نظرات کاربران درباره کتاب گورهای بی سنگ

بنفشه رحمانی در چند جستار جان‌دار از راه‌های رفته‌اش برای درمان نازایی‌ می‌گوید. جستارها کوبنده، گزنده و تلخ هستند. احساسات نویسنده لخت و عریان است. این عریانی دست مخاطب را می‌گیرد تا آخرین کلمه می‌کشاند. برخلاف روایت‌های نویسنده‌های امروزی افشاها واقعی هستند. خون دارند. خواندنش سخت است. اگر نشان نازایی به گردنتان باشد خواندنش سخت‌تر هم می‌شود‌. انگار نویسنده انگشتش را می‌گذارد لای زخم‌های عمیقتان و فشار می‌دهد تا آنجا که سرباز کنند و دوباره خون ازشان جاری شود. پایانش اما باشکوه است. مثل فتح قله‌ای چندهزارمتری شعف می‌ریزد به جان مخاطب و نور می‌تاباند به قلبش. دوستش داشتم، خیلی زیاد!

کتاب فوق العاده خوبی بود و از خوندنش لذت بردم

عنوان کتاب همان اول موضوع را مشخص کرده‌است : نازایی همیشه علاقه ام به بچه‌ها منحصر در خوش‌اخلاقی ها و شیرین کاری هایشان بوده و هست ، به محض بدخلقی و اسکی رفتن روی اعصاب و روان بزرگترها_ که اتفاقا خیلی هم مهارتش را دارند_ ازشان بیزار می‌شوم. با این وجود نگاهم به زن‌های نازا با غمی عمیق درآمیخته. نازایی صرفا ناتوانی از بچه داشتن نیست. درد بزرگتر خواستن و نتوانستن است. تمام مشکلات زندگی انسانی با خواستن و تلاش کردن حل می‌شود. بی‌پولی، چالش ازدواج، شغل ، روابط زناشویی و... رگه‌هایی مخلوط از جبرند و اختیار. ناباروری اما الزاما با تلاش حل نمی‌شود. بهتر بگویم کمترین تأثیر را تلاش دارد. این نقطه‌ای ست که از تمام مشکلات زندگی جداش می‌کند. مقدمه کتاب همان ابتدا تیر خلاص را زد و حسابی پاگیرم کرد. جستارها‌ همه درد بودند و امید. خیلی جاهای کتاب گریه م را درآورد. بغض را چپاند تو گلوم. و خیلی جاهای دیگر به همت بلند نویسنده آفرین گفتم. دائما می‌گفتم من اگر جای نویسنده بودم تا چندسالگی تلاش می‌کردم؟ گورهای بی سنگ کمترین خاصیتش دیدن بی واسطه‌ی چالش‌های یک زن نابارور است. بخوانیدش و اگر زوج ناباروری دور و برتان دیدید با ملاحظه‌ی بیشتری حرف‌ها را بیرون بریزید.

جستاری کاملا ملموس،روان،گزنده‌و واقعی از دنیایی که شاید برای خیلی ازما ناآشنا وگنگ باشد.

خواندنی بود ، روان ، زیبا و موثر

بسیار زیبا ، روان و صمیمانه بود , کلی کیف کردم🤍✨🙌🏽

قلمِ نویسنده با احساس و در عینِ حال واقع‌گراست. نگاهِ او متمرکز به جزئیات است و همین این اثر را جذاب می‌کند. اما خواندنش راحت نیست. دردآور است. و شاید برای بار دوم به سراغش نروم و به‌کسی پیشنهاد نکنم.