نظرات کاربران درباره کتاب خانه لهستانی ها

کتاب ۲۵۵ از کتابخانه همگانی، حتما تا حالا از نزدیک یا در فیلم ها ، خانه ای قدیمی رو دیدید که یه حیاط بزرگ وسط و دور تا دورش اتاق های بزرگ و کوچک قرار گرفته، محل دستشویی هم کنج حیاط است و عمومی و البته بدون حمام!! افرادی که در این خانه های بزرگ کنار هم زندگی می کنند یک ویژگی مشترک دارند : فقر . این کتاب هم داستان یکی از این خانه ها و مستاجرانش را روایت می کند. کتاب خوبی بود.

یه کتاب ساده و روان، برای زمان هایی که میخواین کتاب بخونین و ذهنتون رها بشه در داستان. حال و هوای قدیمی و توصیف خونه هایی که الان برای ما خاطره شدن، لذت بخشه. اگه خاطره باز هستید و اهل نوستالژی، این کتاب انتخاب خوبیه.

خندید.از آن خنده های غصه دار.((چرا همه چیِ ما این ریختیه سهراب؟…)) . . . برای من‌ی که عاشق سبک و حال و هوای خونه های قدیمی ایرانی با اون حوضچه های آبی کمرنگش و درختای سیب و نارنج توی حیاطش هستم تجربه خوبی بود✨ ولی خب قلم نویسنده بنظرم آنچنان قوی و خاص نبود و پایانش هم یه جوری بود!بنظرم نویسنده میخواست پایانش رو مثلا غیر قابل پیشبینی کنه ولی بنظر من زیادی هندی شده بود دیگه🤷🏼‍♂️ دنبال هیجان خاصی نباشید فقط با روزمرگی های سهراب همراه باشید تا لذت کافی رو ببرید:)

رمان بدی نیست ولی فوق العاده هم نیست..نسبتا رمان آرومیه و بعضی قسمتاش هم کند پیش میره.. در کل خوبه

خانه لهستانی ها یه رمان نسبتا خوب از خانم شیرمحمدی که یه فضای آروم و نسبتا جذابی رو توی کتابش تصویر کرده و البته که داستانش هم خسته کننده نیست. دنبال یه اثر فوق العاده توی این کتاب نباشین و به چشم یه رمان ساده برای تفریح و لذت بردن بهش نگاه کنین.

یه رمان آروم و در عین حال زیبا. ولی خب خیلی ساده بود و اتفاق خیلی خاصی در طول داستان نیفتاد مثلا(امکان اسپویل) اونجا که شخصیت اصلی اون نامه رو به جای دور انداختن تو خونه قایم کرد توقع میرفت یه اتفاقی بیفته مثلا یکی نامه رو پیدا کنه و ... ولی نویسنده خیلی ساده از کنار این موضوع گذشت.

قبل از انقلاب محتوای فقر زیستن کنار همدیگه از ساده نویسیش لذت بردم روان و جالب بود پیشنهاد میدم

این کتاب در واقع داستان نداره ولی قصه داره، قصه یه جمعی از آدمهای معمولی که به واسطه یک عمارت و بیشتر از اون یه گذشته و یه فرهنگ به هم متصلند. نصر بسیار روان در کنار نبود هرگونه آشنازدایی تجربه خواندنی بی دغدغه و آرام رو به خواننده میده. فقط تو پایان یه غافلگیری کوچک ولی خام داره. از طرفی هم انگار برای ساخت یه فیلم نوشته شده. از این فیلمای نرم و لطیف و بدون حادثه.

داستان به آرامی پیش میره و با وجود زیاد بودن شخصیت‌ها گیج کننده نیست همچنین دیدگاه راوی داستان به عنوان یک پسر کم سن هم جالب هست

یک خونه ی قدیمی با اتاقک هایی برای زندگی با کلی همسایه که هر کدوم مشکلاتی برای خودشون داشتند.راوی داستان یک پسر باهوش و زبله که خوب بلده به موقع چی بگه و چه عکس و العملی داشته باشه.داستان جذابه گاهی طنزه و خنده دار گاهی هم غمگین و گاهی هم مجهول.فراز و فرود خوبی داشت و خسته کننده نبود.من از خوندنش لذت بردم.فقط مشکل این بود غلط املایی داشت پایانشم خیلی عجیب بود. خلاصه که شجاع باشید ولی نه مثل امیر جلال

داستان خوب و جذابیه و نویسنده قلم خوب و روون داره به کسانی که داستان های آروم و یه فضای نوستالژی دوست دارن پیشنهاد میکنم فقط به نظرم پایانش خیلی سریع بود و باید بیشتر بهش پرداخته میشد

بنا بر نظرات انتظار یک رمان خوب رو داشتم؛ اما انتظارم برآورده نشد. متنش روان بود و خوشحالم که خیلی طولانی نبود وگرنه نمی‌تونستم تا انتها بخونمش. داستان ساده و نسبتا شیرینی داره ولی پر از ایراده. شخصیت‌پردازی سطحی و ضعیفی داره. همه‌ی شخصیت‌ها _که تعدادشون کم هم نیست_ در حد تیپ باقی مونده‌ن. حتا راوی داستان که یه پسر ده‌ساله است، پر از تناقض‌های کوچیکیه که شاید خیلی به چشم نیاد؛ اما در مجموع به داستان آسیب زده. فضاسازی داستان طوری نبود که من رو به اون برهه‌ی زمانی ببره. اطلاعات خاصی درباره‌ی لهستانی‌ها نداده بود؛ در حد یک‌سری اطلاعات کوچیک که با چندتا سرچ میشه به‌راحتی به‌دست آوردشون. روند داستان در ابتدا آروم بود؛ ولی در یک‌سوم انتهایی کتاب همه‌چیز سرعت گرفت و درنهایت خیلی زود و کمی بی‌هوا داستان به پایان رسید. پایان‌بندیش هم به‌نظرم مسخره و بی‌معنی بود. فصل‌بندی هم نداره که آزارم داد؛ چون پرش‌های زمانی داشت یا تغییر فضا. و... . در کل کتابی نیست که به کسی پیشنهادش بدم. داستان‌های خیلی بهتری از این دست هست. مثل «همسایه‌ها»ی احمد محمود. پ.ن یک: می‌دونم نویسنده‌ی محترم این نظر رو نمی‌بینه؛ اما از اونجایی که مرجع خیلی‌ها برای نوشتن درست واژه‌ها، کتاب‌ها هستن، لازم می‌دونم بگم «زجه و ناله» اشتباهه و درستش «ضجه» است. زجه = زن زائو ضجه = زاری، شیون پ.ن دو: لطفا نظرم رو هم پاک نکنید. با یه نظر منفی من چیزی از نشر چشمه کم نمی‌شه. :/ (23)

خانه ی لهستانی ها کتابی ساده و شیرین که از زبان سهراب کودکی ۱۰ساله ماجراهای چند خانواده دریک خانه ی قدیمی روایت میشه. ساده و صمیمی و در عین حال جذاب:))) از دستش ندین😊

کتاب روون، صمیمی و جذابیه. برای لحظاتی هم که شده آدم رو از دنیا جدا میکنه؛ اما داستان قوی ای نداره و بیشتر حالت اینو داره که یک بچه خاطراتشو نوشته از اتفاقات دور و برش. خوندنش خالی از لطف نیست.

چقدر دوستش داشتم 😍😍😍

داستان روند آرومی داره و حال و هواش قدیمیه برای زمانی خوبه که دنبال ی داستان ساده میگردین و کتابی برای خوندن ندارید ...

کتاب روونی بود ولی اخرش ادم به این نتیجه می رسید که :خب که چی ؟

داستان روان و جذاب است ،خواننده را تا آخر با خود همراه می کند تا به کمک سهراب اهالی خانه لهستانی ها را بهتر بشناسی با آنها به اندازه خواندن رمان در خانه لهستانی ها زندگی کنی

چقدر بد تموم شد☹️

واقعا دوستش داشتم😍خاله پری خیلی مشتی بود😂برای منی که درمورد اردوگاه های کار اجباری کره شمالی و شوروی و آلمان خونده بودم کتاب جذابی بود و کیف کردم.

روزمرگی آدم ها

خوب بود

نیمه اول داستان بشدت کُند پیش میره اما نیمه پایانی با کلی ماجرا و عجله سرهم بندی میشه! ولی در کل بد نبود.

کتاب درباره اتفاقات مربوط به خانواده های درون یک عمارت که در گذشته متعلق به افراد لهستانی بوده هست و داستان شیرین و خواندنی داره و خوندنش حس خوبی میده. پیشنهاد میکنم بخونید 👌

داستان یه خونه ی بزرگ و آدمایی که داخلش زندگی می کنن، حول محور فقر. اونقدر تلخ و دردناک نیست که اذیت کنه و روایت دلچسبی داره. کتاب رو به کسانی که از خوندن قصه لذت می برن، توصیه می کنم وگرنه شاید خوندنش نکته ی خاصی برای آدم نداشته باشه. دوستان در مورد پایان داستان هم گفته بودن که به نظرم پایان خوبی داشت.

کتاب بی نظیر و فوق العادہ بود ❤❤❤❤❤❤

◀️ از لحاظ داستان: داستان درباره زنانی است که در خانه‌ای قدیمی که قبلاً محل سکونت لهستانی‌ها بوده است زندگی می‌کند هرکدام از زن‌ها و خانواده‌ها مشکلات خاص خودشان را دارند و تمام داستان از زبان پسر بچه‌ای در همان خانه بیان می‌شود ◀️ از نظر جذابیت: داستان خانه لهستانی‌ها جذاب است چرا چون که شما می‌توانید خنده گریه ناراحتی خوشحالی و گاهی حتی ترس را با هم تجربه کنید با تشکر

داستان قشنگی دارد خانه ی لهستانی ها. شخصیت پردازی خوب است . از آنجا که داستان در یک خانه با ساکنین مختلفش روایت می شود ما با داستانی خرده روایی مواجه ایم که در آن قصه ی چندتا از همسایه ها را از زبان پسربچه ای می شنویم که در آن خانه همراه مادرش زندگی می کند. اما زبان راوی گاها نسبت به سنش پر طمطراق است. شخصیت پری و مادام را در این قصه بیشتر از همه دوست داشتم

دوستش داشتم.

چیز خاصی نداشت، شخصیت پردازی ضعیف، داستان سطحی، اگر یک کتاب تو این سبک میخواهید بخونید به شدت خانه ادریسی ها رو پیشنهاد میدم با اینکه شخصیت‌های زیادی داره ولی داستان جون دار و شخصیت پردازی عالی داره

به نظر من نویسنده ابتدای داستان تا اواسط رو خیلی خوب جلو رفته ولی از یه جایی به بعد انگار میخواست زودتر تموم کنه داستان رو و چیز جالبی نشد آخر داستان میتونست خیلی قوی تر و جذاب تر تموم بشه

من دوسش داشتم از نظر متن و داستان قابل قبول بود برای من و میشد گفت برای کسانی ک رمان بیشترمیخونن تا حدودی جذاب بود ک چی میشه و زندگی سهراب و همسایه ها ب کجا میره و جذبش میشی قصه رون و خوبی داشت و کاملا آروم وساده بودو اینم بگم که از نگاه و زبون یک پسر بچه ای ده سالس

راستش کتاب به خوبی آذر شهدخت و این فصل دیگری ست نبود ..یک جاهایی با افول مواجه می شد و یک جاهایی تخت و بی منطق بود ..نثر خانوم شیر محمدی رو دوست دارم و باور دارم همیشه آدم نمی تونه خوب بنویسه ..ولی این کتاب پایین تر از حد انتظارم بود ..

خانه لهستانی ها داستانی بسیار روان و پرکشش است. از آن داستان ها که دوست نداری کتاب را زمین بگداری تا وقتی که به صفحه پایان برسی. وقایع رمان در یک خانه بزرگ رخ می دهد که دور تا دور خانه اتاق هایی است که در اجاره افراد مختلف است. همه در عین اینکه غریبه هستند ولی در ان خانه مثل یک خانواده شده اند. این داستان برای من جذابیت مضاعفی داشت زیرا که برایم یاداور دورانی در کودکی بود که چند سالی در خانه ایی مشابه همین خانه زندگی می کردیم. سهراب،خاله پری مادام و بقیه هرکدام از شخصیت های داستان جذابیت های خودشان را دارند ولی از همه جذاب تر و مرموز تر خاله پری است

یه داستان جذاب و پرکشش ... از اون کتابا که سریع تا آخرشو میخونی بدون وقفه ...

تصویر سازی در کتاب طوری بود که احساس میکردی داری یک فیلم تماشا میکنی،متن روان و ساده و در عین حال گرمی داشت از خواندن این کتاب لذت بردم.

آخرش چه یه دفعه تموم شد

دوستش نداشتم خیلی با ذوق و شوق شروع کردم به خوندن ولی خوب نبود...

نظر خاصی ندارم چون در مورد کتابهای تاریخی و بیوگرافی قبلی که خوندم همیشه بعدش نقدها رو در اینترنت مطالعه میکردم! ولی کتاب بدی نیست حال و هوای ایران اون روزها،دوره پهلوی دوم رو روایت میکنه، نسبت ب رمانهای آب دوغ خیاری ایرانی ک قبلا در نوجوانی خوندم خ خ بهتر بود! در کل پشیمون نمیشید از خوندنش😜😂 پ.ن:نمیدونم چرا دیدم تو نظرات بعضیا میگن که سطح نوشتاری کتاب پایین هست، خب دقت کنید میبینید نوشته از زبان کودک ۱۰ساله😁🤣😑 پ.ن۲:برای هرچی کتاب خوب بدرد بخوره آرزو میکنم که:پروردگارا کتابهای خوب را از شر تیغ تیز سانسور حفظ بفرما!

نثر کتاب روان بود و کشش کافی رو داشت. فقط پایان کتاب قسمتی که مربوط به پری بود رو من انگاری خیلی وقت پیش توی یه فیلمی مشابهش رو دیده بودم. می‌خوام بدونم ازین کتاب فیلمی ساخته شده یا کسی می دونه چه فیلمی بوده؟

باسلام من این کتابو در تاریخ ۲۶ آبان ۹۹ خریداری کردم ولی فایل کتاب باز نمیشد بهمین دلیل مجبور به حذف کتاب از کتابخانه ام شدم ولی وقتی که خواستم مجددا کتاب را دانلود کنم پیام میده باید دوباره خریداری کنم .میخواستم ببینم آیا این کار اصولیه یا خیر ؟؟؟؟!!!!

خوبه

یادآور روزگاری که دیگه نیست،با قلم و صدا و اجرای زیبای خانم شیرمحمدی🌸

چه قشنگ بود 😍🙌🏻

کتاب خوبی هست. نثر ساده و خوشخوانی دارد. راوی داستان که پسری ده ساله به اسم سهراب هست شخصیت دلنشین و دوست داشتنی دارد.

خیلی قشنگ بود از طاقچه ممنونم بابت اینکه این کتابو بهم جایزه داد 🌹آخراش واقعا دوست نداشتم که تموم شه❤️❤️❤️

این سبک کتابها رو دوست دارم

حال و هوای کتاب رو خیلی دوست داشتم روزمرگی و خط اصلی داستان با هم توش قاتی بود

با اینکه اونقدر قلم نویسنده قوی نبود ولی حس و حالی که کتاب داشت رو دوست داشتم اگه یکم قدرت خیال پردازی داشته باشی میتونی خودتو توی اون حیاط بزرگ که وسطش یه حوضه تصور کنی و پیش بی بی که داره سبزی پاک می‌کنه بشینی و صد ساعت به داستان هاش گوش بدی تهشم بگی بی بی جون میشه من برم حیاط با بچه ها برای کنم بعدشم توپ پلاستیکیت رو برداری و دمپایی هات رو که یکم پاره شدنو بپوشی و بری تو کوچه همش به اون یه ذره خیال پردازی بستگی داره🙃

متن روان و داستان پردازی عالی خیلی خوب بود با غم شخصیت غمگین و با شادی ش شاد میشدم