نظرات کاربران درباره کتاب زندگی زندگی

سایه‌ای میان انبوه سایه‌هایم از آنان که به یک‌بار آب‌های زمین را سر کشیدند وُ عطش‌شان اما هنوز پابرجا ست. از آنان که به سان ارواح باز می‌گردند و رؤیای زنده‌گان را می‌آشوبند تا آب زندگی را بر گذرگاه سنگی‌شان بچشند. به سان نخستین قایق از اعماق اقیانوس، هم‌چون کوزه‌ای دفن شده که سر از خاک بر آوَرَد به شمارش پله‌ها خواهم ایستاد تا آن‌که ازشان بالا رَوَم، تا آن‌جا که سایه‌ی زنده‌ات، مرا به انتظار نشسته باشد. تا آن‌که مرا بیابد. اگر این دروغ نباشد و داستانی عاشقانه باشد چه؟ اگر این چهره نباشد، صورتکی سفالین باشد که از زیر زمین به هر کدام‌مان چشم می‌دوزد، با چشمانی گچین و بی اشک چه؟