایسه کردم ، اون یکی بنظر خیلی روان تر می رسه

فوق العاده، کتابی بسیارعالی ازوقایع جنگ، آنقدر درست وجالب توصیف کرده که میتوان همزاد پنداری کرد، برای کسانی مثل من که این تجربه را دارم خیلی دلنشین بود، خاطرات من هم تداعی شد، هرچی ازعالی بودن کتاب بگم کم گفتم، بایادآوری بعضی ازوقایع گریه کردم ،بخوانید، کتاب نیاز به ویرایش هم دارد.