نظرات کاربران درباره کتاب من سرگذشت یأسم و امید

دستت را می‌گیرد و می‌برد به جاهای مختلفی در دنیا در زمان‌های مختلف که آدم‌ها در اوج رنجی که به آن‌ها روا داشته شده، کوشیده اند بگویند نه! امیدی که در هر جستار روشن می‌شود، هر جستاری که بیشتر زاویه‌هاش نشان‌دادن تاریکی‌هاست، خیره‌کننده‌ست. انگار ما انسان‌ها می‌دانیم ما اینجا نیستیم که به هم ستم کنیم. کوششی همواره در ما هست که دوستی و صلح پررنگ‌تر از هر چیزی باشد و این است که دل‌های ما را به هم پیوند می‌دهد. جستارهایی‌ست که به نحوی قصه‌ای برای این نوع تلاش‌ها دارد و گاه تکان‌دهنده‌ست. توصیه می‌کنم.

کتاب تجربه زیسته انسانهاست در گذار از رنج زیستن در سرزمین هایی تحت ظلم از مصر تا آرژانتین و از شیلی تا روآندا. آدم هایی که باور داشتند شایسته زندگی شرافتمندانه تری هستند و بن بستی برای رسیدن به هدف وجود ندارد.

توصیه میکنم حتمن خوانده شود...با هیچ توجیحی پرونده ناامیدی رو باز نمیکنند

به نظرم همه‌مون نیازه که بخونیمش..

کتابی برای این روزهایی که در مورد دنیای اطرافمان احساس استیصال می‌کنیم و بین امید و ناامیدی و انتقام و بخشودن، قدرت و ضعف و.. مانده‌ایم. ترجمه و انتخابها از آزاده کامیار بی‌نظیر است.

این کتاب محشره حتما بخونیدش

کتاب «من، سرگذشت یأسم و امید» چون چراغی در تاریکی، روایت‌هایی واقعی و الهام‌بخش از انسان‌هایی است که در سخت‌ترین شرایط، امید را زنده نگه داشتند. جستارهایی از نویسندگانی چون نلسون ماندلا، مارتین لوتر کینگ و آریل دورفمن به ما یاد می‌دهند که حتی یک نفر هم می‌تواند تغییر بزرگی بسازد. ترجمه روان و گزینش دقیق آزاده کامیار، کتاب را برای مخاطب ایرانی قابل لمس و دلنشین کرده. اگر در دل ناامیدی به دنبال جرقه‌ای برای برخاستن هستی، این کتاب دقیقاً همان جرقه است.

بسیار خوب بود. بسیار خوب.