نظرات کاربران درباره کتاب باران بمبئی

به هرکس که می نگرم در شکایت است ، درحیرتم که لذت دنیا به کـــام کیست؟!

آنچه بیش از همه در کل کتاب به چشم می آمد، آشنایی نویسنده با فرهنگ و دین و اساطیر هند است که مخصوصا در اوایل کتاب در قالب اسامی فراوان به آن پرداخته می شود، و دوم مهارت نویسنده در شرح روایی اتفاقات و داستانها و خاطرات است. جدا از این دو نکته که شاید انسان را به بازدید از هند ترغیب کند و تحسین خواننده را نسبت به قلم نویسنده برانگیزد، به نظرم داستانها بیش از اینکه روایتهایی جالب باشند، شبیه به شکل تفصیلی خاطرات بودند که جایی بین شرح سفرنامه و روایتی خیال انگیز از تجربه های شخصی قرار می گیرند. بنابراین، چندان به آنها به شکل داستان کوتاه نگاه نمی کنم و پرداختن به جزئیات فراوان و عرضه نامها را کمی خسته کننده می دیدم. به نظرم به شکلی هنرمندانه تر میشد بین جنبه واقعی داستانها هم ارتباط معنایی برقرار کرد و تنها در فضای مبهم و رازآلود زندگی در هند قدم برنداشت، گرچه چنین برداشتی بسیار سلیقه ای است

از بهترین کتاب هایی که خواندم

اوایل این کتاب احساس کردم میتونم آیین های هندو رو در قالب داستانی جذاب درک کنم اما با خوندن صفحات ذهنم بیشتر از قبل گمراه شد مخصوصا در قسمت خاویر ها و ورود سارا، و اینکه چرا نویسنده گریزی داشت به بوف کور و صادق هدایت و پرداختن چند صفحه به این نویسنده، شاید من سطحی نگر دارم نظر میدم اما خیلی مشتاقم که با نویسنده این کتاب گفتمانی داشتیم در مورد هدفش از نوشتن این کتاب رمز آلود