نظرات کاربران درباره کتاب درنگ مرگ

(۷-۲-[۱۴۵]) این کتاب هم همچون کتاب دیگر ژوزه ساراماگو یعنی کوری؛ داستان با یه اتفاق غیرعادی شروع میشه، مرگ تصمیم میگیره که دیگه کسی نَمیره تا انسان ها بتونن طعم جاودانگی رو بچشن؛ ولی دستیابی به این آرزوی دیرینه مشکلاتی به همراه داره که باعث برهم خوردن نظم جامعه میشه. داستان رو میشه به دو بخش تقسیم کرد. بخش نخست، عدم حضور مرگ و تحلیل های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نویسنده از سردرگمی انسان ها در هنگام مواجهه با این پدیده و بخش دوم با حضورِ مرگ، داستان وارد یک جریان خطی و شخصی تر میشه و ماجرا پیرامون خودِ مرگ به عنوان یک شخصیت مجزا و یه موسیقیدان پیش میره. داستان پایان نسبتا خوبی داره ولی میتونست بهتر ازین هم باشه.

ژوزه سارا ماگو برای من و در لیست نویسنده های خارجی محبوبم یکی از پنج تای اوله، اونقدری زیبا می نویسه و عمیق که نمیشه به فکر نری‌. من نسخه کاغذی این کتاب رو با نام وقفه در مرگ خوندم و دارم‌ آنچنان زیبا می نویسه که می تونی هم حسی کنی‌. بیشتر نمیگم که اسپویل نشه ولی کارهای ایشون برای خوندن یک "بایَدَن"

یک رمان فوق العاده جذاب دیگر از دنیای دیوانه آقای ساراماگو! به نظر من این رمان بهترین اثر ساراماگو است، حتی بالاتر از کوری. داستان هر چی جلوتر میره بهتر میشه و واقعا نمیشه کتاب رو زمین گذاشت(یا اپلیکیشن رو بست😂). جایی که راوی داستان خود مرگ میشه واقعا نقطه اوج داستانه و چیره دستی نویسنده رو نشون میده. این رمان فوق‌العاده رو از دست ندید

من بیش از ۹۰ درصد آثار فاخر ادبیات کلاسیک جهانو خوندم و به جرات میگم این کتاب الان جزء سه یا چهار کتاب برتریه که خوندم، محشره! وارد شرح و بسطش نمیشم چون هر چی بگم حق مطلبش ادا نمیشه

همه چیز از روزی شروع میشه که مرگ در یک کشور به طور کامل متوقف میشه. هیچ انسانی نمی میره. آدم های به شدت بیمار و رو به مرگ در حالت بین مرگ و زندگی معلق میمونن. نه حالشون بهتر میشه و نه می میرن. انسانی که همیشه به دنبال جاودانگی بوده و از مرگ گریزان بوده، با دیدن نتایج توقف مرگ، برای بازگشت مرگ دست به دعا بر میداره.. ژوزه ساراماگو از اون نویسنده هاییه که همیشه ایده های به شدت متفاوت و خلاقانه ای رو توی کتاباش داره. این کتابو هم من خیلی دوست داشتم. البته اوایل کتاب یه مقداری ممکنه روند داستان کند به نظر بیاد، ولی نیمه ی دوم کتاب جذابیتش دو چندانه بنظرم.

ایده بسیار بسیار بسیار جالبی داره، اما مخاطب خاص خودش رو داره.

من این کتابو از یه انتشارات دیگه و با نام توقف در مرگ خوندم اوایل کتاب به نظرم عالی بود کمکم فضا عادی شد و به نظرم غیر منتظره ترین پایان رو داشت.پیشنهاد میکنم حتما بخونین

کتاب خوبیه. متفاوت، عجیب و پرمعنی این کتاب به اسم " هجوم دوباره مرگ" هم ترجمه شده

کتاب قشنگی بود یه شروع هیجانی داشت قسمت اوج داستان نامه های مرگ بود بعد از اون به شدت کسل کننده شد تا مجدد پایان داستان

من خیلی ساراماگو دوست دارم. اما این کتاب ش به حد مرگ کسل کننده و نامفهوم بود. نمیدونم چرا ولی شاید مشکل از ترجمه اش هم باشه. حدودا دویست صفحه ش رو خوندم و رها کردم.

خیلی خوبه.الهه مرگ اعلام میکنه که دیگه تو یک کشور هیچکس نمی میره و داستان شروع میشه...

تباه کردن یک ایده عالی. یعنی واقعا یه ایده عالی رو که یه نویسنده تازه کار میتونست ازش یه رمان عالی بسازه رو ببین چطور تلف کرده. ایده تلف کن کی بودی تو؟ هیشکی اینطوری نمیتونست گند بزنه به این ایده عالی که تو گند زدی نویسنده ایده اش این بود که یه روز مرگ تصمیم میگیره که توی یه کشور دیگه کسی نمیره. خیلی جالب بود. اما نویسنده ایده رو با پرداخت سطحی و دم دستی خراب کرده بود.