نظرات کاربران درباره کتاب رستاخیز

اول بخاطر اسم بلند والای تولستوی شروع به خواندن این کتاب کردم.سرعت خواندنم کم شده بود.مدام به شماره صفحه نگاه میکردم و در انتظار لحظات دلهره‌آور و نفس‌گیر بودم.تا اینکه ,۵۰۰صفحه از کتاب گذشت. از آن به بعد متوجه شدم که موضوع اصلی افکار قهرمان داستان است و نه رخدادهای آن.خلاصه هر چه میگذشت به آن وابسته تر میشدم و با خود میگفتم:بعد از این کناب چه کتابی را در این سطح پیدا کنم و ناراحت بودم از پایان این کتاب و خوشحال از اینکه هنوز جنگ و صلح و آناکارنینا را نخوانده ام. این کتاب چالش بزرگی است.همیشه فکر میکردم من از این جهت که آدم خیرخواهی برای مردم باشم مشکلی ندارم و خیلی درست‌کارم اما در قسمت هایی از داستان میگفتم:«بس است.مگر یک انسان چقدر میتواند انسان باشد»و میخواستم که دیمیتری برود پی کار و زندگی خودش و از این لحاظ از خودم خجالت میکشم.با این حال به هیچ وجه قهرمانی اسطوره‌ای در کار نیست و داستان پر است از لغزش‌ها و سردرگمی ها. و خیلی اصولی و واقعیت محور است و میگوید که انسان با هر تصمیم آرام آرام تغییر میکند چه در جهت خیر و چه در شر. در کل به همه ی دلباختگان ادبیات میگویم که ساعات خوشی را در انتظار خواهید داشت ساعاتی تامل‌برانگیز و در جستجوی انسانیت. و پیشنهاد میکنم با فراغ بال و آسودگی‌خاطر در گوشه ای بنشینید و شروع به درس گرفتن از این کتاب باشید.

باسلام خدمت دوستان خصوصا کاربر محترم با اسم فهیم من الان چندساله که اپ طاقچه رادارم ونزدیک هفتصد هزارتومان ازاین اپ خریدکردم چند بار گوشیمو عوض کردم بعدباحساب کاربریم دوباره واردشدم وتمامی کتابهایی که درکتابخانه داشتم را چه پولی چه رایگان مجدد دانلود کردم وتاامروز هیچ مشکلی برام پیش نیومده اینطوری که شمانوشتین معلومه که دشمنی چیزی بااین اپ دارین وگرنه اینطوری اظهارنظرکردن اصلا بیطرفانه نیست انشاالله که من اشتباه کرده باشم وشماازروی غرض ننوشته باشین

هدف از خوندن کتاب چیه؟ سرگرمی، یادگیری، تفکر ،اگر به دنبال سرگرمی هستید این کتاب را توصیه نمیکنم . اما اگر به دنبال بررسی شخصیت انسانی خوددر زمانی که منافع شما در خطر می افتد چه راهی را انتخاب میکنید توصیه می کنم این کتاب رو به دقت بخوانید وخود را بجای قهرمان داستان ببنید.

کتاب خیلی خیلی خوبی بود من نسخه‌ی چاپیشو خوندم ازون کتاباس که محاله تو زندگیت بی‌تاثیر باشه👌

شاید روند داستان چندان جذاب نباشه، اما تولستوی در واقع دغدغه های خودش رو با خواننده به اشتراک میگذاره که قابل تأمله. البته با همه ی تفکرات جاری در کتاب موافق نیستم به هر حال ما در موقعیتی هستیم که منابع فکری غنی تری در دسترس داریم. اما تلاشی که تولستوی در زمان و مکان خودش برای انسان بودن و انسانی و اخلاقی زندگی کردن داره و انعکاس این تلاش در داستانش،قابل تحسینه. انتهای داستان اونطوری که انتطار داریم تموم نمیشه

یکی از بهترین کتاب هایی که خوندم داستان سحرت میکنه طوری که اگه شروعش کردی تا نخونیش کامل دست از سرش بر نمیداری من با این کتاب زندگی کردم جملاتی داره که در هیچ جای دیگه پیدا نمیکنید و خاص خودشه

نمیدونم با اینکه ارادت و علاقه خاصی به نویسنده های روس و آثارشون دارم چرا نشده #رستاخیز رو بخونم همیشه تا نصفه ولش کرده بودم🙄 حالا که خوندمش میفهمم که چقدر خوبه این کتاب! چقدر حرفهای مهم و تامل برانگیز داره! #هنر_نویسندگی #تولستوی واقعا شگفت انگیزه. اینکه چقدر موشکافانه دودلیهای اخلاقی آدمها و تاثیر رفتارها و تصمیمهاشون رو در زندگی خود شون و اطرافیانشون به تصویر کشیده حقیقتا تحسین برانگیزه. تولستوی در حالی که در لایه بیرونی قصه ماجرای زندگی شخصیت‌های اصلی داستان ماسلوا و دیمیتری رو در گذر زمان نوشته، چالش‌های اخلاقی درباره خیرخواهی، دین و لغزش‌ها و سردرگمیهای این دو شخصیت و سایرین رو هم در لایه های درونی تر نشون میده.

سبک تولستوی سلیقه همه نیست این نویسنده قدرت عجیبی تو شرح جزئیات داره مثلا طوری محیطی رو جز ب جز تشریح میکنه که انگار داره میبینه اون محیط رو. این تشریح مو به مو شاید مورد علاقه همه نباشه و حوصله سر بر باشه مثلا چندین بار یک فصل کتاب صرف توضیح راجب افراد مختلف میشه که تو جریان داستان تاثیر گذار نیستن و صرفا یه شخصیت گذارن اما یک فصل کتاب بهشون اختصاص داده شده. این شاید حوصله سر بر باشه. کل کتاب تفکر انتقادی ارباب رعیتی رایج در روسیه اون موقعست و صرفا یه داستان هست که این تفکر رو توش قرار بده اگر قرار بود فقط به داستان گویی بپردازه تو ۴۰۰ صحفه داستان تموم می شد اما شرح و تشریح افکار و نوع نگاه و معرفی جز ب جز شخصیت های مختلف کتاب رو به ۱۴۰۰ صحفه رسونده

تا اواسط کتاب جذاب بود ولی نویسنده برای بیشتر نشان دادن ظلم و ستم دستگاه قضایی به افراد بیگناه در زمان خود بغیر از شخصیت اصلی به داستان پردازی شخصیتهای جدید می‌پردازد که باعث طولانی شدن داستان شده.

نسخه چاپیه این کتابو خوندم میتونم بگم به معنای واقعی کتاب فوق العاده ایه رمانی عاشقانه و جذاب از سرگذشت تلخ دختری به اسم ماسلوا که محکوم به قتل یک فرد ثروتمنده... و در پی این جریانات فردی به اسم نخلدیف (از طبقه اشراف که بخاطر یه سری اتفاقات ) خودش رو عامل اصلی بدبختی های ماسلوا میدونه و میخواد هرکاری بکنه ک اشتباهات گذشتش رو جبران کنه و یه جورای فاز عرفانی برمیداره و صدوهشتاد درجه ازین رو به اون رو میشه راسش بعد خوندن این کتاب تا چند روز جو اینو داشتم که کلی تغییر کنم و منم ادم خیلی خوبی باشم.. 😂😂 این کتابو به همه کسانی که رمان های عاشقانه و البته بامحتوا رو مبپسندن پیشنهاد میکنم

از اون دسته رمان های کلاسیکه که کمتر شناخته شده اما وقتی میرسی به آخر کتاب اشک تو چشمات جمع میشه از تغییرات کاراکتراصلی داستان.. من خیلی دوس دارم این کتابو به حدی که در عرض ۴ روز تمومش کردم

من نسخه چاپی رو با ترجمه سروش حبیبی خواندم کتابیه که با خواندن اون مدام از خودتون می پرسید چرا؟ همونطور که مهمترین سوال کتاب اینه که "چرا یک انسان باید یک انسان دیگر رو مجازات کنه" اگر مطالعات جرمشناسی داشته باشید بیشتر به هنر تولستوی پی می برید و بسیاری از نظریات مطرح جرمشناسی در خلال داستان آورده شده، خواندن کتاب به دانشجویان رشته حقوق به شدت توصیه میشه

خیلی خوب بود و حس تلخی‌ه زیادی داشت

شخصیت اصلی دیمیتری و ماسلوا هستن که نویسنده بیشتر مطالب رو ازین دو نفر نوشته، هرچند در قسمت هایی از کتاب شخصیت ها و یا موقعیت های دیگرو هم شرح میده تا خواننده دچار سردرگمی بین اسامی نشه. در ابتدا شاید کسل کننده بنطر بیاد ( البته من جذابیت بیشتری انتظار داشتم) اما در فصل های آخر کتاب به جملات آموزنده و زیبایی پی می‌رسید و تفکرتون ممکنه عوض شه.

امشب این کتاب رو تموم کردم (در عرض سه روز به شدت درگیرم کرد و باعث شد ساعات زیادی رو پاش بشینم)، ماجرای جالب و وابسته کننده ای داره البته یجاهایی زیادی توضیح داره ولی پایانشو من دوس نداشتم 😐 نمیدونم شاید چون توقع داشتم مطابق توقعم تموم شه ولی در کل پایانش عصبیم کرد 😐😐😐

عده ای بر این باورن این رمان، برگرفته از زندگی خود تولستویه. جملات درخشان و قابل تأمل زیاد داره ولی نویسنده در ابتدا بستری رو ایجاد می کنه که شاید خواننده گمان کنه تا انتها در بر همون پاشنه می چرخه ولی با رسیدن به انتهای داستان، پی می برید اون بستر اولیه صرفا برای بیان کردن خرد خرد چیزایی بوده که می خواسته بگه. در نهایت وقتی به پایان کتاب رسیدم از خودم پرسیدم آیا جدا نیاز بود برای گفتن یک سری حرف ها انقدر مطلب رو بعض جاها بی دلیل کش داد؟! لکن در کل ارزش یک بار خوندن رو شاید بشه گفت داره

این کتاب رو مدت‌ها پیش با ترجمه شاهکار محمد مجلسی خوندم ولی از جمله کتابهای خاص بوده برام که به هیچ وجه از ذهنم نمیره. فارغ از داستان تقریبا کلیشه ای رمان، (که البته الآن کلیشه شده در زمان خودش واقعا رستاخیزی بوده) موقعیتهای چالش برانگیزی که نخلودف باهاش دست و پنجه نرم میکنه جالب توجه است. تشکیک در درستی مسیر و انتخابش، ترس از آبرو و رسوایی، اظهار ندامت و طلب بخشش و اینکه دائما و در تمام موقعیتهای خاص داستان (که اگه بخونید متوجه معنی "خاص" میشید ) این فرد با سوالهای پی‌درپی ذهنی، در حال تحول و رستاخیزه. یادمه اسم کتاب رو واقعا دوست داشتم چون خیلی دقیق و ظریفانه انتخاب شده بود اینکه با رستاخیز یک فرد جهانی دچار دگرگونی شود یا حتی بتوان موجب رستاخیز دیگران شد تمام این مفاهیم به زیبایی در این کتاب در خلال این ششصد و چند صفحه نه‌چندان طولانی و از گذر توصیفات بسیار زیاد و دقیق نویسنده، به‌روشنی قابل درک است ...به نظر من این کتاب رستاخیز یک فرد یا موقعیت رو به تنهایی به تصویر نمی‌کشه بلکه اصل معنی کلمه مورد نظر تولستوی می‌باشد. خلاصه: جوان اصیل زاده و اشرافی، عاشق ندیمه زیبا و جوان عمه هایش می شود و دامن وی را لکه دار می کند.ندیمه جوان به عالم فساد و فحشا سقوط می کند و سال های متمادی برای تأمین معاش خود، به خودفروشی می پردازد تا اینکه قتلی صورت می گیرد و ندیمه معصوم به عنوان متهم درجه اول در دادگاه حاضر می شود. جوان اصیل زاده که ده سال قبل دامن دختر جوان را لکه دار کرده است، جزو هیأت منصفه است. جوان اصیل زاده وقتی در دادگاه زن جوان را ملاقات کرده و از سرنوشت شوم و دردناک زن جوان آگاه می شود، می فهمد که به دلیل یک لحظه کامجویی او چگونه دختر بی گناهی به مغاک انحطاط و تیرگی سقوط کرده است و در همین لحظه روح او دچار تحول و تغییر ماهیت گشته و برای جبران گناه خود به پا می خیزد ولی آیا می تواند آب رفته را دوباره به جوی باز گرداند و سعادت از دست رفته دختر جوان و نگون بخت را به او بازگرداند. انتشار رمان رستاخیز بهانه‌ای بود در دست مرجع عالی کلیسای ارتدکس، تا در تاریخ ۱۹۰۱ میلادی به‌دلایل زیر، تولستوی را به‌عنوان مرتد معرفی نماید: - تکذیب وحدت تثلیث مقدس در وجود خدای واحد. - تکذیب بکارت مریم مقدس، قبل و بعد از تولد مسیح. - تکذیب رستاخیز مسیح، و ضدیت با مظهر لاهوتی ـ ناسوتیِ مسیح پسر خدا. - تکذیب وقوع معجزه در مراسم عشای ربانی. (تولستوی، معجزه را به‌طور عام و اعجازِ تبدیل نان به تنِ مسیح را به‌طور خاص نفی کرده‌است.)

ادبیات روس را دوست دارم پر از توصیف و جزییاته انگار داری فیلم می بینی، تصویرسازی ها بی نظیر هست و همین باعث میشه که همیشه یه پارگراف از خودت جلوتر باشی و اتفاقات را تا حدی پیش بینی کنی؛ اینکه یه نویسنده اینقدر عالی و منتقدانه نوشته، شگفت انگیزه

حتما کتاب اعتراف از تولستوی هم بخونید که زندگی نامه نویسنده هست، در واقع دیمیتری خوده تولستوی هست که از زندگی بی چون و چرا ولی بی هدف و بی معنی خودش با یک تلنگر(که ممکنه برای خیلیا پیش بیاد ولی توجه نکنن) به کلی مسیر زندگیش تغییر میکنه

فکر کنم بهترین اثر لئو تولستوی بود با اینکه طولانی بود و داستان هیجان داری نداشت ولی اصلا نمی توانید کتاب را زمین بگذارید ✌️

بی همتا ‌. جوری که نمیخواستم اصلا لحظه ای زمین بذارم. کمتر از ۱ هفته خوندمش. خیلی جذاب نوشته. دمشگرم

وای عالی بود

خیلی عالی مثل یه سریال جذاب تو کمتر از یه هفته تمومش کردم

آثار تولستوی از شاهکارهای ادبی هستند و خواندنش برای همه کتاب خوان های حرفه ای لذت بخش و عالیست.

خیلی عالی ومحشر بود منکه نمتونستم ازش بگذرم اولاش یکم کسل کننده س بعد توش غرق میشین منکه واقعاً لذت بردم نسخه چاپی شو خوندم باترجمه آقای شهدی

یکی از بهترین رمان هایی بود که خوندم

عالی ، بی نظیر 👌👌

کتاب خوبی بود.به همین خاطر بهش پنج ستاره دادم ولی طولانی و کشداره.از موضوع اولیه که بحث در گیر شدن وجدانه دور میشه و به موضوعات دیگر بپردازه. به قول یکی از دوستان داستان خوبیه ولی به درد زمان خودش میخوره.راستش رو بخواهید چون دوست ندارم کتابی رو نیمه رها کنم تمامش کردم

کتابی با جزئیات فراوان و هیجان و کسل کنندگی یک زندگی معمولی و همین جذابیت کتاب رو چند برابر میکنه و در حلال داستان آسیب های رفتار ها و جامعه و نتیجه ی یک اشتباه رو میشه دید خیلی عالی و تاثیر گذار بود

جذاب نبود، طولانی و تکرار بدبختی های قشر پایین جامعه

ارزش خوندن داشت البته کمی طولانی بود

چرا تخفیف ۵۰٪ برداشته شد؟ 🤨😥

تولستوی یک نویسنده‌ی نصیحت‌گر است. در هر جای کتابش که فرصت می‌کند، خواننده را از پند و اندرز اخلاقی بی‌نصیب نمی‌گذارد. از این حیث آثار او به سمت قصه و داستان گرایش پیدا می‌کنند. این سبک نوشتار به حتم دوستداران و مخالفین خود را دارد. ترجمه گاه مبهم می‌شود، خصوصا در جاهایی که نویسنده به توصیف پرداخته است. مقایسه‌ی این ترجمه با ترجمه‌ی قدیمی جناب حکمت، مشخص می‌کند که ترجمه‌ی اخیر با وجود استفاده از ادبیات نو، چقدر از نظر فهم موضوع از آن ترجمه‌ی قدیمی با کلمات قدیمی دارای ابهام بیشتری است. در کتاب گاهی برخی کلمات به شکلی نادرست نوشته شده‌اند (مثل بچه‌گان به جای بچگان) که این امر حقیقتا ناراحت‌کننده است. در هر حال کتابی است متوسط که خواندنش خالی از لطف نیست.