نظرات کاربران درباره کتاب شکارچی در سایه روشن زندگی

کتابی بس شورانگیز، در توصیف طبیعت شعرگون و در توصیف شخصیت‌ها، با دقت و نکته‌سنجی یک روانشناس با تجربه. داستانهای کتاب همه یا واقعی هستند یا با تاثیر از واقعیت نوشته شده‌اند، تورگینف این ارباب ثروتمند عاشق شکار، چند خاطره که همگی با به شکار رفتن او در ارتباط هستند را به هنرمندانه‌ترین و شاعرانه‌ترین شکل نوشته است. در مقدمه آمده است که این داستانها در زمان خود، یعنی حدود صد و پنجاه سال پیش، به دلیل گزارش روزگار سِرف‌ها(خانه‌زادها) و رفتار ستمگرانهٔ اربابان با آنها، افشاگرانه بوده و حتی چند داستان به خاطر این رویکرد تورگینف، سر و صدا به راه انداخته، این درست است و بله، از میان داستان‌ها می‌شود این ستم و بیداد نظام ارباب و رعیتی را به خوبی دید، اما برای خوانندهٔ امروز، جذابیت‌های این کتاب، نخست شخصیت‌ها هستند و رویدادها و بعد، اگر به شعر و ادب علاقمند باشد، حس لطیف توصیف‌های تورگینف از آب و هوا، پرندگان، جنگل و دشت ، باران و خلاصه هر چه در طبیعت هست و از جمله انسان. نگاه او حتی به شخصیت‌ها هم در چند داستان شاعرانه و پر از احساس است، آن اندازه که نمی‌شود داستان را خواند و احساساتی نشد، دو داستان «کالبد حی» و «آوازخوان‌ها»، اوج هنرنمایی توصیف پر احساس تورگینف است، و یاکف و لوکریای این دو داستان فراموش نشدنی‌اند. اما مگر می شود یرمولای را از یاد برد، کاسیان را، و آن چهار پسر نوجوان «علفزار بژین» را و به ویژه پاولوشا را یا آکولینا و آونیر را. این شخصیت‌ها تک به تک با هنرمندی تمام در دل داستان‌هایی بسیار انسانی و اثرگذار، در ذهن خواننده حک خواهند شد و شک دارم که فراموش شوند. اما هملت شچیگروفسکی که داستان زندگی‌اش را خود برای نویسنده تعریف می‌کند داستانی ویژه است در مورد اصل بودن و اصالت و قلابی بودن، داستانی که در مورد روشنفکرنمایان تهی است، خود هنرمندپنداران بی‌هنر و دیگر قلابی‌ها و درون آنها، درون ذهن آنها و جامعه‌ای که آنها را باور می‌کند، مانند جامعهٔ ما که در فقدان اصیل‌ها، قلابی‌ها را باور کرده است، هر چند که در این داستان، گره‌های شخصیت هملت باعث می‌شود تا دستش در برابر جامعهٔ کوچک روستایی، رو شود و همین آغاز فروپاشی او و زندگی اوست. +++ پیش از آغاز خواندن کتاب، هرگز فکر نمی‌کردم که چنین کتاب خوبی باشد و داستان‌هایش بشود جز بهترین داستانهای کوتاهی که تا حالا خوانده‌ام، داستانهایی که طبق گفتهٔ نویسنده طرح هستند اما به گمان من هیچ از بهترین داستان‌های کوتاه جهان کم ندارند در زیبایی و هنرمندی در روایت و ماندگار شدن در ذهن خواننده. +++ ترجمهٔ کتاب، در یک کلام هنرمندانه است، همپای شعرگونگی تورگینف، در جاهایی شعرگون می‌شود و متناسب با زمان داستان‌ها پر از واژگانی است که کم به آنها برخورده بودم یا هیچ، و این از دانش و هنر مترجمان بوده است که چنین واژگانی را برگزینند و به این درستی و زیبایی در ترجمه به کار برند. +++ یکی از کم‌غلط‌ترین کتابهایی بود که در این چند ماه خوانده‌ام در زمینهٔ تایپ و غلط املایی هم در کتاب ندیدم و این هم هنر نشر نو است. (آن قدر این چیزها عادی شده در کتاب‌ها که وقتی در کتابی نیست، باید نوشت) سپاس از مترجمان و نشر نو برای چاپ چنین اثر ارزنده‌ای ⁦❤️⁩⁦❤️⁩⁦❤️⁩ مهرداد بیات

یکی از بهترین کتاب هایی که تو چند ماه اخیر خوندم. با توصیف های زنده ای که از طبیعت سبز میکنه،احساسات دلپذیری برای خواننده به وجود میاره و در کنارش داستان های زندگی سرف ها زیر سلطه ی اربابان ظالم،یکی دیگه از ویژگی های رمان های اجتماعی تورگنیفه. هر چند تورگنیف در ایران به اندازه ی داستایفسکی یا تولستوی مشهور نیست،ولی لطف و ملاحت رمان ها و داستان های کوتاهش،دست کمی از بقیه ی آثار کلاسیک روسی نداره.

خب راستش تا وسطای کتاب ازش لذت بردم، ولی نمیدونم چی شد که بقیه کتاب حوصله ام رو سر برد، ولی توصیف های کتاب عاای هستند، انگار داری وسط جنگل قدم میزنی