نظرات کاربران درباره کتاب مردی که خواب نمی‌دید

کتاب بسیار زیبایی بود. طعم شیرین شیطنت های بچگی اسدالله در دوران کودکی اش عجیب به دل ادم می نشست.. با فصل های اسارت و شکنجه و از چشمانمان باران بهاری می بارید و با سخت شدن و عوض شدن اردوگاه ها این باران شدت می گرفت. قطرات باران روی صفحات کتاب می نشستند و ان را خیس می کردند.. با این حال کتاب را دوست داشت. روایت داستان زندگی اسدالله خالدی و اتفاقات زندگی اش عجیب به او چسبیده بود.. عجیب مسخ این کتاب شده بود. شب ها در تاریکی با نور چراغ مطالعه اش دل از کتاب نمیکند و منتظر اتفاقات فصل بعدی بود. تا اینکه کتاب به ورق های اخرش رسید. تا انکه داستان اسارت اسدالله خالدی به پایان رسید. او دلش به خط به خط ،به بند به بند کتاب وصل شده بود و نمیخواست دل بِکَند.. دلش نمیخواست کتاب را کنار بگذارد و کتاب جدیدی شروع کند. او میخواست همچنان در دنیای کتاب باقی بماند.. اما نمی شد؛ امکانش وجود نداشت. او کتاب را بست، به اتفاقات درون کتاب فکر کرد،به لبخند هایی که هنگام شیطنت های اسدالله زده بود ،به باران هایی که در فصل های اسارت گاه و بی گاه از چشمانش می بارید،به تجسم سکانس های جبهه و جنگ ،به دیدن صحنه ها و شهید شدن هم رزمان اسدالله. به همه این ها فکر کرد. باید دل از دنیای کتاب می کند و خودش را غرق دنیای کتاب دیگری می کرد ،با اتفاقات متفاوت. :)

سلام خیلی جالب بود که اینبار جبهه از دید فرد میانسال روایت شده بود چون تا بحال بیشتر کتابهایی که در این زمینه خوانده بودم داستان زندگی جوانان و نوجوانان بود. در هر حال به کسانی که به کتابهای داستانی و جنگ تحمیلی علاقه مند هستن توصیه میکنم.

سلام کتاب خیلی خوبی بودمیشه این کتاب رورایگان کنیدیااینکه قیمت کتاب روبیاریدپایین ممنون میشوم

داستان گونه ای که در آن همه زندگی اسدالله خالدی از کودکی همراه با شیطنت های کودکانه و ماجراجویی های متنوع قهرمانش همه و همه خواندنی و دلنشین است اما سراسر داستان نقل قول‌های جویده نجویده و تکه پاره وجود دارد که دوختن آنها در ذهن خواننده کار بسیار سختی است، فراوان در خود دارد. ماجرای فعالیت‌های سیاسی قهرمان داستان در پیش از انقلاب، درگیری اش با ساواک و حضور در جنگ تحمیلی و اسارت در اردوگاه‌های عراق همگی با الفبایی روایت شده که مخاطب را کمی گیج می کند گویی توهم و خیال پردازی نویسنده در بیحالی و سستی را نقل کرده. آنقدر این در هم پیچیدگی زیاد است که فقط می‌شود کلیت داستان را فهمید. جزئیات اصلاً قابل تصویر سازی و فهم نیست.