نظرات کاربران درباره کتاب کالیگولا

(۳-۷-[۱۵]) آلبرکامو توو این نمایشنامه هم به مفهوم "بیهودگی" پرداخته، کالیگولا شخصیتی تاریخی که با نگاهی تمسخرآمیز، در پی تحقیر زندگی و همه ی ارزش هاییه که دیگران دنبالشن، اون با آگاهی از مرگ در پی ناممکن ها میره ...

ممکن است که من منکر چیزی باشم ، ولی لزومی نمی بینم که آن را به لجن بکشم یا حق اعتقادی به آن را از دیگران سلب کنم . .... از متن کتاب. کالیگولا نام امپراتور روم است که بعد از مرگ خواهرش دروسیلا (که معشوقه اش هم بود)، به پوچی و بی معنی بودن زندگی میرسد و میخواهد با کشتن مردم آن ها را با واقعیت مرگ آشنا کند . . اهل نمایشنامه خوندن نیستم اما جدیدا علاقه مند شدم . تصورم از کتاب قبل از خوندنش این بود که یه اثر معمولیه فکر میکردم بهترین نوشته ی آلبرکامو بیگانه بود که خوندم . اما همون پرده ی اول نمایشنامه نظرمو به کل عوض کرد . شخصیت کالیگولا رو خیلی دوست داشتم حرفایی میزد که از نظر مردم و درباریان دیوانگی بود اما به دید من حقیقت محض ! شاید کامو خواسته با این شیوه ی روایت اذهان رو بیدار کنه ، و با نوع دیگه ای از بیان آگاه سازی انجام بده . دید هر یک از ما به مرگ چیست ؟ انگار واقعیتی وجود داره که دید و عقیده آدم ها به مرگ برگرفته از شیوه ی زندگی اون هاست . ولی مرگ اطرافیان چی؟ یه بخشی از همون اوایل نمایشنامه به جمله ی ((طبیعت خودش کار ها را رو به راه می کند. )) میرسیم .به نظر میرسه کامو از اون چیزی که مرگ رو برای ما طبیعی کرده ناراضیه و باور داره باید دیدمون رو به مرگ تغییر بدیم . جالبه که با این همه ظلم و فسادی که کالیگولا کرده ، کامو اون رو مستبد نمیدونه و درجایی از کتاب میگه : ((مستبد کسی‌است که ملت‌ها را فدای عقایدش یا جاه‌طلبی‌اش می‌کند )) . کتاب در چهار پرده نوشته شده و اساس تاریخی کاملی نداره یا به قول منتقدین برداشت ِ نویسنده از این واقعه ی تاریخی هست . . اگر مثل من فکر میکنین بهترین اثر کامو ، بیگانه هست این کتاب رو بخونین تا با یه شاهکار دیگه آشنا شید . در ضمن کتاب کوتاهه و روان هست .

نمایشنامه خیلی خوبی بود،فکر نمی کنم کسی به خوبی کامو بتونه احساس پوچی و تنهایی رو به تصویر بکشه. نکات و جملات خیلی خوبی هم در کتاب بود.

کتاب فوق‌العاده جذابه و نکات اخلاقی و اجتماعی بسیار زیبایی داره اما ترجمه بد و ویراستاری افتضاح باعث شده متن کتاب اصلا روان و جذاب نباشه. اگه میخواین کتاب رو بخونین حتما ترجمه دیگه‌ای رو پیدا کنید و بخونین.

کالیگولا به دنبال ماه است ماه چیست؟ بینهایت بعد از از دست دادن معشوقه خود کالیگولا با وجود ستم هایی که میکنه سعی داره به مردم گوشزد کنه این زندگی پوچ و پایان پذیره به دنبال ماه باشید(بینهایت) برای همین کامو اون رو مستبد نمیدونه درواقع میتوان کالیگولا رو ناجی دونست

کالیگولا بعنوان یک نمایشنامه واقعا فوق العاده اس، اگه با تأمل بخونیدش قطعا عاشق داستانش میشید

تو شوک بعد از خوندنش به سر می‌برم.

کامو به خوبی می‌تونه پوچی رو در انسان به نمایش بذاره و شاید برای خیلی‌ها جذاب یا قابل فهم نباشه اما عمیقا شخصیت‌ها در ذهن باقی میمونن. کالیگولا در مورد امپراطوریه که بعد از مرگ خواهرش دچار پوچی و بی‌معنایی در زندگی شده. حرف‌های عجیب میزنه و از نگاه دیگران دیوانه شده. کالیگولا خودش رو قادر مطلق می‌دونه، برای اینکه دست بر هر کاری بزنه،به راحتی آدم می‌کشه، به اوضاع مردم اهمیتی نمیده و مخالفان رو از سر راهش برمیداره. فکر می‌کنم اگر کتاب بیگانه، کالیگولا و افسانه سیزیف با هم خونده بشن اندیشه‌ی اصلی کامو هم قابل درک‌تر باشه.

درگیری اگزیستانسیال در پوستین روایتی معرکه.

بسیار خوب و عمیق بود لذت بردم ترجمه هم خوب و تمیز. تنها به ویراستاری و توجه خیلی کم به فرمت نوشتاری میتونم خُرده بگیرم که امیدوارم تصحیح بشه

بهترین نمایشنامه کامو بی شک همینه. من دادگسترها، سو تفاهم و شهربندان رو هم خوندم ولی این از همشون بهتره.

اولین اثری بود که از "البر‌کامو" مطالعه کردم و عالی بود. فکر نمیکردم یک نمایشنامه انقدر بتونه برام جذاب باشه.

وقتی قراره به عمق پوچی و تهی شدن پی ببری بی شک آثار آلبرکامو جز گزینه های اول برای مطالعه هست...دقیق مثل همین نمایشنامه ارزشهایی که به راحتی دستخوش تغییر میشن و افراد برای حفظ منافع همراهی میکنن...🍂

یکی از بدترین ترجمه ها در کتاب های طاقچه است واقعا باید توی ترجمه تجدید نظر بشود.

به عنوان یک نمایشنامه بسیار مجذوب کننده است.

چه داستان غریبی،چقدر روم قدیم امپراطوران دیوانه زیاد داشته،و چقدر مردم در همه ی برهه ها و زمانها مراعات و اطاعت کورکورانه از یک مشت جانی روانی و بیمار رو میکنن.تا بوده همین بوده.و چه ۲۰۰۰ سال پیش چه الان دنیا دست یک سری جانی و آدمکش و جلاد شیطان صفت افتاده و شیره ی جون مردمان برده در دنیا رو میمکند و کسی جیکش در نمیاد!! متاسفم برای بزدلی مردم دنیا نسبت به شیطان صفتان .

کتاب خوبی بود من تا بحال نمایشنامه نخونده بودم بخاطر همین زیاد نتونستم ارتباط بگیرم با کتاب یه نکته دیگه ویرایشر به شدت بد کتاب و اشتباه تایپی بود که به تجربه کلی لطمه وارد کرده بود

بی‌نظیر! تنها وصفی که میشه براش به کار برد. این کتاب، نمایشنامه ترین نمایشنامه ایه که خوندم! اگه با خودتون تصورش کنید، تمام اداها و کارای نمایشی کالیگولا و تیکه هایی که بهم میندازن روی صحنه تئاتر محشر به پا می کنه! همونطور که اشاره کردم، تیکه انداختن ها و کلا طنز این کار چیزیه که اونو واقعا متمایز می‌کنه. در عین حال پر از مفاهیم فلسفی و بنیادیه که میتونه ذهنتون تا مدت ها درگیر کنه. آیا کالیگولا حق داشت؟ نداشت؟ چرا نداشت؟ اگه من بودم، میتونستم تسکینش بدم؟ من واقعا ازین کتاب لذت بردم و باهاش خندیدم و به فکر فرو رفتم. شخصیت پردازی کامو و فضایی که درست کرده بدون اغراق عالیه. امیدوارم از خوندنش لذت ببرید✌️

احساس خشم خفگی پوچی و همزادپنداری

چطور ممکنه مترجمی تا این اندازه در کارش دچار خطا بشه و اصلاح نشده کتاب رو منتشر کنه؟ واقعا مطالعه این ترجمه از کالیگولا ظلمی بود که در حق خودم کردم.

تجربه خوندن نمایشنامه در یک جمع با این اثر برام اتفاق افتاد و از خوندنش لذت بردم.

با ترجمه و ویراستاری اش خیلی مشکل داشتم انقدر بد ادیت زده بودن نمیفهمیدی شخصیت ها داره عوض میشه یا نه! و بعضی جاهاش رو نمیفهمیدم به واسطه ترجمه بد... اما در مورد داستان انقدری که میگفتن عالیه نه نبود و من فکر میکردم خیلی کامل تر و قشنگ تر بهش پرداخته شده باشه. اما به عمق این کار و عقیده کامو نمیتونم خرده بگیرم که بی نظیر منظور رو رسونده بود. پایانش خیلی مضحک تموم شد میتونست توصیف های بهتری در باب زمان و مدل کشتنش به تصویر بکشه و دراماتیک تر تموم بشه. اما در مورد شخصیت ها ،خوب صحبت شده بود و خوب نهادینه شده بود برام. و پی نوشت ماه رو خیلی دیر زده بودن منظور چیه و گیج کننده بود حداقل برای من. با وجود اینکه کم بود خیلی طول کشید بخونمش؛ پس نمره ام ۴ از ۱۰

کتاب نود و سوم

برای یکبار خواندن بد نیست، ولی متعجبم از دوستانی که این نمایشنامه رو با بیگانه مقایسه میکنن و میگن که در حد اون، خوبه.... به نظرم در سطح خیلی پایین تری قرار داره از جهات مختلف

کتاب کالیگولا اولین نمایش‌نامه‌ی نویسنده برنده جایزه نوبل ادبیات، آلبر کامو است که در آن به مسئله پوچی می‌پردازد. نمایش‌نامه‌ای که تماماً متکی بر اسناد تاریخی و زندگی امپراتور روم، کالیگولا استکامو سه‌گانه‌ای به نام پوچی دارد که شامل کتاب‌های: بیگانه، کالیگولا و اسطوره سیزیف می‌شود. در کتاب‌های بیگانه و کالیگولا، ما شاهد «تجربه احساس پوچی» به واسطه شخصیت‌های داستان هستیم. در حالی که در کتاب اسطوره سیزیف کامو نه به تجربه پوچی، بلکه به «مفهوم پوچی» می‌پردازد و به شکل یک پژوهش، موضوع پوچی را روشن می‌کند. بنابراین خواندن این سه کتاب در کنار هم به درک بهتر فلسفه آلبر کامو کمک می‌کند.شخصیت اصلی نمایش‌نامه حاضر، امپراتور جوان کایوس کالیگولا است. کسی که شروع سلطنتش بر روم با آسودگی و فرزانگی همراه بود اما وقتی مرگ خواهرش – دروسیلا – را دید به چیزی پی برد که او را دگرگون کرد. کالیگولا به آگاهی از مرگ، خود مرگ و هستی مرگ پی برد. امپراتور پس از این حادثه از کاخ می‌گریزد و تا چند روز هیچ‌کس از او خبری نمی‌یابد. او هنگامی که به کاخ بازمی‌گردد آدمی متفاوت است که تاریخ از او به عنوان فردی نیمه دیوانه یاد می‌کند.به طور کلی، کتاب کالیگولا یکی از مهم‌ترین کتاب‌ها برای درک فلسفه آلبر کامو است. اما باید دقت کنیم که دچار اشتباه نشویم چراکه اقدامات شخص امپراتور تاکید بر یک عصیان پوچ دارد و دیدگاه‌های نویسنده را باید از زبان مخالفان کالیگولا شنید. از زبان آدم‌هایی که زندگی کردن و خوشبخت بودن را ارج می‌نهند.✨🍂

کتاب یه جوری بود انگار که صحنه تئاتر بازنویسی شده بود . جذابیت خاصی نداشت.