نظرات کاربران درباره کتاب عشق (ملت عشق)

باعث تاسف است اشخاصی مثل این خانم بدون هیچ آگاهی از عرفان و شمس و مولانا چنین کتاب های مبتذلی را می نویسند و در نتیجه باعث درک کاملا نادرست از این اولیای الهی می شوند(مخصوصا در غرب که عمده اطلاعاتشون از رومی، از چنین منابع غیر مستقیمی به دست میاد) صد حیف، ما ایرانی ها که میتوانیم مثنوی معنوی و دیوان غزلیات و فیه ما فیه مولانا و همچنین مقالات شمس را به راحتی و به زبان مادری خود، مطالعه کنیم و خود را از این گنجینه عظیم حکمت الهی بهره مند کنیم، این چنین بی توجهی و ناشکری می کنیم.باور کنید برای مومنان هیچ ملتی شخصی مثل مولانا وجود ندارد ولی فارسی زبانان از چنین نعمتی برخوردارند.

این کتاب مشکلات جدی داره سوای ترجمه نه چندان خوب(این ترجمه) و گیرایی داستان که میگم کتاب ظاهرا درباره رابطه و زندگی شمس و مولاناست ولی خیلی کم باهاش تطبیق می کنه و بیشتر نویسنده برداشت سطحی خودش رو از عرفان و عشق و... نوشته و اصلا حقیقت نداره در کنارش هم یک داستان موازی افتضاح روایت میشه اشکالات خیلی بدی داره کتاب که می نویسم: ۱- نقد روانشناسان به آثار مخرب این کتاب؛ روایت یک خیانت نرم و قدم به قدم به اسم فرار از روزمرگی زندگی و به اسم عشق آنهم بعد از ۲۰ سال زندگی مشترک و ۳ فرزند. مخاطب(بویژه زنان) با خواندن این قسمتها ناخودآگاه احساس همزاد پنداری با شخصیت داستان می کند و حالتهای وی را در زندگی خود نیز می کاود و این روز مرگی و زندگی خالی از عشق و سپس به بهانه عشق، خیانت و طلاق به وی القا می شود. در همین خصوص برخی روانشناسان گفته اند که پس از بررسی علت طلاقها و جداییهای مراجعان، ریشه مشکلات به خواندن این کتاب ختم می شود. ۲- مساله بعدی برخی تحریفات تاریخی در کتاب از جمله تحریف واقعه ضربت امیرالمومنین به عمرو بن عبدود است که در کتاب آمده حضرت پس از آب دهان انداختن وی، او را می بخشند. و تحریفاتی که به شمس و مولانا نسبت داده می شود ۳- اما مساله اصلی که در این کتاب به اسم عرفان و دستیابی به حقیقت مورد حمله قرار گرفته مساله شریعت است؛ در جای جای کتاب، شریعت و پایبندی به دین تعصب، و تقریبا حقیقت را با شریعت در تضاد جلوه داده و گفته می شود کسی که به حقیقت دست یافته، دیگر نیازی به عمل به شریعت ندارد و این باور غلط به شمس و مولانا نسبت داده می شود و در قول و فعلشان نمود دارد؛ حال آنکه حضرت ختمی مرتبت بعد از معراج و طی آن مراتب هم تا آخر عمر مبارکشان مکلف بودند. البته این کتاب در کنار تمامی نقدهای وارده حاوی مطالب خوبی نیز هست که افراد بی دین را به آزاده بودن و خوب بودن و پایبندی به اخلاق می خواند و خلاصه در جوامع لائیک می تواند مفید باشد اما در جوامع اسلامی و دینی مثل ایران سم است. کتاب حاضر به دنبال معرفی عشق به مخاطب و خروج وی از برخی ظواهر است اما در این راه آسیب های جدی تری وارد می کند که ذکر شد.

میشه تموم کنید ترجمه کردن های مکرر کتابهای پرفروش رو؟باباجان آقای فصیحی به اون خوبی ترجمه اش کردند.دیگه نیازی به ترجمه از انتشارات های مختلف نیست واقعا!!!بهتر نیست روی کتابهایی که در دنیا پرفروشند ولی در ایران پیدا نمیشوند کارکنید؟؟مثلا(وسپس هیچکدام باقی نماندند)

نمیدانم برای چه انقدر معروف شده....داستان پردازی از عشق خائنانه...مسلمانای که به هیچ چیزی از اسلام پایبند نیستند شمسی که باعث مرگ یک دختر میشود نویسنده دلش خواسته بگه هر کاری دوست دارید انجام بدید فقط هی بگید عشق عشق...زنی که به خودش حق میدهد چون فکر میکند شوهرش خائن است..خیانت کند .. و اینکه مولانا را افغانی خوانده...فضای قصه بتظرم تاریک بود...و با خواندنش فقط ترغیب میشی تحقیق

کتاب نخل و نارنج رو به کسایی که میخوان اسلام و عرفان واقعی رو کمی بچشند پیشنهاد میکنم.... این که خیلی اشتباه بود....

گرچه واقعا به عشق ، احترام و محبت بین شمس تبریزی و مولانا احترام میزارم ولی باید بگم کتاب صرفا عقاید شخصی نویسنده در مورد عشقه. و عشق برای هرکس مزه ی متفاوتی داره. از طرفی کتاب اشکال های تاریخی داره. مثلاً افغانی بودن مولانا یا مذهبی که داشتن و رابطه ی بی مزه ی اون خانم و اون عکاس. که فک کنم خیلی تخیلی مآبانه است.

متاسفانه این کتاب بیشتر شبیه فیلمهای بی مایه ترکی بود، و البته بسیار موفق در به لجن کشیدن شخصیتهای برجسته ای همچون شمس و مولانا

تنها حسن این کتاب برای من این بود که مشتاق شدم توی منابع معتبرتر و دقیق تر قصه شمس و مولانا را بخونم وگرنه قصه الا را هرجور حساب میکنم حتی با تصویر خود نویسنده از عشق (که تو چهل قانون بهش پرداخته)هم جور درنمیاد تا چه برسه به عشق حقیقی که باعث خلق مثنوی توسط مولانا شده

کتاب به ظاهر داستان‌واره‌ای مستند از زندگی مولانا است و در دو خط داستانی روایت میشود. یکی داستان زندگی و تحولی مولانا و دیگری داستان مدرنی که ظاهراً شخصیت‌های آن از زندگی مولانا تاثیر گرفته‌اند. در واقع، شافاک می‌خواهد مولانا را وارد زندگی مدرن ما بکند و عشق و عرفان او را در زندگی امروزی ما تبیین کند. اما مشکل اصلی این است که قسمت زندگی و تحول مولانا صرفا جمع آوری یک سری داستان و کمی خواندن آثار مولانا است و اگر در حین خواندن وجدی به سراغ ما می‌آید به دلیل تاثیر نوشتار نیست، بلکه بخاطر تکه‌هایی از آثار مولانا است. داستان از درون خودش برای ما مولانا را تبیین نمی‌کند، ما به ادراک تغییر مولانا توسط شمس نمی‌رسیم ولی باز هم برای ما خواندن این قسمت‌ها شیرینی دارد و نکات نغیزی به ما می‌آموزد. اما در قسمت دوم داستان مدرن، ما با زنی مواجه هستیم که زندگی‌اش در حال فروپاشی است، افسرده و درمانده است و در همین اثنا به مولانا برمیخورد و در واقع، یا شرایط که این شخصیت دارد هر نوع عرفان یا چنین چیز دیگری نیز می‌توانست او را جذب خودش کند چراکه که به دنبال یک تغییر در زندگی خودش است و ارتباطش با مولانا خیلی دم دستی و مصنوعی است و بعد از خوانش مولانا در انتها به کاری دست می‌زند که هیچ ارتباطی با عرفان مولانا ندارد و شاکاف چنان آن را در پوسته ظاهری عاشقانه و زیبا نشان می‌دهد که گویا ما حتی متوجه این نمی‌شویم که در حال تماشای یک خیانت هستیم. این کتاب اگر معروف می‌شود به دلیل خوب بودنش نیست بلکه از فقر آثار ادبی ما مخصوصا به صورت داستانی مستند در خصوص بزرگان ادبی و تاریخی ما مانند مولاناست.

من این کتاب رو با قبلا خوندم. البته نه با ترجمه ایشون. کتاب خیلی ضعیفی هست. نویسنده هرچی دلش خواسته اضافه کرده! خیانت رو میخواد با عشق توجیه کنه! بیچاره شمس تبریزی

این همه نظرسنجی و سروصدا برای انتخاب کتاب رایگان ، آخرش هم این کتاب مزخرف انتخاب شد! فقط و فقط بخاطر مدگرایی...

دوستان توجه داشته باشید ، این همان کتاب " ملت عشق " هستش ، تکراری خرید نکنید. استیکر حواستون رو‌ جمع کنید

داستان پردازی نویسنده قوی بود واقعا اما هرچی هم دلش خواسته بود از خودش اضافه کرده بود در اون زمان هم ایران و افغانستان یکی بودند و جدایی به این دو وجود نداشته در واقع فقط ایران وسیع بوده اما در کتاب گفته شده افغانستان که خب صحیح نیست با اینکه از اسلام تعریف کرده و اون رو مورد توجه قرار داده اما به اصول اعتقادی اسلام پایبند نیست در کتابش و قانون ها هم که خب نویسنده محترم از خودش نوشته و متاسفانه این تعریف نویسنده از عشق و کار های ضد و نقیض شمس قابل درک نیست من این کتاب برای دومین بار خوندمش و راضی نیستم از خوندنش

سلام به همتون اسم دیگر این کتاب ملت عشق هست من ترجمه ی ارسلان فصیحی رو خوندم راضی بودم به این کتاب ٢ستاره بیشتر نمی دم یکی واسه شمس و مولوی و دیگری واسه گل کویر و کیمیا و کرا به نظرم حیف بود که داستان زیبای شمس و مولوی رو درکنار فرهنگ غلط اللا(یکی از شخصیت های اصلی داستان) کنار هم بگذاریم اصلا جور درنمی یاد در داستان از صوفی گری هایی همچون شمس و امثال ان امده و اگر بخواهیم این جوری حساب کنیم عزیز.ز.زاهارا هم که خودش صوفی شد ارتباطی که با اللا (همسری بچه دار)داشت به گمونم که با کار صوفی ها جور در نمی یاد خلاصه این که فرهنگی که نویسنده ترویج داده علی رغم زیبایی داستان از ارزش ان کاسته و بیشترین فروش این داستان واسه وقایع شمس و مولاناست البته اغراق هم به کار رفته شده که با توجه به زیبایی داستان خواننده را ترغیب به قبول وقایع می کنه .......امیدوارم توضیحاتم مورد قبولتان باشد🍀

تعریف این کتابو شنیده بودم...نقطه نظرات رو خوندم ...برام خیلی جالب بود بدونم اگر خودم کتابو بخونم جزو کدوم دسته ام! خوشم میاد یا نه! البته کتابو خوندم خیلی هم سریع ، حین خوندن به ذهنم رسید قوانین رو توی دفترچه ام یادداشت کنم تا بعدها بازم بخونمشون و توی زندگیم پیاده کنمشون..حین مطالعه همون صفحات اول فهمیدم که کتاب با روحم یکیه و ازش خوشم اومده تا امروز که کتابو به پایان رسوندم. نکته مهمیه که کتابو بخونیمو شخصیتاشو قضاوت نکنیم، فقط سهممونو ازش برداریم.

من حدود یک چهارم این کتاب را خوندم اماا چون نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم تموم نکردم و فکر نکنم که تمومش کنم‌. عشق مولانا و شمس از جنس عشق ولایی هست ینی کسی که عاشق واقعی خداوند باشه عشق ولی خدا را هم در دل داره‌. تا کسی این عشقو تجربه نکرده باشه نمیتونه توصیفش کنه. قطعا نویسنده این کتاب هم چنین عشقی را تجربه نکرده و نگاهش به عشق کاملا سطحی هست.

مزخرفترین کتابی بود که تا حالا خوندم اطلاعاتش در مورد شمس و مولانا هم اصلا دقیق نیست تا الآن سه تا خانواده رو میشناسم که با خوندن این کتاب جوگیر شدن و از هم پاشیدن

من این کتاب رو نخوندم اما ازمن به شما نصیحت که برای پایداری دنبال کتاب و رفتار نباشید همه ما خوب بودن رو بلدیم همه ی ما خیانت نکردن رو بلدیم،دروغ نگفتن رو بلدیم،.کسی که مارو بخواد دنبال بهونه نیست و در هرصورت دستو پا میزنه برای نجات رابطه .... کتاب های بهتری از عشق وجود دارن که خواندنشون لازم و اجباریه....

این کتاب خیلی قشنگه .. ولی حتمن کتاب اصول رو هم بخونید ک در همین باب هست .. محشره

سلام علیکم یکی از بدترین کتابهایی بود که در عمرم خواندم دین را با بی دینی پیوند زد با طرحی زیرکانه احکام دین را به بازی گرفت در تمام قسمت هایش سعی کرد شبهه اکنی کند در دین نه موالانا را شناخته نه دین را شناخته به نظرم فقط خواسته شبهه بیافکند و انسان ها را از دین گریزان کند سوره بقره (آیه ۱۳) وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُوا کَمَآ آمَنَ النَّاسُ قَالُوٓا أَنُؤْمِنُ کَمَآ آمَنَ السُّفَهَآءُ أَلَآ إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَآءُ وَلَٰکِنْ لَا یَعْلَمُونَ (١٣) و هنگامی که به آنان گفته شود: «همانند (سایر) مردم ایمان بیاورید!» می‌گویند: «آیا همچون ابلهان ایمان بیاوریم؟!» بدانید اینها همان ابلهانند ولی نمی‌دانند!(۱۳)

کتاب خیلی خوب و جذابیه ولی برای شناخت بیشتر و درست تر از شمس و مولانا بهتره کتابای دیگه رو بخونید

سوژه ی انتخابی شافاک در این کتاب بسیار جذابه. توصیفات صحنه ای جالب و دلنشینه. رمان در زوایای دید مختلفی نوشته میشه. در مورد شخصیت اصلی داستان از زاویه ی سوم شخص کار میشه در حالی که روایت های دیگه از زبان اول شخص هستن. این ایده ی جذابیه. طبیعتا انتخاب زاویه ی روایت از طرف نویسنده با اهداف زیادی مشخص میشه. اما گاهی اوقات این انتخاب زاویه برای بهره بردن از مزایا و یا فرار از برخی دشواری ها صورت میگیره. به نظر میاد استفاده از روایت اول شخص برای برخی شخصیت ها مثل قاتل ، علاالدین و بایباراس کمی جسورانه ست و البته برای کمک به قضاوت نکردن شخصیت ها از جانب مخاطب استفاده شده. به نظر اون چیزی که الیف شافاک رو در اثری مثل ملت عشق بر سر زبان ها انداخته دورنمای کلی داستانشه که به مخاطبش جسارت میده. اما اون چیزی که از نظر فنی ملت عشق رو برجسته میکنه در اصل تکنیک هاییه که به کار برده شده. اما استفاده از این تکنیک های خلاقانه و در مقابل مسیری که شافاک در نوشتن داستان طی کرده مثل نقاشی میمونه که سبک جدیدی از نقاشی رو ابداع میکنه اما آثارش خیلی دلنشین و زیبا نیست. چیزی که ملت عشق رو برای من جذاب کرد سبک نوشتاری الیف شافاک بود نه محتوای داستانش. خیلی از احساسات شخصیت ها خشک و خام بود . خیلی از وقایع جفت و جور در نمیومد. برای طی شدن مسیر دلخواه نویسنده بسیاری از ظرایف نادیده گرفته شدن و برخی شخصیت ها جایی که امکان حضور بالایی داشتن حذف شده بودن. در پایان باید چند جمله ای با مخاطبان کتاب در میون بذارم. نویسنده وظیفه ی قضاوت شخصیت هایی که در رمان یا داستان به کار میبره به عهده نداره. قضاوت کردن خوب یا بد بودن شخصیت هاش اصلا کار درستی نیست. همه ی ما در وجودمون یه سلیمان سرخوش یه علاالدین یه رومی یه شمس و حتا یه الا داریم. اون که با این ابعاد مختلف وجودمون چطور برخورد میکنیم؟ کدومو سرکوب میکنیم؟ به کدوم بها میدیم به هیچ کس غیر از خودمون مربوط نیست. هیچ کس از شما نمیخواد الا رو تحسین کنید. این فقط یه روایته. شما هرچقد که دلتون میخواد از هر داستان و روایت سود ببرید.

ترجمه آقای فصیحی بسیار بهتر و قابل استناد تره(به عنوان کسی که ترکی استانبولی بلده و کتاب رو به زبان اصلی خونده این حرف رو می‌زنم)

کتاب عجیبی بود.. از خوبی هاش اینکه جمله های زیبایی داشت.. من رو بیشتر با شمس و مولانا آشنا کرد (کلا از داستان زمان قدیمش بیشتر لذت بردم تا امروزیش) اینکه داستان از دید چند شخصیت روایت می شد خیلی خوب بود.. بعضی از قسمت هاش برام مثل درس بود.. این هم که بعضی از دوستان می گن شخصیت مولانا و شمس رو تخریب میکنه، من یه همچین حسی نداشتم.. اتفاقا خیلی هم از شمس خوشم اومد (منهای رفتارش با کیمیا).. اما بدی هاش.. چیزهایی که من نمی تونستم قبولش کنم.. اینکه خیلی ساده و با چند ایمیل و تماس عاشق بشی.. الان همه مشاورای ازدواج خودشون رو می کشن که حواست باشه بی دلیل و به خاطر چندتا رفتار ظاهرا جالب زندگی تو خراب نکنی.. اینکه وقتی به احساس روزمرگی و خستگی برسی زندگی رو بیخیال شی.. اگه این جور باشه که پس ما هم باید به دیوید حق بدیم (در حالی که اینطور نیست).. و همچنین اشتباه در افغانی بودن مولوی.. پایان داستان امروزیش رو هم خیلی دوست نداشتم..

اصلا مگه میشه حرفی هم زد؟؟؟؟ هرکی نخونه ضرر میکنه

میخواستم بدونم این نسخه از کتاب کامله؟ چون نسخه ها و ترجمه های دیگه هم تعداد صفحاتش بیشتره هم قیمتش سانسور نشده یا حذف نشده؟

این کتاب مثال بارز این نکته‌س که به حرف اکثریت توجه نکن‌! نویسنده‌ی فمنیست این کتاب، تلاش مذبوحانه‌ی برای توجیه خیانت داره! با این تفاسیر اون قسمتایی که در مورد مولانا و شمس هستش اگه در بستری از واقعیت نوشته شده باشه و حاصل تحقیقات معتبر باشه، میشه به این کتاب نیمچه ارزشی داد

اصلا توصیه نمیکنم. صرفا یک کتاب تخیلی است با اندکی واقعیت آمیخته و توصیفات بسیاری دارد که خسته کننه می شود. مثل یک رمان معمولی است که گریزی به تاریخ زده

کتاب خیلی قشنگیه..ب همه توصیه میکنم حتمابخونن

داستانش چطوری است بعضی میگویند قشنگه بعضی نه ایا ارزش خریدن را دارد

از آمار همین طافچه میتونید متوجه بشید که این رمان عام پسند خیلی بیشتر از آثار خود مولانا خونده میشه. متاسفم برای آن مخاطب ایرانی و فارسی زبان که وقتی میتونه آثار خود مولانا رو به زبان خودش بخونه به جاش میره سراغ یک رمان زرد، تا نویسنده ناآشنا به زبان و فرهنگش شاعر کشور خودش رو بهش معرفی کنه.با این جماعت کتابخون ما ترکیه باید هم به واسطه مولانا دکان باز کنه و ادعا کنه مولانا یک شاعر ملی آنهاست. اگر تهاجم فرهنگی مصداق بیرونی داشته باشه، همینه.

از کتاب ملت عشق .. مطمئن نیستم. اما داستان مولانا و شمس بهترینه

هیچ وجه عرفانی در این کتاب وجود ندارد ، دیگر اینکه مثل روز روشنه که مولانا بلخی هست از بلخ افغانستان و نه رومی، این خانم نویسنده ترک مولانای بلخی را به نام مولانای رومی به مردم جهان معرفی کرد.وای بر ما پارسی زبانها که قدر ثروت های فرهنگی و معنوی خود را نمی‌دانیم ویک خارجی درباره اینها کتاب مینوسد اینقدر چرت !

یکی از بهترین کتاب هایی است که تا به حال خوانده ام ؛ بخش زیبایی از کتاب برای ترغیب همه برای خواندنش کافی است : عمری که بی عشق سپری شده باشد بیهوده گذشته است . مپرس که آیا باید در پی عشق الهی بدوم یا عشق مجازی ، عشق دنیوی ، آسمانی یا جسمانی ؟ از هر دوراهی دوراهی تازه ای زاده می شود در حالی که عشق به هیچ تعریف و توصیفی نیاز ندارد ، یا درست در مرکزش هستی یا خارج از آن در حسرتش ...

خوب بود کمی توصیف زیادی کرده بود اما ارزش خوندن رو داشت.

نمیدونم چرا اصلا کشش و جذابیت نداشت برام:(((

به نظرم مزخرف بیان شده همراه با غلو فراوان...خود شمس ومولوی اگر این کتاب رو بخونن حالشون ازین همه دروغ و فریب متن نوشته شده درباره خودشون به خشم میان.

اسلام مولوی در اینجا یک اسلام لیبرال و اخلاق مدارانه لجن معرفی شده است در صورتی که هر فردی حتی یکبار در عمر خود مثنوی را چند صفحه تورق کرده باشد پی می‌برد که اسلام مولوی که همان و هو اصول اصول اصول الدین هست اسلامی است که خمینی با همان اسلام علیه بنای طاغوتیان زمان قیام کرد

مروری بر زندگی مولانا و شمس تبریزی از زاویه ای متفاوت. پیوند خوردن این داستان با داستان زندگی فردی در دوران معاصر داستان را بسیار جذاب تر کرده است. تکرار شدن داستان عشق در طول تاریخ و وجود همیشگی آن. البته این ترجمه از این انتشارات رو مطالعه نکردم پس راجع به ترجمه نمیتونم نظری بنویسم. در کل کتابی دوست داشتنی :)

با اینکه فقط نمونه شو خوندم به نظرم کتاب بسیار خوبیه.

نویسنده موضوعی فراتر از توانایی خودش انتخاب کرده بود . چهل قانون عشق مطرح شده مفاهیم چندان بلندی ندارن . اسم کتاب بزرگتر از محتواشه . متاسفانه توصیه نمیشه : )

واقعا کتاب بدیه، هرچیزی دلش خواسته ب اسم عرفان و عشق از زبون مولانا ب مردم قبولونده

کتاب ملت عشق روایتی عارفانه از همه‌ی زندگی است و نه فقط عشق. روایتی که در رفت و برگشت‌های پی‌درپی در زمان حال و گذشته به خواننده ثابت می‌کند که درک زندگی ورای زمان و مکان و حتی سن و سال است.

سلام به دوستان کتاب خوان . به نظرم این کتاب فقط و فقط به عنوان یک رمان و تخیلات شخصی نویسنده،بخونید و نه به عنوان شناخت مولانا یا تعریف عرفان و غیره....چون عشق در این کتاب برداشت شخصی از خود نویسنده است.اگه به امید شناخت مولانا و شمس و عشق و عرفان ...این کتاب رو بخونید اشتباهه، باید دنبال کتاب های معتبر تر باشید.کتاب ملت عشق فقط یک رمان جالب و روان هست که نویسنده ماهری داره.هر چند به شخصه آخر داستان رو نپسندیدم وکار الا به بهانه ی عشق توجیهی نداشت

برای من واقعا هیچ جذابیتی نداشت.... نمی دونم این همه تبلیغات برای چیه

متوسط بود‌. بد نبود . ولی خب یه سری خیلی گل کرد هرکی رو میدیدی ملت عشق استوری کرده بود خخخ

مولانا بهترین شاعر دنیاست و من عاشق این شاعرم

به نظرتون منم بخونم این کتاب رو .

داستان جذاب و گیرا هست و مطالب آموزنده در خودش داره و خوندن کتاب خالی از لطف نیست اما خب اسلام واقعی رو اصلا هیچ جاش نشون نداد و بنظرم خیلی کم لطفی کرده در این زمینه! و عقاید اشتباه زیادی رو ب اسلام ربط داده...اما خب داستانش جذاب بود و چیزای آموزنده هم در خودش داشت :)

از نظر من گوشه جلد این کتاب پارست لطفا برسی کنید