نظرات کاربران درباره کتاب درآمدی بر مبانی سینمایی اسلامی

علیکم السلام. بحث بر سر محتویات کتاب بود، نه ذره (؟!؟) سینمای اسلامی یا کلیت سینما. حالا این ذره یعنی چی الله اعلم. لطفا بفرمایید مکتب و سبک و جنبش در سینما یعنی چی :) حداقلش اینه که مکاتب یک سری اصول و عناصر فرمی و محتوایی دارن! کجاست اون اصول؟ جز اینکه باید شبیه یوسف پیامبر فیلم بسازیم :))) بنده خودبین نیستم اما غنای یک متن از قدرت استدلال و انسجام درونی و میزان دقت در پاسخگویی و فهم اصطلاحات مشخص میشه. وقتی هنوز تعریف مکتب و جنبش رو نمیدونیم و ازش برای این بحث استفاده میکنیم یعنی فقط میخوایم دفاع کورکورانه کنیم. اگر من بپرسم "پنج فیلم جنبش سینمای اسلامی را نام ببرید" شما چی میگید؟ اگر بگم "قواعد فرمیک سینمای اسلامی چیه" شما چه جوابی میدید؟ شما حتی نتونستید به یکی دو مورد از اشکالاتی که بنده در متن اول و دوم خودم وارد کردم جواب بدید! ولی همچنان اصرار دارید این کتاب رو عالی بدونید و خودتونو برحق... توقع دارید متن تون رو هم تا انتها بخونم!

سلام؛ واقعا نمیدونم چی بگم! من از چی نوشتم شما از چی نوشتید! من درحال دفاع از ذره سینمای اسلامی‌ای هستم که در این کتاب و کتاب های دیگه هست، شما از کلیت سینما حرف میزنید؟ الآن وقتی من دارم از این کتاب دفاع میکنم و میگم حتما بخونید یعنی میگم این تَه هرچی کتابه، فقط این رو باید خوند؟ اصلا می‌دونید مکتب و سبک و جنبش در سینما یعنی چی؟ شما اونقدر خودبین هستید که حاضر نیستید وقت بزارید نظر من رو کامل بخونید اما حاضر هستید کلی وقت بزارید که نظر نخونده رو جواب بدید؟ عجب، کلی توصیه هم داشتید. بله برادر، هر چی میگید درسته.

۱. من نوشتهٔ شما رو تا نیمه خوندم چون حرف جدیدی توش نبود و همون مطالب داخل کتاب رو تکرار کرده بودید. ۲. من کتاب رو تا انتها خوندم و اتفاقا به تازگی هم تمومش کردم. اما شما همونطور که فرمودید کتاب دم دستتون نیست و جزییاتش رو هم به یاد نمیارید! ۳. اگر کمی دربارهٔ مبانی نظری سینما مطالعه داشتید یا با تئوریات سینما در سطح جهان آشنا بودید میفهمیدید که اینجا خبری از تئوری و مبنای نظری نیست! متاسفانه چون بعضی از ماها فقط دور و بر خودمونو میبینیم گمان میکنیم جزوهٔ آقای سلحشور ته نظریه پردازی رو دراورده! این جزوه فقط کتابت آیات قرآن بود و تهمت و برچسب زدن به هنرمندان سینمای ایران. ۴. بر فرض که آقای سلحشور فیلمساز خوبی بوده‌ن (که همین رو هم قبول ندارم) کی گفته میتونن نظریه پرداز هم باشن؟ ۵. هنرمندی که از تنها ساختهٔ خودش برای تز دادن استفاده میکنه و اثرش رو قطب عالم فیلمسازی اسلامی میدونه نه تنها از تواضع به دوره بلکه به حرفاشم نمیشه اعتنا کرد. مشک آن است که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید. ۶. تناقض در ابتدا و انتهای کتاب موج میزنه. اگر متن رو با دقت خونده بودید متوجه میشدید در ابتدا هرگونه تخیلی رو نفی میکنن و خیال‌‌پردازا رو دروغگو خطاب میکنن! درحالی که در پایان کتاب متوجه اشتباهشون میشن و میگن تخیلی هم که در خدمت دین باشه بد نیست! سریال خودشون پر از همینجور تخیل‌ها بود، ولی خب چون ایشون خودشون رو به قرآن چسبونده‌ن اون تخیل مذموم نیست :) ۷. ایشون فیلم محسن مخملباف رو نمونهٔ سینمای اسلامی میدونن درحالی که معتقدن فیلمساز باید مومن و انقلابی باشه تا اثر دینی ساخته بشه، مخکلباف که فرار کرد رفت خارج، الانم داره در آمریکا قر میده :))) این درحالیه که بسیاری از فیلمسازانی که قبل از انقلاب فیلم میساختن مثل مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی، تاثیرشون بیشتر از آقای سلحشور بوده. داریوش مهرجویی فیلم گاو رو ساخت که مرحوم امام ازش تعریف کرد! حالا بیایم اینا رو لیبرال و تفالهٔ حکومت طاغوت بدونیم، بی انصافیه، توهین آشکاره، بر باد دادن همهٔ زحمات بزرگانه. ۸. این لحن تند، این تهمت زدن‌ها و دشمن تراشی‌ها، این ادبیات گلدرشت و قلدرمآبانه هیچ نسبتی با سینما نداره، راه حل های سطحی ایشون اصلا و ابدا به درد سینمای امروز ما نمیخوره، با سانسور و توقیف و بازداشت دیگه نمیشه این وضع رو درست کرد. این جور راه حل دادنا مصداق بارز کوته فکری و ساده اندیشیه. ۹. به شما هم برادرانه توصیه میکنم محدودهٔ دیدتون رو گسترش بدید و فکر نکنید مطالعات سینمایی فقط جزوهٔ آقای سلحشور و کتابهای سیدمرتضی آوینیه! هرچی به سرمون میاد از مطالعهٔ کم و ناآگاهی نسبت به مسائل روزه. اگر قواعد و اصول ابتدایی کارگردانی و فیلمنامه نویسی رو مطالعه بفرمایید متوجه خواهید شد که سریال یوسف پیامبر سریال بدی بود! قواعد و تکنیک‌هایی که خود آقای سلحشور میفرمایند باید بهشون مسلط باشید :) پس انقدر متعصبانه برخورد نکنید با این قضیه. ایشون دغدغه مند بودن درست، اما دلیل نمیشه ازشون اسطوره بسازیم و نظرات غلطشون رو تطهیر و توجیه کنیم!