نظرات کاربران درباره کتاب درباره نوشتن

«اگر خدایانی وجود داشته باشند، وظیفه‌شان شکنجه و امتحان ما برای سنجش آمادگی‌مان در زندگی پس از مرگ نیست؛ بلکه وظیفه‌ی آن‌ها این است که در زمان حال، نیکی و خیر و خوشبختی واقعی را به ما ارزانی دارند.» بوکوفسکی متفاوتی را در این کتاب می‌خوانید. بسیار جذاب و دلنشین و بی‌پرده درباره تمام جزییات زندگی و نویسندگی می‌نویسد. حتما توصیه می‌کنم بخوانید و از ترجمه‌ی دلنشینی که روی این اثر اعمال شده لذت ببرید.

اگر به نویسندگی و ادبیات علاقه دارید مثل من عجیب و غریب این کتاب به دردتون میخوره و ازش لذت میبرید...

من مدتیه که دوره‌های نویسندگی رو شروع کردم و اساتید میگن کتاب‌هایی که تجربه‌ی نویسندگان مورد علاقه‌تون هستو بخونید، تا اینجا ۴ کتاب در این مورد خوندم و حس می‌کنم این تاحدودی از همه بهتر بود. بوکوفسکی وقتی می‌نویسه انگار تمام حقیقت نویسنده بودن رو به آدم نشون میده. توی این کتاب بوکوفسکی میگه «تنها چیزی که درباره‌ی یک اثر هنری خوبِ هوشمندانه وجود دارد، این است که شما را تکان دهد، بُکُشد یا زنده کند، در غیر این صورت، چرندی بیش نیست.»

من یه ترجمه دیگه از این اثر بوکوفکسی خونده بودم؛ ترجمه محمد رشیدی اقدم واقعا بی‌نظیره؛ اصلا قابل مقایسه نیست با ترجمه قبلی. به شدت توصیه می‌کنم بخونید. کتاب دیگه این نشر رو هم خریدم تا این سبک و قدرت ترجمه رو در کتاب (درباره گربه‌ها) هم بخونم. اونجا هم نظرم اعلام میکنم

«اولین مرحله‌ی یادگیری یا خلق کردن، از بین بردنِ آموخته‌هاست.» متن بالا یک برش خیلی کوچک از هزاران برش دلنشین این کتاب است. غافلگیر شدم از جذابیت کتاب «درباره نوشتن» و ترجمه فوق‌العاده‌ش. بوکوفسکی متفاوتی را در این کتاب می‌خوانید.

کتاب طولانی بود و نخواستم هیجانی بشم و قبل از تموم شدن نظر بدم. شاید تا ۲۰ صفحه‌ی اول ندونید با چه اثر مهمی طرف هستید(تایید کنم اگه نویسندگی و ادبیات معاصر براتون مهمه) ولی آروم آروم کتاب تبدیل میشه به چیزی که ممکنه صفحات زیادی رو مثل من هایلایت کنید که باید بار ها و بارها بخونیدش. مثلا این قسمت کوتاه رو بخونید که امیدوارم منظورم رو برای کتابخونای بعدی خوب منتقل کنه ⬇️ 《شهرت و جاودانگی، بازی‌ آدم‌های دیگری‌ست. همین که دختر کوچکم من را می‌شناسد و دوستم دارد برایم کافی‌ست و تنها هدف من این است که فقط تا دفعه‌ی بعد، ماشین‌تحریر‌م کار کند و بتوانم بنویسم؛ همین.》

این ترجمه به مراتب شفاف تر و کامل تر بود ، اگر به نویسندگی علاقه دارید، انتخاب بسیار درستی هست

«دلم می‌خواهد بگویم که در هم‌صحبتی با یک زباله‌گرد می‌توانستم و می‌توانم چیزهای مهم‌تر و بیشتری از سیستم آموزش و پرورش یاد بگیرم. من به تکنیک نوشتن، آموزش‌های مدرسه و یا ادا اطفار‌های بچه سوسول‌ها اعتقاد ندارم. من به چنگ زدن به کلمات، درست مثل کوهنوردی در حال سقوط معتقدم.. تنها چیزی که درباره‌ی یک اثر هنری خوبِ هوشمندانه وجود دارد، این است که شما را تکان دهد، بُکُشد یا زنده کند، در غیر این صورت، چرندی بیش نیست.»

وقتی این کتابو خوندم احساسات عجیبی بهم دست داد. اینکه یک نفر در یک قدمی سقوط میتونه به زندگی و نوشتن برگرده، اینکه میشه تا لحظه‌ی آخر ناامید نشد. اما نه با حرف‌های زرد بلکه با تجربه‌ی واقعی زندگی. توی این کتاب بوکفسکی به طوریه که آدم حس میکنه دوستش کنارش نشسته و داره حرفای خیلی خیلی مهمی بهش میزنه.