نظرات کاربران درباره کتاب جایی بالاتر از رنجیدن

کتاب خوبیه من بی وقفه خوندم ولی آخرش خوب تموم نشد نویسنده وقتی شخصیتی برای ما میسازه ما نسبت بهش تعلق خاطر پیدا می کنیم ودوست داریم به جایگاه خوبی برسه وخطا کار به جزای اعمالش برسه اون موقع بعداز تموم شدن داستان چند روز حال آدم خوبه ولی اگه بر عکس باشه حالمان گرفته میشه پس نویسنده موفق هم باید شروع خوبی داشته باشه هم پایانش

راستش بد نبود ولی خیلیم خوب نبود

من کتاب های شما را دوست دارم، فقط چند نکته به عنوان خواننده ای که طرفدار شماست مطرح میکنم. در چند کتابی که از شما خواندم تقریبا در یک سوم پایانی کتاب، الفاظ و کلمات و حرف ها کش می‌آیند، توضیحات اضافه ای که از اول کتاب نبود یاهو وسط متن داستان درست می‌شود، گاهی فکر میکنم ساید داستان را به شخص دیگری داده اید بنویسد!!!! در این کتاب مسئله ای که دوست نداشتم رسمی بودن مکالمه ها بود، وقتی مادر با فرزند یا همسر خود حرف میزد همان ریتمی را داشت که با نوریان یا بقیه افراد غریبه حرف میزد. به نظر من همانطور که شجاعت از حدی به بعد می‌شود حماقت، تحمل هم از حدی که بگذرد نوع دیگری از حماقت است. اینکه خانمی جوان و معلم که الگوی نه تنها بچه های خود که بچه های مردم است، اینگونه رفتار کند به نظر منطقی نمی آید، هرچند که اوایل ابراز علاقه بود و حرف از عشق زده می شد. ولی عشق هم مانند گیاه نیاز به رسیدگی دارد در غیر اینصورت نابودیش حتمی است.

به نظرم اگه حال روحی‌مناسب ندارید اصلا این کتاب گزینه خوبی برای خوندن نیست ولی برای شرایط عادی کتاب بدی نیست

خیلی زیبا بود و اموزنده و پر از یاد خدا دوتا از کتاب های خانم صفایی را خوانده ام و خیلی خوشم اومد. مثل اینکه کتاب هاشون هم براساس داستان زندگی ادم های واقعی هست و این حس واقعی بودن خیلی خوبه تحلیل داستان در اخر کتاب خیلی عالی بود امیدوارم موفق باشید🌺

من بااین کتاب گریه کردم ... و چیزی که یاد گرفتم اول مناعت طبع و بزرگواری سوسن بود و دومین چیزی ک عبرتم شد این بود هیچوقت نباید سکوت کرد باید حرف زد توضیح داد تلاش کرد چون زندگی به ما فرصت های چندباره نمیده نباید جای هیچ اما و اگری باقی بگذاریم

بششششدت داستان قشنگی داشت یاد بگیریم که ببخشیم من این داستانو واقعا نیاز داشتم حالم خوب نبود خوندمش خیلی کمکم کرد حتما بخونید ولی خیلی غمگینه💙

عالی بود تصویر رنج های زنان با عفت و با شرف که در گیر مردانی می شوند که بویی از انسانیت نبرده اند

خوب بو د. بی‌وقفه خوندم و درگیر حال و روز سوسن شدم اینکه بتونی در عین نیاز بگذری و راه درست را انتخاب کنی موهبتی الهی هست

بد نبود ولی مکالمه ها و گفتگو ها واقعی بنطر نمیومدند، مثلا حرفهایی که بچه ها می‌زدند حرفهای یک بچه نبود از نظر من می‌توانست قشنگتر نوشته بشه. خانم این داستان خیلی خانم مغرور و بی فکری بودند در حالیکه فکر می‌کردند خیلی با فهم هستند.

ضمن احترام به همه ی افرادی که دستی در قصه گویی دارند بدون مقایسه باز تیپی از افراد هم مشتاق نوشته هایی در سبک بالاتر از مجنون یا نوشته های فهیمه رحیمی هستند همه براهنی دولت آبادی و.... نیستند شاید حتی این کتاب هم باعث تشویق تعدادی به نویسندگی شود و از دل این کتاب نویسنده ای خوب ظاهرشود در هر صورت از نویسنده و ناشر ممنونم.

این کتاب چقدر راهنمای خوبی برای بخشش و گذشتن بود♥️

چند کتابی که از ایشون خوندم همه چیزهای مشترکی داشت اولا اواخر کتاب انقدر کش دار میشه که دیگه حوصله ای برای خوندنش نمیمونه دوما شخصیتهای اول داستانها مثل همین سوسن خیلی شخصیتهای متکبر و مغروری هستن که رفتارهای زننده دارن که اصلا نمیشه دل به دلشون داد هیچ جوره نتونستم مثلا با این سوسن کنار بیام وقتی اون همه از بالا به همه ادمای دور و برش نگاه میکرد حس کردم هر بلایی سرش اومد حقش بود اصلا نتونستم براش دل بسوزونم و به نظرم این نویسنده نمیتونه یه شخصیتی خلق کنه که دل ادم باهاش هم سو بشه مثلا رها توی سقوط از خویش از دقیقا همین طور بود یه جور بلاتکلیفی برای ادم داره نمیدونی چه کنی با این شخصیت ها کلا حرص دراره شخصیت سازیاشون