نظرات کاربران درباره کتاب بینایی

فکر می‌کردم که «کوری»،از این کتاب جذاب تر و زیباتر باشه، البته این عقیده ام تا اواخر داستان ادامه داشت، اما دقیقا در چند صفحه‌ی آخر نظرم عوض شد و دیدم واقعا «بینایی»محشرتر از «کوری»است. اما داستان: «بینایی»ادامه‌ی داستان همان شهری‌ست که در آن «کوری»اتفاق افتاده بود. چهار سال بعد از اتمام آن بیماری،زمان انتخابات فرا رسید. مردم پایتخت در اولین انتخابات از آن استقبال نکردند و درصد مشارکت پایینی را رقم زدند. در دور بعدی با فشار دولت و حکومت،مردم مجبور شدند در انتخابات شرکت کنند اما اکثریت «رای سفید» دادند و این موضوع به چالشی برای حکومت تبدیل شد. حکومت معتقد بود این یک اقدام خرابکارانه‌ی برنامه‌ریزی شده است،اما برخلاف عقیده‌ی آنها،این یک اقدام مشترک و خودجوش از طرف مردم بود. اعتراضات مردم ادامه پیدا می‌کند و از روش های مختلف اعتراض مسالمت‌آمیز،صدای خود را به حاکمان خود می‌رسانند. حالا حکومت می‌ماند و یک اتحاد واقعی بین مردم... و ادامه‌ی ماجرا... «بینایی» داستان بیدار شدن و بینا شدن مردمی است که چهار سال پیش، کور بودند. . . برخلاف «کوری»،که نویسنده سعی کرده بود تا در لفافه به نکات و مسایل سیاسی بپردازد و آنها را در قالب یک بیماری به نمایش بگذارد،در «بینایی» کاملا صریح به مسایل سیاسی می‌پردازد. . پیشنهاد می‌کنم ابتدا رمان «کوری» را بخوانید و بعد شروع به مطالعه‌ی «بینایی»کنید.

از خوندن بعضی نظرها واقعا جا می خورم، برای آدم هایی که دچار "کوری" سیاسی و اجتماعی هستن دریافت یک سری چیزها بی فایده ست و فقط اون مفهوم والا ضایع میشه. من این کتابو خیلی اتفاقی زمانی خوندم که دقیقا توو بحبوحه و یک ماه قبل از انتخاباتی بود که من تازه شرایط سنی شرکت در اون رو پیدا کرده بودم و تحت جو برای "رقم زدن سرنوشت کشورم" بودم... خدا رو به خاطرش شکر می کنم واقعا چون تکلیفم با خودم بعدش روشن شد. فقط می تونم بگم ساراماگو یه نابغه ست.

(۷-۵-[۱۴۸]) کتاب محتوای در خور تاملی داره، نکات و مسائل سیاسی زیادی رو در رابطه با رویارویی و تقابل دولت و ملت از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار داده، ریتم داستان به صورت خیلی کُند پیش میره و در بعضی جاها کسل کننده میشه و هیجان لازم رو نداره؛ ولی کلیت داستان و پیامش ارزش این رو داره که کتاب رو بخونید.

من کوری‌رو نخوندم اما این کتاب شروع سختی داشت، تقریبا تا صفحه‌ی ۲۰ مجبور‌ می‌کردم خودم رو که ادامه بدمش، اما از جایی که مردم برای رای وارد حوزه‌ها میشن خیلی خیلی جذاب میشه داستان، نکات سیاسی خیلی جالب و تامل برانگیزی داره، من بیشتر از ۵۰ تا یادداشت تا به حال ازش برای پیجم به اشتراک گذاشتم، روند داستان رو خیلی دوست دارم، ترجمه‌ی خیلی روان و آسانی داره، در کل هیچ کتابی رو براساس نظرات بقیه کنار نزارید، ممکن است دیدگاه‌ها متفاوت باشه و چیزی که شما برداشت می‌کنید متفاوت از دیگری باشد. در این حال و احوال ایران کاملا این کتاب برای من قابل درک است.

کاشکی همه ی کتاب مثل ۱۰۰ صفحه ی آخر جذاب و دردناک بود یجورایی این کتاب برعکس کوری بود کوری تماما ماجرای دردناکی رو توصیف میکرد که به یک پایان نسبتا خوب رسید ولی این کتاب ماجرای نسبتا خوشیه که کم کم به سمت تیره شدن میره و ضربه ی نهایی رو هم توی ۱۰ صفحه آخر میزنه

ازمترجم کتاب متشکرم . مدتها بود چنین ترجمه خوب و روانی را نخوانده بودم . کتاب عالیه , با پایانی تلخ . بینایی را بیشتر از کتاب کوری پسندیدم .

در ساعات اولیه ی روز انتخابات به طرز عجیبی هیچ کدوم از مردم سر صندوق های رای حاضر نمیشن.در چند ساعت بعد همگی به سر صندوق ها هجوم میارن اما بعد از شمارش آرا مشخص میشه که اکثریت رای سفید به صندوق انداختن.. از اواسط داستان هم شخصیت های کتاب "کوری" توی کتاب دیده میشن و به همین دلیل این کتاب به نوعی ادامه ی کتاب "کوری" محسوب میشه.. توی این کتاب هم طبق معمول با ایده های خیلی متفاوت و خلاقانه ی ژوزه ساراماگو رو به رو میشیم. کتاب زیبا و جذابیه البته شاید نه به اندازه ی "کوری". در کل بنظرم خوندن آثار ساراماگو تجربه ی متفاوتی در زمینه ی کتاب خوندن محسوب میشه.

برای من مطالعه این کتاب به اندازه "کوری" لذت بخش بود. این کتاب به نقدِ مسائلِ سیاسی و اجتماعی می پردازه و شرایط حاکم بر جامعه را با رفتار و واکنش های مردم نسبت به اعمالِ دولت، سخنانی که بین دولتمردان و سیاستمداران رد و بدل میشه و...، به خوبی توصیف می کنه. یکی از خصوصیت های جذاب کتاب این بود که گفت و گو ها داستان را پیش می برد به گونه ای که افکار و تمایلات افراد با نقشهای متفاوت در جامعه، از زبان خود شخصیت ها بیان می شد که لذت خواندنش را چند برابر می کرد. در حقیقت در این کتاب، ما شاهدِ تمامِ وقایعی که پیرامونِ رای سفید در جامعه اتفاق افتاده بود، هستیم و میتوانیم وقایع را از دید همه افرادی که در جامعه نقش دارند نگاه کنیم، خودمان را در شرایط خاص آنها قرار دهیم و حتی به جای آنها نقش بازی کنیم! در نقش رئیس جمهور و مردم معمولی، نخست وزیر و وزیر کشور ، یک مامور یا نگهبان ساده و کمیسر ... ترجمه خوب و روان بود و پیشنهاد میکنم این کتاب را بعد از "کوری" مطالعه کنید :)

ایده‌ی کوری بسیار بکر جذابه واسه همین اصلا قابل مقایسه با این کتاب نیست...واسه‌ی من وقتی کتاب خواندنی شد که شخصیت های گذشته ورود پیدا کردند...به کسی که سرنوشت شخصیت های کوری براش جالبه توصیه میکنم

واقعا خیلی قشنگ تر از کوری بود ولی آخرش تلخ بود داستان از بینایی شروع میشه ،بینایی فراتر از دید واقعی مردم

از اونجایی که ترجمه فارسی احتمالا با سانسورها و تغییراتی همراه بوده که از جذابیت رمان کم می کنه، نمیتونم دقیق بگم کوری رمان جالب تری بود یا بینایی. شخصا با ترجمه فارسی، بینایی رو بیشتر پسندیدم و از اینکه نویسنده تونسته بدون اشاره به نام افراد، خیلی خوب شخصیت ها رو تو ذهنمون نگه داره بسیار لذت بردم.

یه کتاب متفاوت با موضوعی متفاوت . یه داستان جالب وغیره قابل پیش بینیه که در لابه لاش می تونی ردی از واقعیت های زندگی روزمره رو توش ببینی. دیدگاهت نسبت به حکومت های جهان تغییر می کنه و واقع بینانه تر نسبت به مسائل سیاسی نگاه می کنی . داستان از یه روز آروم شروع می شه اما بعد به روز های پر التهابی تبدیل می شه که تو مدام دنبال اینی که ببینی باعث و بانی این همه التهاب چیه و آخر این همه التهاب چی میشه . کم کم پای شخصیت های رمان کوری هم به قضیه باز می شه . داستان پردازیش عالیه و تو رو بدجور درگیر داستان می کنه . نکته برای ۱۵سال به بالا مناسبه .

قدرتی که همه‌ی حکومت‌ها از اون به شدت می‌ترسن همبستگی مردمه. بهتره مردم در "کوری" و جهل بمونن، از گرسنگی و کمبود امکانات تلف بشن. حتی رو در روی هم قرار بگیرن و برای ابتدایی‌ترین نیازها همدیگر رو نابود کنن تا به بیماری به مراتب خطرناک‌تر "بینایی" دچار نشن چرا که این بار با فراموش کردن "کوری" و عبرت گرفتن از اون رو در روی حکومت صف آرایی می‌کنن. حکومتی که این "بینایی" رو برنمی‌تابه و با توهم توطئه و تفرقه و جنایت سعی در خاموش کردن روشنایی آگاهی داره.

با اینکه این کتاب ادامه ی کتاب [کوری]محسوب میشه اما از اون کمی ضعیف تره اما در کل داستانی رو روایت کرد که بارها بارها به ان اشاره شده و عدم ثبات زندگی در جامعه در صورت به خطر افتادن منافع سیاسی است

متأسفانه خوشم نیومد و کامل نخوندمش ، با ترجمه انتشارات مجید خوندم

کتاب ریتم کندی دارد. کتاب کوری از این نویسنده برای من جذابیت خیلی بیشتری داشت.

به طور کلی کتاب جالبی بود و در مقایسه با کوری من کوری رو بیشتر دوست داشتم روند داستان یه کم کند بود و اوایل جذابیتی نداشت و تقریبا باید خودتونو مجبور کنین که داستانو بخونین البته مفاهیم سیاسی جالبی داشت که خوندنش خالی از لطف نیست

شاید مشکل از ترجمه کوری بود، به هر حال من اینو خیلی بیشتر دوست داشتم. هرچقدر هم که جلو می رفت قشنگ تر و پرمعنا تر می شد.

خوب بود ولی اننظار بیشتری از ژوزه ساراماگو داشتم به اندازه کوری جالب نبود

بعد از مدتها که نصفه کاره گذاشته بودمش یادش افتادم و خوندمش. خوندنش سخت اما خوب بود. قشنگ بود اما نه به اندازه ی کوری. باید سر حوصله خوندش. این نوع داستان پردازی رو خیلی پسندیدم.

کوری خیلی بهتر بود نتونستم بیشتر از چند صفحه اینو بخونم

کتاب خوبی بود ولی از کوری مقداری ضعیف تر بود. یکی از خصوصیات ساراماگو اسم نداشتن شخصیت ها است که من خیلی دوست داشتم.

این کتاب دنباله کتاب کوری هستش. به نظر من ماجرای کتاب کوری یه سر و گردن از این کتاب بالاتره. در واقع جذابیت کوری رو نداره. اگر میخواید بخونیدش اول کوری رو تموم کنید بعد بیاید سراغ بینایی

حتما دو کتاب کوری و بینایی رو پشت سر هم بخوانید جذابتر خواهد شد

دوستش داشتم بعد از کتاب کوری خوندمش بنظرم کوری جذاب تر بود

با توجه به شرایطی که بر کشور حاکم بود مردم به یک تله پاتی گسترده دست یافتند و این در همه داستان ملموس است و همینطور جزو جذابیت های داستان و از طرفی گفت و گو های دولتمردان و وزیران و بازجویی های فرمانده نیز دارای قدرت جذب مخاطب بودند از نکات مثبت کتاب: جمله های زیرکانه فضا سازی های خوب تکرار های به موقع توصیفات دقیق و یک ایراد آن هم این که بعضی از جملات برای کارکتر ها به درستی انتخاب نشده بود

خیلی داستان خوب و کشنده‌ای داره. ولی بپای کوری نمیرسه. من کلن از سبک نوشتن ساراماگو خوشم میاد.

کتاب خیلی قشنگیه،ادامه کوریه.داستان مبارزه مدنیه.ادامه همون داستان،همون شخصیت ها تو همون شهر.

من نخوندمش به اندازه کوری قشنگ هست که بگیرمش؟؟

محتوا کتاب سیاسیه و برای کسانی که به این دست کتاب ها علاقه دارند جالبه اما جذابیت و کشش داستان اصلا به اندازه کتاب کوری نیست

بینایی کتابی است در مورد آگاهی که در ادامه کتاب کوری نوشته میشود عجیب تلخ ولی به یاد ماندنی.

من دوستش نداشتم... درست زمانی که حس میکنی مثل کوری همه چیز خوب تموم میشه میخوره تو ذوقت و تا ساعت ها منگی که چرا اینجوری شد :/ بنظرم کوری خیلی عالی تر بود

اول کتاب پشمون شدم از خریدنش ولی بعدا برام جالب شد هر دو کتاب کوری و بینایی نقدی بر سیاست های کثیف دولت ها داره کتاب کوری توی لفافه و کتاب بینایی خیلی صریح به بی پدر و مادری سیاست و حکومت ها اشاره میکنه . کتابش نقد های بسیار سنگینی داره و البته از دیدگاه نویسنده کتاب میشه فهمید که اوضاع دموکراسی و عدالت توی غرب چقدر خرابه غربی ها هر چقدر هم ادای آدمای خوب رو در بیارن باز هم توی برهه های مختلف نشون دادن که چقدر وقیح و کثیفن. نویسنده به طور فوق العاده زیبایی همه چیز رو به تصویر کشیده مخصوصا عکس العمل مردم و کارهای دولت رو . این کتاب نشون میده که مبارزات مدنی چطور شکل میگیره و یک نوع اون توی جامعه خودمون میتونه برخورد مردم جامعه با مسئله حجاب باشه

مث بقیه دوستان اول کوری رو خوندم وبعدش بینایی رو ، برخلاف نظر بعضیا من این کتاب رو بعد از اتفاقاتی ک تو کشور رخ داد خوندم و برام جذاب بود ، چرا که رفتار همه سیاست مداران تو هر کشوری یکسانه با این تفاسیر پیشنهاد میکنم حتما بخونید ، البته من نسخه چاپی کتاب رو خوندم .

کلا همه ی افراد سارامانگورو دوست ندارن چون زیاد وارد جزئیات نمیشه ،ولی ازنظر من بهترینه کتاب بینایی نشون دهنده تاثیر قدرت وحقیقته ،درهرجامع ای رهبران تنها به فکر منافع خودشون هستند ،درهرجامع ای افرادی برای روشن شدن حقیقت باید فدا بشن ،خیلی واقعه گرایانه وزیبا بود.

نیمه اول کتاب جذاب و قشنگ بود اما نیمه دوم از قسمتی که دوباره بر میگرده به گروهی که در کتاب کوری بودن ، به شدت ضعیف میشه . گویی نویسنده نمیدانسته که چگونه داستان رو پایان دهد . و واقعا هم نتوانسته داستان《شهر رای سفیدها 》را به اتمام برسونه. در یکی از نظرات کتاب《کوری》خونده بودم که نویسنده داستان پردازی خوب و کافی نداره و زمانی که صرفا پیام و منظور سیاسی و اجتماعی خودش رو میرسونه دیگه داستان رو رها میکنه و دیگه توجهی به روند روایت داستان و رمان نداره و الان با خوندن هر دو کتاب《کوری و بینایی》 بنده هم با این نظر موافقم .. بنده با ترجمه دیگری این کتاب رو خوندم. .

یک شاهکار بی نظیر، حتما تحلیل کتاب هم از اینترنت بخونید... این ترجمه در بین نسخه های موجود در طاقچه بهترین هست... حتما دو کتاب کوری و بینایی بخونید و مهمتر اینکه تحلیل این کتاب ها رو بخونید

به اندازه کتاب "کوری" جذاب نبود و به شخصه خیلی ارتباط برقرار نکردم با این کتاب ولی خُب، محتوا و مفهوم بسیار عالی بود و همچنین شخصیت کمیسر هم نقطه مثبت و جذاب داستان بود.

حال نکردم.اولش برای کتاب کوری که انصافا بینظیر بود شروع کردمش ولی خوب تا نصفه کتاب که بزور جلو رفتم و هی به خودم گفتم الان قشنگ میشه الان خوب میشه دیدم نه خیلی بیخوده و پاکش کردم

بسیار افتضاح بود!

اصلابه پای کوری نمیرسه بنظرمن که پول الکی ندید نخرید من اصلاخوشم نیومدهیچ جذابیت وکششی نداره ولی کوری فوق العاده است بی نهایت زیباست

بنظرم فقط ۱۰۰ صفحه ی آخر کتاب گیرا بود. مابقیش خسته کننده بود. فقط چون شروعش کرده بودم تا آخر خوندمش