نظرات کاربران درباره کتاب قلمرو وحشت

لمس خلسه های مرطوب و تاریک در پس تصاویر ذهنی که با خواندن کتاب میسر می شود ؛ همذات پنداری های لحظه ای با شخصیت های داستان در پس ناخودآگاه و یادآوری کابوس های شبانه و ترس ملایمی که آرام همچون خون از زخم جاری می شود تنها قسمتی از لحظاتی ست که با خواندن آثار اچ.پی.لاوکرفت و آمبروس بیرس و ادگار آلن پو به خواننده ی مشتاق این سبک دست می دهد. آمبروس بیرس در میان نویسندگان قرن نوزدهم آمریکا به خاطر داستان‌های تکان‌دهنده و هولناکش محبوبیت بسیاری دارد.ویژگی اساسی نوشته‌های بیرس کوتاه‌گویی، طنز تلخ، به تصویر کشیدن نابهنجاری‌های اجتماعی و فردی و کندوکاوی روان‌شناسانه در اعماق ذهن آدمی است و همین‌ها آثار او را بسیار تکان‌دهنده، هولناک و به غایت جذاب و گیرا می‌کند. یکی از ویژگی‌های مهم نوشته‌های بیرس نمایش کاستی‌های روحی-روانی قهرمانان داستان اوست. پیشنهاد می کنم کسانی که به ژانر "وحشت فلسفی" یا "وحشت کیهانی" علاقه دارند با آثار نویسندگانی چون اچ.پی.لاوکرفت و رابرت ویلیام چمبرز شروع کنندکه آثارشان سرشار از تراژدی و ترس و جنون است.ادگار آلن پو را هم از قلم نیندازید که استاد بی همتای ترس های مالیخولیایی است.

خیلی وحشت خاصی نداشت.

دو.یاسه داستان خوب دارد ولی بقیه داستان های این مجموعه داستان های قوی و ترسناک نیستند و اغلب آنها پایانی قابل حدس دارند. وتعلیق و کوبندگی داستانهای ترسناک و فضاسازی که ذهن خواننده را درگیر با داستان کنند ندارند .احساس میکنم مقداری ازمشکل کتاب از ترجمه آن باشد هرچندازجناب همتیان که همشهری عزیزم می‌باشد قبل از این ترجمه های بسیار خوبی خوانده ام اما ترجمه در انتقال فضای هراس آمیز موفق نبوده است.

راستش من ازش خوشم نیومد چون خیلی کلماتش قلمبه سلمبه بود و داستان های حوصله سربر داشت